Psalms 22
1 For the Chief Musician; set to “The Doe of the Morning.” A Psalm by David. My God, my God, why have you forsaken me? Why are you so far from helping me, and from the words of my groaning?
| برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ | ۱ |
2 My God, I cry in the daytime, but you do not answer; in the night season, and am not silent.
| ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست. | ۲ |
3 But you are holy, you who inhabit the praises of Israel.
| و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای. | ۳ |
4 Our fathers trusted in you. They trusted, and you delivered them.
| پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی. | ۴ |
5 They cried to you, and were delivered. They trusted in you, and were not disappointed.
| نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند. | ۵ |
6 But I am a worm, and no man; a reproach of men, and despised by the people.
| و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم. | ۶ |
7 All those who see me mock me. They insult me with their lips. They shake their heads, saying,
| هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند): | ۷ |
8 “He trusts in the LORD. Let him deliver him. Let him rescue him, since he delights in him.”
| «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.» | ۸ |
9 But you brought me out of the womb. You made me trust while at my mother’s breasts.
| زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی. | ۹ |
10 I was thrown on you from my mother’s womb. You are my God since my mother bore me.
| از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی. | ۱۰ |
11 Do not be far from me, for trouble is near. For there is no one to help.
| از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند. | ۱۱ |
12 Many bulls have surrounded me. Strong bulls of Bashan have encircled me.
| گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند. | ۱۲ |
13 They open their mouths wide against me, lions tearing prey and roaring.
| دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران. | ۱۳ |
14 I am poured out like water. All my bones are out of joint. My heart is like wax. It is melted within me.
| مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است. | ۱۴ |
15 My strength is dried up like a potsherd. My tongue sticks to the roof of my mouth. You have brought me into the dust of death.
| قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای. | ۱۵ |
16 For dogs have surrounded me. A company of evildoers have enclosed me. They have pierced my hands and feet.
| زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند. | ۱۶ |
17 I can count all of my bones. They look and stare at me.
| همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند. | ۱۷ |
18 They divide my garments among them. They cast lots for my clothing.
| رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند. | ۱۸ |
19 But do not be far off, LORD. You are my help. Hurry to help me!
| اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن. | ۱۹ |
20 Deliver my soul from the sword, my precious life from the power of the dog.
| جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان. | ۲۰ |
21 Save me from the lion’s mouth! Yes, you have rescued me from the horns of the wild oxen.
| مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای. | ۲۱ |
22 I will declare your name to my brothers. Among the assembly, I will praise you.
| نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند. | ۲۲ |
23 You who fear the LORD, praise him! All you descendants of Jacob, glorify him! Stand in awe of him, all you descendants of Israel!
| ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید. | ۲۳ |
24 For he has not despised nor abhorred the affliction of the afflicted, neither has he hidden his face from him; but when he cried to him, he heard.
| زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود. | ۲۴ |
25 My praise of you comes in the great assembly. I will pay my vows before those who fear him.
| تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود. | ۲۵ |
26 The humble shall eat and be satisfied. They shall praise the LORD who seek after him. Let your hearts live forever.
| حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد. | ۲۶ |
27 All the ends of the earth shall remember and turn to the LORD. All the relatives of the nations shall worship before you.
| جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد. | ۲۷ |
28 For the kingdom is the LORD’s. He is the ruler over the nations.
| زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است. | ۲۸ |
29 All the rich ones of the earth shall eat and worship. All those who go down to the dust shall bow before him, even he who cannot keep his soul alive.
| همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هرکه به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت. | ۲۹ |
30 Posterity shall serve him. Future generations shall be told about the Lord.
| ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود. | ۳۰ |
31 They shall come and shall declare his righteousness to a people that shall be born, for he has done it.
| ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است. | ۳۱ |
