Job 6
1 Then Job answered and said,
Ijob respondis kaj diris:
2 Oh that my vexation were but weighed, And all my calamity laid in the balances!
Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,
3 For now it would be heavier than the sand of the seas: Therefore have my words been rash.
Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.
4 For the arrows of the Almighty are within me, The poison whereof my spirit drinketh up: The terrors of God do set themselves in array against me.
Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? Or loweth the ox over his fodder?
Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?
6 Can that which hath no savor be eaten without salt? Or is there any taste in the white of an egg?
Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?
7 My soul refuseth to touch [them]; They are as loathsome food to me.
Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.
8 Oh that I might have my request; And that God would grant [me] the thing that I long for!
Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!
9 Even that it would please God to crush me; That he would let loose his hand, and cut me off!
Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!
10 And be it still my consolation, Yea, let me exult in pain that spareth not, That I have not denied the words of the Holy One.
Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.
11 What is my strength, that I should wait? And what is mine end, that I should be patient?
Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?
12 Is my strength the strength of stones? Or is my flesh of brass?
Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?
13 Is it not that I have no help in me, And that wisdom is driven quite from me?
Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.
14 To him that is ready to faint kindness [should be showed] from his friend; Even to him that forsaketh the fear of the Almighty.
Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, As the channel of brooks that pass away;
Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,
16 Which are black by reason of the ice, [And] wherein the snow hideth itself:
Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;
17 What time they wax warm, they vanish; When it is hot, they are consumed out of their place.
En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.
18 The caravans [that travel] by the way of them turn aside; They go up into the waste, and perish.
Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.
19 The caravans of Tema looked, The companies of Sheba waited for them.
Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;
20 They were put to shame because they had hoped; They came thither, and were confounded.
Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.
21 For now ye are nothing; Ye see a terror, and are afraid.
Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.
22 Did I say, Give unto me? Or, Offer a present for me of your substance?
Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,
23 Or, Deliver me from the adversary’s hand? Or, Redeem me from the hand of the oppressors?
Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?
24 Teach me, and I will hold my peace; And cause me to understand wherein I have erred.
Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.
25 How forcible are words of uprightness! But your reproof, what doth it reprove?
Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?
26 Do ye think to reprove words, Seeing that the speeches of one that is desperate are as wind?
Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.
27 Yea, ye would cast [lots] upon the fatherless, And make merchandise of your friend.
Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.
28 Now therefore be pleased to look upon me; For surely I shall not lie to your face.
Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?
29 Return, I pray you, let there be no injustice; Yea, return again, my cause is righteous.
Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.
30 Is there injustice on my tongue? Cannot my taste discern mischievous things?
Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?
