< Psalms 147 >

1 Praise the LORD, for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant and fitting to praise him.
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 The LORD builds up Jerusalem. He gathers together the outcasts of Israel.
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 He heals the broken in heart, and binds up their wounds.
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 He counts the number of the stars. He calls them all by their names.
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 Great is our Lord, and mighty in power. His understanding is infinite.
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 The LORD upholds the humble. He brings the wicked down to the ground.
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 Sing to the LORD with thanksgiving. Sing praises on the harp to our God,
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 who covers the sky with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass grow on the mountains.
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 He provides food for the livestock, and for the young ravens when they call.
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 He does not delight in the strength of the horse. He takes no pleasure in the legs of a man.
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 The LORD takes pleasure in those who fear him, in those who hope in his loving kindness.
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 Praise the LORD, Jerusalem! Praise your God, Zion!
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 For he has strengthened the bars of your gates. He has blessed your children within you.
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 He makes peace in your borders. He fills you with the finest of the wheat.
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 He sends out his commandment to the earth. His word runs very swiftly.
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 He gives snow like wool, and scatters frost like ashes.
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 He hurls down his hail like pebbles. Who can stand before his cold?
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 He sends out his word, and melts them. He causes his wind to blow, and the waters flow.
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 He shows his word to Jacob, his statutes and his ordinances to Israel.
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 He has not done this for just any nation. They do not know his ordinances. Praise the LORD!
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.

< Psalms 147 >