Psalms 129

1 A Song of Ascents. Many times they have afflicted me from my youth up. Let Israel now say:

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 many times they have afflicted me from my youth up, yet they have not prevailed against me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 The plowers plowed on my back. They made their furrows long.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 The LORD is righteous. He has cut apart the cords of the wicked.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Let them be disappointed and turned backward, all those who hate Zion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Let them be as the grass on the housetops, which withers before it grows up,

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 with which the reaper does not fill his hand, nor he who binds sheaves, his bosom.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Neither do those who go by say, “The blessing of the LORD be on you. We bless you in the LORD’s name.”

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"