< Luke 24 >

1 But on the first day of the week, at early dawn, they came unto the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Datapuwa't nang unang araw ng sanglinggo pagkaumagang-umaga, ay nagsiparoon sila sa libingan, na may dalang mga pabango na kanilang inihanda.
2 And they found the stone rolled away from the tomb.
At nasumpungan nilang naigulong na ang bato mula sa libingan.
3 And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
At sila'y nagsipasok, at hindi nila nangasumpungan ang bangkay ng Panginoong Jesus.
4 And it came to pass, while they were perplexed thereabout, behold, two men stood by them in dazzling apparel:
At nangyari, na samantalang sila'y nangatitilihan dahil dito, narito, tumayo sa tabi nila ang dalawang lalake na nakasisilaw ang mga damit:
5 and as they were affrighted and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
At nang sila'y nangatatakot at nangakatungo ang kanilang mga mukha sa lupa ay sinabi nila sa kanila, Bakit hinahanap ninyo ang buhay sa gitna ng mga patay?
6 He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
Wala siya rito, datapuwa't nagbangon: alalahanin ninyo ang salita niya sa inyo nang siya'y nasa Galilea pa,
7 saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
Na sinasabi, Kinakailangan na ang Anak ng tao ay ibigay sa mga kamay ng mga taong makasalanan, at ipako sa krus, at magbangong muli sa ikatlong araw.
8 And they remembered his words,
At naalaala nila ang kaniyang mga salita,
9 and returned from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
At nagsibalik mula sa libingan, at ibinalita ang lahat ng mga bagay na ito sa labingisa, at sa lahat ng mga iba pa.
10 Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the [mother] of James: and the other women with them told these things unto the apostles.
Sila nga'y si Maria Magdalena, si Juana, at si Mariang ina ni Santiago: at iba pang mga babaing kasama nila ang nangagbalita ng mga bagay na ito sa mga apostol.
11 And these words appeared in their sight as idle talk; and they disbelieved them.
At ang mga salitang ito'y inakala nilang walang kabuluhan; at hindi nila pinaniwalaan.
12 But Peter arose, and ran unto the tomb; and stooping and looking in, he seeth the linen cloths by themselves; and he departed to his home, wondering at that which was come to pass.
Datapuwa't nagtindig si Pedro, at tumakbo sa libingan; at nang siya'y tumungo pagtingin niya sa loob, ay nakita niya ang mga kayong lino na nangasa isang tabi; at umuwi siya sa kaniyang bahay na nanggigilalas sa nangyaring yaon.
13 And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was threescore furlongs from Jerusalem.
At narito, dalawa sa kanila ay naparoroon nang araw ding yaon sa isang nayong ngala'y Emaus, na may anim na pung estadio ang layo sa Jerusalem.
14 And they communed with each other of all these things which had happened.
At kanilang pinaguusapan ang lahat ng mga bagay na nangyari.
15 And it came to pass, while they communed and questioned together, that Jesus himself drew near, and went with them.
At nangyari, na samantalang sila'y naguusap at nagtatanongan, na si Jesus din ay lumapit, at nakisabay sa kanila.
16 But their eyes were holden that they should not know him.
Datapuwa't sa mga mata nila'y may nakatatakip upang siya'y huwag nilang makilala.
17 And he said unto them, What communications are these that ye have one with another, as ye walk? And they stood still, looking sad.
At sinabi niya sa kanila, Ano ang mga salitaan ninyong ito sa inyong paglalakad? At sila'y nagsitigil, na nangalulumbay ang mga mukha.
18 And one of them, named Cleopas, answering said unto him, Dost thou alone sojourn in Jerusalem and not know the things which are come to pass there in these days?
At isa sa kanila, na nagngangalang Cleopas, sa pagsagot ay sinabi sa kaniya, Ikaw baga'y nakikipamayan lamang sa Jerusalem, at hindi nakaalam ng mga bagay na doo'y nangyari nang mga araw na ito?
19 And he said unto them, What things? And they said unto him, The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
At sinabi niya sa kanila, Anong mga bagay? At sinabi nila sa kaniya, Ang mga bagay tungkol kay Jesus na Nazareno, na isang propetang makapangyarihan sa gawa at sa salita sa harap ng Dios at ng buong bayan:
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
At kung paano ang pagkabigay sa kaniya ng mga pangulong saserdote at ng mga pinuno upang hatulan sa kamatayan, at siya'y ipako sa krus.
21 But we hoped that it was he who should redeem Israel. Yea and besides all this, it is now the third day since these things came to pass.
Datapuwa't hinihintay naming siya ang tutubos sa Israel. Oo at bukod sa lahat ng mga ito ay ngayon ang ikatlong araw buhat nang mangyari ang mga bagay na ito.
22 Moreover certain women of our company amazed us, having been early at the tomb;
Bukod sa rito iba sa mga babaing kasamahan namin na nagsiparoong maaga sa libingan, ay nakapagtaka sa amin;
23 and when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
At nang hindi mangasumpungan ang kaniyang bangkay, ay nangagbalik sila, na nangagsabing sila nama'y nakakita ng isang pangitain ng mga anghel, na nangagsabing siya'y buhay.
24 And certain of them that were with us went to the tomb, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
At nagsiparoon sa libingan ang ilang kasama namin, at nasumpungan nila alinsunod sa sinabi ng mga babae: datapuwa't siya'y hindi nila nakita.
25 And he said unto them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
At sinabi niya sa kanila, Oh mga taong haling, at makukupad ang mga pusong magsisampalataya sa lahat ng salita ng mga propeta!
26 Behooved it not the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
Hindi baga kinakailangang si Cristo ay maghirap ng mga bagay na ito, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?
27 And beginning from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
At magmula kay Moises at sa mga propeta, ay ipinaaninaw niya sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniya sa lahat ng mga kasulatan.
28 And they drew nigh unto the village, whither they were going: and he made as though he would go further.
At sila'y malapit na sa nayong kanilang paroroonan: at naganyo siyang wari may paroroonang lalo pang malayo.
29 And they constrained him, saying, Abide with us; for it is toward evening, and the day is now far spent. And he went in to abide with them.
At siya'y kanilang pinigil, na sinasabi, tumuloy ka sa amin, sapagka't gumagabi na, at kumikiling na ang araw. At pumasok siya upang tumuloy sa kanila.
30 And it came to pass, when he had sat down with them to meat, he took the bread and blessed; and breaking [it] he gave to them.
At nangyari, nang siya'y nakaupo na kasalo nila sa dulang ng pagkain, ay kaniyang dinampot ang tinapay at binasbasan; at ito'y pinagputolputol, at ibinigay sa kanila.
31 And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
At nangabuksan ang kanilang mga mata, at siya'y nakilala nila; at siya'y nawala sa kanilang mga paningin.
32 And they said one to another, Was not our heart burning within us, while he spake to us in the way, while he opened to us the scriptures?
At sila-sila'y nangagsabihan, Hindi baga nagaalab ang ating puso sa loob natin, habang tayo'y kinakausap niya sa daan, samantalang binubuksan niya sa atin ang mga kasulatan?
33 And they rose up that very hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
At sila'y nagsitindig sa oras ding yaon, at nangagbalik sa Jerusalem, at naratnang nangagkakatipon ang labingisa, at ang kanilang mga kasama.
34 saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
Na nangagsasabi, Tunay na nagbangong muli ang Panginoon, at napakita kay Simon,
35 And they rehearsed the things [that happened] in the way, and how he was known of them in the breaking of the bread.
At isinaysay nila ang mga bagay na nangyari sa daan, at kung paanong siya'y nakilala nila nang pagputolputulin ang tinapay.
36 And as they spake these things, he himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.
At samantalang kanilang pinaguusapan ang mga bagay na ito, siya rin ay tumayo sa gitna nila, at sa kanila'y nagsabi, Kapayapaa'y suma inyo.
37 But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
Datapuwa't sila'y kinilabutan, at nangahintakutan, at inakala nila na nakakakita sila ng isang espiritu.
38 And he said unto them, Why are ye troubled? and wherefore do questionings arise in your heart?
At sinabi niya sa kanila, Bakit kayo'y nangagugulumihanan? at bakit nangyayari ang pagtatalo sa inyong puso?
39 See my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye behold me having.
Tingnan ninyo ang aking mga kamay at ang aking mga paa, ako rin nga: hipuin ninyo ako, at tingnan; sapagka't ang isang espiritu'y walang laman at mga buto, na gaya ng inyong nakikita na nasa akin.
40 And when he had said this, he showed them his hands and his feet.
At pagkasabi niya nito, ay ipinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at ang kaniyang mga paa.
41 And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here anything to eat?
At samantalang hindi pa sila nagsisisampalataya dahil sa galak, at nagsisipanggilalas, ay sinabi niya sa kanila, Mayroon baga kayo ritong anomang makakain?
42 And they gave him a piece of a broiled fish.
At binigyan nila siya ng isang putol na isdang inihaw.
43 And he took it, and ate before them.
At kaniyang inabot yaon, at kumain sa harap nila.
44 And he said unto them, These are my words which I spake unto you, while I was yet with you, that all things must needs be fulfilled, which are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms, concerning me.
At sinabi niya sa kanila, Ito ang aking mga salitang sinabi ko sa inyo, nang ako'y sumasa inyo pa, na kinakailangang matupad ang lahat ng mga bagay na nangasusulat tungkol sa akin sa kautusan ni Moises, at sa mga propeta, at sa mga awit.
45 Then opened he their mind, that they might understand the scriptures;
Nang magkagayo'y binuksan niya ang kanilang mga pagiisip, upang mapagunawa nila ang mga kasulatan;
46 and he said unto them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day;
At sinabi niya sa kanila, Ganyan ang pagkasulat, na kinakailangang maghirap ang Cristo, at magbangong muli sa mga patay sa ikatlong araw;
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name unto all the nations, beginning from Jerusalem.
At ipangaral sa kaniyang pangalan ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan sa lahat ng mga bansa, magbuhat sa Jerusalem.
48 Ye are witnesses of these things.
Kayo'y mga saksi ng mga bagay na ito.
49 And behold, I send forth the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city, until ye be clothed with power from on high.
At narito, ipadadala ko sa inyo ang pangako ng aking Ama, datapuwa't magsipanatili kayo sa bayan, hanggang sa kayo'y masangkapan ng kapangyarihang galing sa itaas.
50 And he led them out until [they were] over against Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
At kaniyang dinala sila sa labas hanggang sa tapat ng Betania: at itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at sila'y binasbasan.
51 And it came to pass, while he blessed them, he parted from them, and was carried up into heaven.
At nangyari, na samantalang sila'y binabasbasan niya, ay iniwan niya sila; at dinala siya sa itaas sa langit.
52 And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
At siya'y sinamba nila, at nagsibalik sila sa Jerusalem na may malaking galak:
53 and were continually in the temple, blessing God.
At palaging sila'y nasa templo, na nangagpupuri sa Dios.

< Luke 24 >