Job 6
1 Then Job answered and said,
Hiob zaś odpowiedział tymi słowami:
2 Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!
O gdyby dokładnie zważono moją udrękę i włożono na szalę całe moje nieszczęście!
3 For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.
Byłoby to cięższe niż piasek morski. Dlatego moje słowa plączą się.
4 For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.
[Tkwią] we mnie bowiem strzały Wszechmocnego, których jad osuszył mego ducha, [a] strachy Boże walczą przeciwko mnie.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?
Czy dziki osioł ryczy, gdy ma trawę? Czy wół ryczy nad swoją paszą?
6 Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Czy można zjeść niesmaczną rzecz bez soli? Czy ma jakiś smak białko jajka?
7 My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me.
[Czego się przedtem] moja dusza nie chciała dotknąć, jest to [teraz] moim bolesnym pokarmem.
8 Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for!
Oby się spełniła moja prośba i Bóg dał mi to, czego pragnę!
9 Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!
Oby się Bogu spodobało to, aby mnie zniszczyć, aby opuścić rękę i mnie odciąć!
10 And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.
Wtedy miałbym jeszcze pociechę – chociaż pałam boleścią, niech [Bóg] mi nie folguje – nie zataiłem bowiem słów Świętego.
11 What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?
Jaka [jest] moja siła, abym miał wytrwać? Jaki jest mój koniec, abym przedłużał swoje życie?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?
Czy moja siła jest siłą kamieni? Czy moje ciało jest ze spiżu?
13 Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?
Czy moja obrona nie jest we mnie? Czy mój rozsądek odszedł ode mnie?
14 To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
Strapionemu należy się litość od przyjaciela, ale on opuścił bojaźń Wszechmogącego.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;
Moi bracia zawiedli jak potok, odpływają jak gwałtowne potoki;
16 Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself:
Które są mętne od lodu, w których śnieg się ukrywa;
17 What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.
W czasie roztopów znikają; [w czasie] upałów nikną ze swego miejsca.
18 The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.
Wiją się ścieżki ich dróg; rozpływają się w nicość i giną.
19 The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.
Podróżni z Temy wypatrywali ich; wędrowcy z Seby pokładali w nich nadzieję.
20 They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.
Ale zawiedli się w oczekiwaniu, przyszli tam i zawstydzili się.
21 For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.
Staliście się niczym; widzicie moją niedolę i lękacie się.
22 Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?
Czy powiedziałem: Przynieście mi [coś]? lub: Dajcie mi z waszego majątku?
23 Or, Deliver me from the adversary’s hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?
Lub: Wybawcie mnie z rąk wroga? lub: Wykupcie mnie z rąk okrutników?
24 Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.
Pouczcie mnie, a zamilknę; pokażcie mi, w czym zbłądziłem.
25 How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?
O jak mocne są słowa prawdziwe! Ale cóż sprawi wasze obwinianie?
26 Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?
Czy zamierzacie ganić [moje] słowa i mowę zrozpaczonego, jakby były wiatrem?
27 Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend.
Nawet sierotę przytłaczacie i kopiecie [doły] pod swoim przyjacielem.
28 Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.
Teraz więc zechciejcie spojrzeć na mnie, a [zobaczycie], czy kłamię wam w oczy.
29 Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.
Zawróćcie, proszę, a niech nie będzie [w was] nieprawości; zawróćcie, a [poznacie] moją sprawiedliwość w tym.
30 Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?
Czy w moim języku jest nieprawość? Czy moje podniebienie nie rozeznaje przewrotności?
