< 1 Peter 3 >

1 In like manner, ye wives, [be] in subjection to your own husbands; that, even if any obey not the word, they may without the word be gained by the behavior of their wives;
Xuningƣa ohxax, i ayallar, silǝr ǝrliringlarƣa boysununglar. Xundaⱪ ⱪilsanglar, ⱨǝtta sɵz-kalamƣa itaǝt ⱪilmaydiƣan ǝrlǝr bolsa, ɵz ayalining bu pǝzilitidin tǝsirlinip, ihlasmǝnlik bilǝn ɵtküzgǝn pak yürüx-turuxinglarƣa ⱪarap, gǝp-sɵzsizla ⱪayil ⱪilinidu.
2 beholding your chaste behavior [coupled] with fear.
3 Whose [adorning] let it not be the outward adorning of braiding the hair, and of wearing jewels of gold, or of putting on apparel;
Güzǝllikinglar sirtⱪi kɵrünüxtin, yǝni alaⱨidǝ ɵrüwalƣan qeqinglar wǝ taⱪiƣan altun zibu-zinnǝtlǝrdin yaki esil kiyimlǝrdin bolmisun,
4 but [let it be] the hidden man of the heart, in the incorruptible [apparel] of a meek and quiet spirit, which is in the sight of God of great price.
bǝlki «ⱪǝlbinglardiki ɵzünglar», yǝni mɵmin wǝ tinq roⱨtin bolƣan qirimas güzǝlliktin bolsun; bundaⱪ [güzǝllik] Hudaning aldida intayin ⱪimmǝtliktur.
5 For after this manner aforetime the holy women also, who hoped in God, adorned themselves, being in subjection to their own husbands:
Qünki burunⱪi qaƣlarda, Hudaƣa ümidini baƣliƣan ihlasmǝn ayallar dǝl muxundaⱪ [güzǝllik bilǝn] ɵzlirini zinnǝtlǝp, ǝrlirigǝ itaǝt ⱪilatti.
6 as Sarah obeyed Abraham, calling him lord: whose children ye now are, if ye do well, and are not put in fear by any terror.
Dǝl muxundaⱪ yolda Saraⱨ Ibraⱨimni «ƣojam» dǝp atap, uning sɵzlirigǝ boysunatti. Silǝr ⱨeqⱪandaⱪ wǝswǝsilǝrdin ⱪorⱪmay ixlarni durus ⱪilsanglar, silǝrmu [Saraⱨning] pǝrzǝntliri bolƣan bolisilǝr.
7 Ye husbands, in like manner, dwell with [your wives] according to knowledge, giving honor unto the woman, as unto the weaker vessel, as being also joint-heirs of the grace of life; to the end that your prayers be not hindered.
Xuningƣa ohxax, ǝy ǝrlǝr, silǝrmu ayalliringlar bilǝn turuxta, ularni ayal kixilǝr bizdin ajiz bǝndilǝr dǝp bilip ularni qüxinip yetinglar; silǝr ular bilǝn [Huda] xapaǝt ⱪilƣan ⱨayatⱪa ortaⱪ mirashor bolup, ularni ⱨɵrmǝt ⱪilinglar. Xundaⱪ ⱪilsanglar, dualiringlar tosalƣuƣa uqrimaydu.
8 Finally, [be] ye all likeminded, compassionate, loving as brethren, tenderhearted, humbleminded:
Ahirida, ⱨǝmminglar bir niyǝt bir mǝⱪsǝttǝ, bir-biringlarƣa ⱨǝmdǝrd bolup, bir-biringlarni ⱪerindaxlarqǝ sɵyünglar, iq-baƣri yumxaⱪ wǝ kǝmtǝr bolunglar.
9 not rendering evil for evil, or reviling for reviling; but contrariwise blessing; for hereunto were ye called, that ye should inherit a blessing.
Yamanliⱪⱪa yamanliⱪ, aⱨanǝtkǝ aⱨanǝt bilǝn ǝmǝs, ǝksiqǝ, bǝht tilǝx bilǝn jawab ⱪayturunglar. Qünki silǝr dǝl bu ixⱪa qaⱪirilƣansilǝr; xuning bilǝn ɵzünglar bǝhtkǝ mirashor bolisilǝr.
10 For, He that would love life, And see good days, Let him refrain his tongue from evil, And his lips that they speak no guile:
Qünki [muⱪǝddǝs yazmilarda yezilƣinidǝk]: — «Kimki ⱨayatni sɵyüp, yahxi kün kɵrgüqi bolay desǝ, Tilini yamanliⱪtin tartsun, Lǝwliri mǝkkarliⱪtin neri bolsun;
11 And let him turn away from evil, and do good; Let him seek peace, and pursue it.
Yamanliⱪtin ɵzini tartip, Güzǝl ǝmǝllǝrni ⱪilip yürsun; Aman-hatirjǝmlikni izdǝp, uni ⱪoƣlap yürsun.
12 For the eyes of the Lord are upon the righteous, And his ears unto their supplication: But the face of the Lord is upon them that do evil.
Qünki Pǝrwǝrdigarning kɵzi ⱨǝⱪⱪaniylarning üstidǝ turidu, Uning ⱪuliⱪi ularning iltijaliriƣa oquⱪ turidu; Lekin Pǝrwǝrdigarning yüzi rǝzillik yürgüzgüqilǝrgǝ ⱪarxi turidu».
13 And who is he that will harm you, if ye be zealous of that which is good?
Əgǝr silǝr daim yahxi ixlarni ⱪilixⱪa intilsǝnglar, kim silǝrgǝ yamanliⱪ ⱪilar?
14 But even if ye should suffer for righteousness’ sake, blessed [are ye]: and fear not their fear, neither be troubled;
Lekin ⱨǝtta ⱨǝⱪⱪaniyliⱪ yolida azab-oⱪubǝt qǝksǝnglarmu, ohxaxla bǝhtliksilǝr! Lekin ularning wǝⱨimisidin ⱪorⱪmanglar wǝ alaⱪzadǝ bolmanglar;
15 but sanctify in your hearts Christ as Lord: [being] ready always to give answer to every man that asketh you a reason concerning the hope that is in you, yet with meekness and fear:
bǝlki ⱪǝlbinglarda Rǝb Mǝsiⱨni ⱨǝmmidin üstün dǝp bilinglar; silǝrdǝ bolƣan ümidning sǝwǝbini soriƣanlarƣa mɵmin-mulayimliⱪ wǝ ihlasliⱪ bilǝn jawab berixkǝ ⱨǝmixǝ tǝyyar turunglar.
16 having a good conscience; that, wherein ye are spoken against, they may be put to shame who revile your good manner of life in Christ.
Ⱨǝrdaim wijdaninglarni pak tutunglar; xuning bilǝn silǝrgǝ «yamanliⱪ ⱪilƣuqilar» dǝp tɵⱨmǝt ⱪilƣanlar silǝrning Mǝsiⱨdǝ bolƣan pǝzilǝtlik yürüx-turuxunglarni kɵrüp, ɵzliri ⱪilƣan tɵⱨmǝtlǝrdin hijil bolsun.
17 For it is better, if the will of God should so will, that ye suffer for well-doing than for evil-doing.
Qünki Hudaning iradisi xundaⱪ bolsa, yahxiliⱪ ⱪilƣininglar üqün azab-oⱪubǝt qǝksǝnglar, bu yaman ix ⱪilƣininglar tüpǝylidin azab-oⱪubǝt qǝkkininglardin ǝwzǝl, [ǝlwǝttǝ].
18 Because Christ also suffered for sins once, the righteous for the unrighteous, that he might bring us to God; being put to death in the flesh, but made alive in the spirit;
Qünki Mǝsiⱨ bizni Huda bilǝn yaraxturux üqün, yǝni Ⱨǝⱪⱪaniy Bolƣuqi ⱨǝⱪⱪaniy ǝmǝslǝrni dǝp, birla ⱪetimliⱪ azab-oⱪubǝt qǝkti; gǝrqǝ U tǝn jǝⱨǝttǝ ɵltürülgǝn bolsimu, lekin roⱨta janlanduruldi;
19 in which also he went and preached unto the spirits in prison,
xuning bilǝn U solap ⱪoyulƣan roⱨlarning yeniƣa muxu roⱨiy ⱨayatliⱪi bilǝn berip, [Ɵzining bu ƣǝlibisini] jakarlidi.
20 that aforetime were disobedient, when the longsuffering of God waited in the days of Noah, while the ark was a preparing, wherein few, that is, eight souls, were saved through water:
[solap ⱪoyulƣan] bu roⱨlar burunⱪi zamanda, yǝni Nuⱨ [pǝyƣǝmbǝr]ning künliridǝ, kemǝ yasiliwatⱪan mǝzgildǝ Huda sǝwrqanliⱪ bilǝn [kixilǝrning towa ⱪilixini] kütkinidǝ, Uningƣa itaǝtsizlik ⱪildi. Pǝⱪǝt xu kemigǝ kirgǝn birⱪanqisi, yǝni jǝmiy sǝkkiz jan su arⱪiliⱪ ⱪutⱪuzuldi.
21 which also after a true likeness doth now save you, [even] baptism, not the putting away of the filth of the flesh, but the interrogation of a good conscience toward God, through the resurrection of Jesus Christ;
Mana bu «suƣa qɵmüldürüx»ning bexariti bolƣan. Əmdi qɵmüldürüx — bǝdǝnning kirdin tazilinixi ǝmǝs, bǝlki adǝmning pak wijdan bilǝn Əysa Mǝsiⱨning tirildürülüxi arⱪiliⱪ Hudadin tiligǝn tǝlipi — bizni ⱨazir ⱪutⱪuzuwatidu
22 who is on the right hand of God, having gone into heaven; angels and authorities and powers being made subject unto him.
(Mǝsiⱨ [tirilip] ǝrxkǝ qiⱪip, pǝrixtilǝr, barliⱪ roⱨiy ⱨoⱪuⱪdarlar wǝ küqlüklǝr Uningƣa bosunduruldi wǝ u Hudaning ong yenida turmaⱪta).

< 1 Peter 3 >

A Dove is Sent Forth from the Ark
A Dove is Sent Forth from the Ark