Romans 12

1 I beseech you therefore, brethren, by the mercies of God, to present your bodies a living sacrifice, holy, acceptable to God, [which is] your spiritual service.

παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω την λογικην λατρειαν υμων

2 And be not fashioned according to this world: but be ye transformed by the renewing of your mind, that ye may prove what is the good and acceptable and perfect will of God. (aiōn g165)

και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων εις το δοκιμαζειν υμας τι το θελημα του θεου το αγαθον και ευαρεστον και τελειον (aiōn g165)

3 For I say, through the grace that was given me, to every man that is among you, not to think of himself more highly than he ought to think; but so to think as to think soberly, according as God hath dealt to each man a measure of faith.

λεγω γαρ δια της χαριτος της δοθεισης μοι παντι τω οντι εν υμιν μη υπερφρονειν παρ ο δει φρονειν αλλα φρονειν εις το σωφρονειν εκαστω ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως

4 For even as we have many members in one body, and all the members have not the same office:

καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν

5 so we, who are many, are one body in Christ, and severally members one of another.

ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω ο δε καθ εις αλληλων μελη

6 And having gifts differing according to the grace that was given to us, whether prophecy, [let us prophesy] according to the proportion of our faith;

εχοντες δε χαρισματα κατα την χαριν την δοθεισαν ημιν διαφορα ειτε προφητειαν κατα την αναλογιαν της πιστεως

7 or ministry, [let us give ourselves] to our ministry; or he that teacheth, to his teaching;

ειτε διακονιαν εν τη διακονια ειτε ο διδασκων εν τη διδασκαλια

8 or he that exhorteth, to his exhorting: he that giveth, [let him do it] with liberality; he that ruleth, with diligence; he that showeth mercy, with cheerfulness.

ειτε ο παρακαλων εν τη παρακλησει ο μεταδιδους εν απλοτητι ο προισταμενος εν σπουδη ο ελεων εν ιλαροτητι

9 Let love be without hypocrisy. Abhor that which is evil; cleave to that which is good.

η αγαπη ανυποκριτος αποστυγουντες το πονηρον κολλωμενοι τω αγαθω

10 In love of the brethren be tenderly affectioned one to another; in honor preferring one another;

τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι τη τιμη αλληλους προηγουμενοι

11 in diligence not slothful; fervent in spirit; serving the Lord;

τη σπουδη μη οκνηροι τω πνευματι ζεοντες τω κυριω δουλευοντες

12 rejoicing in hope; patient in tribulation; continuing stedfastly in prayer;

τη ελπιδι χαιροντες τη θλιψει υπομενοντες τη προσευχη προσκαρτερουντες

13 communicating to the necessities of the saints; given to hospitality.

ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες την φιλοξενιαν διωκοντες

14 Bless them that persecute you; bless, and curse not.

ευλογειτε τους διωκοντας υμας ευλογειτε και μη καταρασθε

15 Rejoice with them that rejoice; weep with them that weep.

χαιρειν μετα χαιροντων και κλαιειν μετα κλαιοντων

16 Be of the same mind one toward another. Set not your mind on high things, but condescend to things that are lowly. Be not wise in your own conceits.

το αυτο εις αλληλους φρονουντες μη τα υψηλα φρονουντες αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις

17 Render to no man evil for evil. Take thought for things honorable in the sight of all men.

μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων

18 If it be possible, as much as in you lieth, be at peace with all men.

ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες

19 Avenge not yourselves, beloved, but give place unto the wrath [of God]: for it is written, Vengeance belongeth unto me; I will recompense, saith the Lord.

μη εαυτους εκδικουντες αγαπητοι αλλα δοτε τοπον τη οργη γεγραπται γαρ εμοι εκδικησις εγω ανταποδωσω λεγει κυριος

20 But if thine enemy hunger, feed him; if he thirst, give him to drink: for in so doing thou shalt heap coals of fire upon his head.

εαν ουν πεινα ο εχθρος σου ψωμιζε αυτον εαν διψα ποτιζε αυτον τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου

21 Be not overcome of evil, but overcome evil with good.

μη νικω υπο του κακου αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον