< Psalms 66 >

1 For the Chief Musician. A song. A Psalm. Make a joyful shout to God, all the earth!
برای سالار مغنیان. سرود و مزمور ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!۱
2 Sing to the glory of his name! Offer glory and praise!
جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!۲
3 Tell God, “How awesome are your deeds! Through the greatness of your power, your enemies submit themselves to you.
خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!۳
4 All the earth will worship you, and will sing to you; they will sing to your name.” (Selah)
تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.۴
5 Come, and see God’s deeds— awesome work on behalf of the children of men.
بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.۵
6 He turned the sea into dry land. They went through the river on foot. There, we rejoiced in him.
دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.۶
7 He rules by his might forever. His eyes watch the nations. Do not let the rebellious rise up against him. (Selah)
در توانایی خود تا به ابد سلطنت می‌کند و چشمانش مراقب امت‌ها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.۷
8 Praise our God, you peoples! Make the sound of his praise heard,
‌ای قوم‌ها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.۸
9 who preserves our life among the living, and does not allow our feet to be moved.
که جانهای ما را درحیات قرار می‌دهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.۹
10 For you, God, have tested us. You have refined us, as silver is refined.
زیرا‌ای خدا تو ما را امتحان کرده‌ای و ما را غال گذاشته‌ای چنانکه نقره راغال می‌گذارند.۱۰
11 You brought us into prison. You laid a burden on our backs.
ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.۱۱
12 You allowed men to ride over our heads. We went through fire and through water, but you brought us to the place of abundance.
مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب در‌آمدیم. پس ما را به‌جای خرم بیرون آوردی.۱۲
13 I will come into your temple with burnt offerings. I will pay my vows to you,
قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،۱۳
14 which my lips promised, and my mouth spoke, when I was in distress.
که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.۱۴
15 I will offer to you burnt offerings of fat animals, with the offering of rams, I will offer bulls with goats. (Selah)
قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوساله‌ها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.۱۵
16 Come and hear, all you who fear God. I will declare what he has done for my soul.
‌ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.۱۶
17 I cried to him with my mouth. He was extolled with my tongue.
به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.۱۷
18 If I cherished sin in my heart, the Lord would not have listened.
اگر بدی را در دل خودمنظور می‌داشتم، خداوند مرا نمی شنید.۱۸
19 But most certainly, God has listened. He has heard the voice of my prayer.
لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.۱۹
20 Blessed be God, who has not turned away my prayer, nor his loving kindness from me.
متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.۲۰

< Psalms 66 >