Philippians 2

1 If therefore there is any exhortation in Christ, if any consolation of love, if any fellowship of the Spirit, if any tender mercies and compassion,

Eiga kristnir menn ekki að uppörva hver annan? Elskið þið mig svo mikið að þið viljið hjálpa mér? Hefur það einhverja þýðingu fyrir ykkur að við erum systkini í Drottni og eigum öll heilagan anda? Finnst einhver ástúð og meðaumkun hjá ykkur?

2 make my joy full by being like-minded, having the same love, being of one accord, of one mind;

Ef svo er, þá gleðjið mig með því að elska hvert annað og standa saman sem einn maður, einhuga með sameiginlegt takmark.

3 doing nothing through rivalry or through conceit, but in humility, each counting others better than himself;

Verið ekki eigingjörn! Sækist ekki eftir því að vaxa í áliti hjá öðrum. Verið auðmjúk. Haldið ykkur ekki betri en aðra.

4 each of you not just looking to his own things, but each of you also to the things of others.

Hugsið ekki aðeins um eigin hag, heldur sýnið öðrum áhuga og því sem þeir hafa fyrir stafni.

5 Have this in your mind, which was also in Christ Jesus,

Hafið sama huga og Jesús Kristur hafði.

6 who, existing in the form of God, did not consider equality with God a thing to be grasped,

Þótt hann væri Guð, þá krafðist hann þess ekki að fá að halda rétti sínum sem Guð,

7 but emptied himself, taking the form of a servant, being made in the likeness of men.

heldur lagði til hliðar mátt sinn og dýrð, varð maður og gekk um sem þjónn.

8 And being found in human form, he humbled himself, becoming obedient to the point of death, yes, the death of the cross.

En auðmýkingu hans var ekki þar með lokið. Hann gekk svo langt að deyja á krossi, eins og glæpamaður.

9 Therefore God also highly exalted him, and gave to him the name which is above every name,

Einmitt þess vegna hóf Guð hann upp til hæstu himna og gaf honum nafn, sem hverju öðru nafni er æðra.

10 that at the name of Jesus every knee should bow, of those in heaven, those on earth, and those under the earth,

Svo að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné krjúpa, á himni, jörðu eða undir jörðinni,

11 and that every tongue should confess that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.

og hver tunga játa að Jesús Kristur er Drottinn, Guði föður til dýrðar.

12 So then, my beloved, even as you have always obeyed, not only in my presence, but now much more in my absence, work out your own salvation with fear and trembling.

Kæru vinir, ég man að meðan ég var hjá ykkur, þá fóruð þið fúslega eftir ráðleggingum mínum. Og fyrst þið eruð frelsuð, þá hljótið þið nú, að mér fjarverandi, að ástunda hið góða af enn meiri áhuga en áður. Þið hljótið einnig að heiðra Guð og hlýða honum heilshugar og halda ykkur frá öllu því sem honum er á móti skapi.

13 For it is God who works in you both to will and to work for his good pleasure.

Guð hefur þau áhrif á ykkur að þið bæði viljið og framkvæmið það sem honum er þóknanlegt.

14 Do all things without complaining and arguing,

Hvert sem starf ykkar er, þá gætið þess að kvarta hvorki né deila,

15 that you may become blameless and harmless, children of God without defect in the middle of a crooked and perverse generation, among whom you are seen as lights in the world,

því að þá hefur enginn ástæðu til að tala illa um ykkur. Lifið hreinu, saklausu lífi, eins og börn Guðs, í myrkum heimi óheiðarleika og miskunnarleysis. Þið eruð leiðarljós sem á að vísa öðrum veginn til himins.

16 holding up the word of life, that I may have something to boast in the day of Christ that I did not run in vain nor labor in vain.

Ég hvet ykkur til að halda fast við orð lífsins, því þá hef ég tilefni til að gleðjast þegar Kristur kemur aftur. Þá hefur starf mitt og erfiði ykkar á meðal, ekki verið til einskis.

17 Yes, and if I am poured out on the sacrifice and service of your faith, I am glad and rejoice with you all.

Jafnvel þótt blóði mínu yrði úthellt við þjónustu mína, við trú ykkar og mér fórnað – svo ég noti líkingu, það er að segja ef ég ætti að deyja fyrir ykkur – þá mundi ég samt geta glaðst og samglaðst ykkur.

18 In the same way, you also should be glad and rejoice with me.

Þið ættuð einnig að gleðjast yfir slíku og samgleðjast mér, að ég skuli hafa þau forréttindi að mega deyja fyrir ykkur.

19 But I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be cheered up when I know how you are doing.

Sé það vilji Drottins, þá sendi ég bráðlega Tímóteus til ykkar. Þegar hann síðan kemur aftur, mun hann geta uppörvað mig með fréttum af ykkur.

20 For I have no one else like-minded, who will truly care about you.

Tímóteus er sérlega áhugasamur um hagi ykkar.

21 For they all seek their own, not the things of Jesus Christ.

Allir aðrir virðast niðursokknir í sín eigin áhugamál og hafa því engan tíma til að spyrja um vilja Jesú Krists.

22 But you know that he has proved himself. As a child serves a father, so he served with me in furtherance of the Good News.

Þið þekkið Tímóteus, hann hefur verið mér sem sonur og aðstoðað mig við útbreiðslu gleðiboðskaparins.

23 Therefore I hope to send him at once, as soon as I see how it will go with me.

Ég vona að ég geti sent hann til ykkar strax og ég veit hvað um mig verður.

24 But I trust in the Lord that I myself also will come shortly.

Ég treysti því að Drottinn muni einnig leyfa mér að koma til ykkar áður en langt um líður.

25 But I thought it necessary to send to you Epaphroditus, my brother, fellow worker, fellow soldier, and your apostle and servant of my need,

Mér fannst rétt af mér að senda Epafrodítus aftur til ykkar. Þið senduð hann til að bæta úr þörf minni og ég get sagt ykkur að við urðum góðir vinir, störfuðum saman og stóðum hlið við hlið í baráttunni.

26 since he longed for you all, and was very troubled because you had heard that he was sick.

Ég sendi hann nú aftur til ykkar, því að hann hefur orðið svo mikla heimþrá og langar að sjá ykkur á ný. Hann varð mjög leiður þegar hann vissi að þið hefðuð frétt að hann hefði veikst.

27 For indeed he was sick nearly to death, but God had mercy on him, and not on him only, but on me also, that I might not have sorrow on sorrow.

Reyndar varð hann svo hættulega veikur að hann var nær dauða en lífi, en Guð miskunnaði bæði honum og mér, svo að ég þyrfti ekki að bera sorg hans vegna, ofan á allt annað.

28 I have sent him therefore the more diligently, that when you see him again, you may rejoice, and that I may be the less sorrowful.

Þrá ykkar eftir honum varð mér því sterk hvatning til að senda hann aftur heim. Ég veit að þið fagnið honum og það gleður mig.

29 Receive him therefore in the Lord with all joy, and hold such people in honor,

Takið á móti honum með fögnuði í nafni Drottins og sýnið honum heiður.

30 because for the work of Christ he came near to death, risking his life to supply that which was lacking in your service toward me.

Hann hætti lífi sínu í þjónustu Krists og var í dauðann kominn er hann reyndi að gera fyrir mig, það sem þið gátuð ekki vegna fjarveru ykkar.