Psalms 83

1 A song. A Psalm by Asaph. God, do not keep silent. Do not keep silent, and do not be still, God.

«Ωδή Ψαλμού του Ασάφ.» Θεέ, μη σιωπήσης· μη σιγήσης και μη ησυχάσης, Θεέ.

2 For, behold, your enemies are stirred up. Those who hate you have lifted up their heads.

Διότι, ιδού, οι εχθροί σου θορυβούσι, και οι μισούντές σε ύψωσαν κεφαλήν.

3 They conspire with cunning against your people. They plot against your cherished ones.

Κακήν βουλήν έλαβον κατά του λαού σου και συνεβουλεύθησαν κατά των εκλεκτών σου.

4 “Come,” they say, “let’s destroy them as a nation, that the name of Israel may be remembered no more.”

Είπον, Έλθετε, και ας εξολοθρεύσωμεν αυτούς από του να ήναι έθνος· και το όνομα του Ισραήλ ας μη μνημονεύηται πλέον.

5 For they have conspired together with one mind. They form an alliance against you.

Διότι εκ συμφώνου συνεβουλεύθησαν ομού· συνεμάχησαν κατά σού·

6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagrites;

αι σκηναί του Εδώμ και οι Ισμαηλίται· ο Μωάβ και οι Αγαρηνοί·

7 Gebal, Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre;

Ο Γεβάλ και ο Αμμών και ο Αμαλήκ· οι Φιλισταίοι μετά των κατοικούντων την Τύρον.

8 Assyria also is joined with them. They have helped the children of Lot. (Selah)

Και αυτός ο Ασσούρ ηνώθη μετ' αυτών· εβοήθησαν τους υιούς του Λωτ. Διάψαλμα.

9 Do to them as you did to Midian, as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon;

Κάμε εις αυτούς ως εις τους Μαδιανίτας, ως εις τον Σισάραν, ως εις τον Ιαβείν εν τω χειμάρρω Κεισών·

10 who perished at Endor, who became as dung for the earth.

οίτινες απωλέσθησαν εν Εν-δώρ· έγειναν κόπρος διά την γην.

11 Make their nobles like Oreb and Zeeb, yes, all their princes like Zebah and Zalmunna,

Κάμε τους άρχοντας αυτών ως τον Ωρήβ και ως τον Ζήβ· και ως τον Ζεβεέ και ως τον Σαλμανάν πάντας τους αρχηγούς αυτών·

12 who said, “Let’s take possession of God’s pasture lands.”

οίτινες είπον, Ας κληρονομήσωμεν εις εαυτούς τα κατοικητήρια του Θεού.

13 My God, make them like tumbleweed, like chaff before the wind.

Θεέ μου, κάμε αυτούς ως τροχόν, ως άχυρον κατά πρόσωπον ανέμου.

14 As the fire that burns the forest, as the flame that sets the mountains on fire,

Ως το πυρ καίει το δάσος, και ως η φλόξ κατακαίει τα όρη,

15 so pursue them with your tempest, and terrify them with your storm.

ούτω καταδίωξον αυτούς με την ανεμοζάλην σου, και με τον ανεμοστρόβιλον σου κατατρόμαξον αυτούς.

16 Fill their faces with confusion, that they may seek your name, LORD.

Γέμισον τα πρόσωπα αυτών από ατιμίας, και θέλουσι ζητήσει το όνομά σου, Κύριε.

17 Let them be disappointed and dismayed forever. Yes, let them be confounded and perish;

Ας καταισχυνθώσι και ας ταραχθώσι διαπαντός· και ας εντραπώσι και ας απολεσθώσι·

18 that they may know that you alone, whose name is the LORD, are the Most High over all the earth.

και ας γνωρίσωσιν ότι συ, του οποίου το όνομα είναι Κύριος, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.