Psalms 83

1 A song. A Psalm by Asaph. God, do not keep silent. Do not keep silent, and do not be still, God.

Een lied; een psalm van Asaf. O God, houd U niet stil, Niet rustig en werkeloos, o God!

2 For, behold, your enemies are stirred up. Those who hate you have lifted up their heads.

Want zie, uw vijanden razen, En uw haters steken hun hoofden omhoog.

3 They conspire with cunning against your people. They plot against your cherished ones.

Ze smeden listige plannen tegen uw volk, En spannen tegen uw beschermelingen samen:

4 “Come,” they say, “let’s destroy them as a nation, that the name of Israel may be remembered no more.”

"Komt, laat ons ze uitroeien uit de rij van de volken, Zodat men zelfs Israëls naam niet meer noemt!"

5 For they have conspired together with one mind. They form an alliance against you.

Ja, eensgezind hebben ze samengezworen, En een verbond gesloten tegen U:

6 The tents of Edom and the Ishmaelites; Moab, and the Hagrites;

De tenten van Edom en van de Jisjmaëlieten, Van Moab en de zonen van Hagar.

7 Gebal, Ammon, and Amalek; Philistia with the inhabitants of Tyre;

En Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus,

8 Assyria also is joined with them. They have helped the children of Lot. (Selah)

Zelfs Assjoer sluit zich bij hen aan, En leent zijn arm aan de zonen van Lot.

9 Do to them as you did to Midian, as to Sisera, as to Jabin, at the river Kishon;

Doe met hen als met Midjan, Als met Sisera en Jabin bij de beek Kisjon,

10 who perished at Endor, who became as dung for the earth.

Die bij En-Dor werden vernietigd, En tot mest voor het veld zijn gemaakt.

11 Make their nobles like Oreb and Zeeb, yes, all their princes like Zebah and Zalmunna,

Zet het hun vorsten betaald als Oreb en Zeëb, Als Zébach en Salmoenna,

12 who said, “Let’s take possession of God’s pasture lands.”

Met al hun groten, die zeggen: Laat ons het land van God gaan bezetten!

13 My God, make them like tumbleweed, like chaff before the wind.

Maak ze aan dwarrelende blaren gelijk, o mijn God, En aan kaf voor de wind!

14 As the fire that burns the forest, as the flame that sets the mountains on fire,

En zoals het vuur de bossen verteert, De vlammen de bergen verzengen:

15 so pursue them with your tempest, and terrify them with your storm.

Zo moogt Gij hen met uw stormwind vervolgen, In verwarring brengen door uw orkaan!

16 Fill their faces with confusion, that they may seek your name, LORD.

Bedek met smaad hun gelaat, Opdat ze uw Naam mogen eren, o Jahweh;

17 Let them be disappointed and dismayed forever. Yes, let them be confounded and perish;

Laat ze beschaamd staan en verbijsterd voor eeuwig, En in schande vergaan!

18 that they may know that you alone, whose name is the LORD, are the Most High over all the earth.

Dan zullen zij weten, dat "Jahweh" uw Naam is; Dat Gij de Allerhoogste zijt op heel de aarde, Gij alleen!