< Luke 24 >

1 But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
Maagang-maaga sa unang araw ng linggo, pumunta sila sa libingan, dala-dala ang pabangong ihinanda nila.
2 They found the stone rolled away from the tomb.
Natagpuan nilang naigulong ang bato palayo sa libingan.
3 They entered in, and did not find the Lord Jesus’ body.
Pumasok sila sa loob, ngunit hindi nila natagpuan ang katawan ng Panginoon Jesus.
4 While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
At nangyari na, habang sila ay nalilito tungkol dito, biglang may dalawang lalaking tumayo sa tabi nila na nakakasilaw ang damit.
5 Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
Ang mga babae ay napuno ng takot at yumuko sa lupa, sinabi nila nila sa mga babae, “Bakit ninyo hinahanap ang buhay sa mga patay?
6 He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
Wala siya dito, ngunit siya ay muling nabuhay! Alalahanin niyo ang sinabi niya sa inyo noong nasa Galilea pa siya,
7 saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
sinabi niya na ang Anak ng Tao ay kailangang ipasakamay sa mga makasalanang tao at ipapako sa krus, at sa ikatlong araw ay muling mabubuhay.”
8 They remembered his words,
Naalala ng mga babae ang mga sinabi niya,
9 returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
at bumalik sila galing ng libingan at sinabi ang lahat ng nangyari sa labing isang alagad at lahat ng iba pa.
10 Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
Ngayon, sina Maria Magdalena, Juana, Maria na ina ni Santiago, at ang iba pang mga babaeng kasama nila ang nagbalita ng mga nangyari sa mga apostol.
11 These words seemed to them to be nonsense, and they did not believe them.
Ngunit ang balitang ito ay tila walang kabuluhan sa mga apostol, at hindi nila pinaniwalaan ang mga babae.
12 But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
Gayon pa man, tumayo si Pedro, at tumakbo papunta sa libingan, at yumuko siya at tumingin sa loob, nakita niya na ang mga telang lino na lamang ang naroon. Kaya umuwi si Pedro sa kaniyang tahanan, na nagtataka kung ano ang nangyari.
13 Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
Masdan ninyo, sa araw ding iyon, dalawa sa kanila ang papunta sa nayon na tinatawag na Emaus, na animnapung stadia ang layo mula sa Jerusalem.
14 They talked with each other about all of these things which had happened.
Pinag-uusapan nila ang tungkol sa lahat ng nangyari.
15 While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
Nangyari na, habang nag-uusap sila at nagtatanungan sa isat-isa, lumapit si Jesus mismo at sumama sa kanila.
16 But their eyes were kept from recognizing him.
Ngunit ang kanilang mga mata ay nahadlangan upang hindi siya makilala.
17 He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
Sinabi ni Jesus sa kanila, “Ano ang pinag-uusapan ninyong dalawa habang naglalakad kayo?” Huminto sila na nalulungkot.
18 One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who does not know the things which have happened there in these days?”
Isa sa kanila na nagngangalang Cleopas, ang sumagot sa kaniya, “Ikaw lang ba ang tao sa Jerusalem na hindi nakakaalam sa mga bagay na nangyayari doon sa mga araw na ito?”
19 He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
Sinabi ni Jesus sa kanila, “Anong mga bagay?” Sumagot sila sa kaniya, “Ang mga bagay tungkol kay Jesus na taga-Nazaret, na isang propeta, na makapangyarihan sa gawa at salita sa harapan ng Diyos at ng mga tao.
20 and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
At kung papaano siya ibinigay ng mga punong pari at mga pinuno natin upang hatulan ng kamatayan at ipako sa krus.
21 But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
Ngunit umasa kami na siya ang magpapalaya sa Israel. Oo, at maliban pa sa lahat ng ito, pangatlong araw na ngayon mula ng nangyari ang mga bagay na ito.
22 Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
Ngunit bukod dito, pinamangha kami ng ilan sa mga kababaihang kasamahan namin, na pumunta sa libingan nang maaga.
23 and when they did not find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
Nang hindi nila nakita ang kaniyang katawan, pumunta sila sa amin, sinasabing may nakita silang pangitain ng mga anghel na nagsabing siya ay buhay.
24 Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they did not see him.”
Pumunta sa libingan ang ilan sa mga kalalakihang kasama, at nakita nila ito na gaya ng sinabi ng mga kababaihan. Ngunit hindi nila siya nakita.”
25 He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
Sinabi ni Jesus sa kanila, “O mga lalaking hangal at makukupad ang puso na maniwala sa lahat ng sinabi ng mga propeta!
26 Did not the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
Hindi ba kinakailangang si Cristo ay magdusa ng ganitong mga bagay, at pumasok sa kaniyang kaluwalhatian?”
27 Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
At magmula kay Moises at sa lahat ng propeta, ipinaliwanag ni Jesus sa kanila ang mga bagay tungkol sa kaniyang sarili sa lahat ng mga kasulatan.
28 They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
Habang papalapit sila sa nayon, na kanilang pupuntahan, lumakad si Jesus na wari magpapatuloy pa.
29 They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
Ngunit siya ay pinigilan nila, sinasabi, “Manatili ka sa amin, sapagkat malapit nang gumabi at dumidilim na.” Kaya pumasok si Jesus upang tumuloy sa kanila.
30 When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
At nangyari, nang siya ay umupong kasalo nila upang kumain, kinuha niya ang tinapay, at pinagpasalamatan ito, at pinagpira-piraso ito, at ibinigay niya ito sa kanila.
31 Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
Pagkatapos, nabuksan ang kanilang mga mata, at siya ay nakilala nila, at siya ay naglaho sa kanilang paningin.
32 They said to one another, “Were not our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
At sinabi nila sa isa't-isa, “Hindi ba umaalab ang ating puso, habang kinakausap niya tayo sa daan, habang binubuksan niya sa atin ang mga Kasulatan?”
33 They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
Tumayo sila sa oras ding iyon, at bumalik sa Jerusalem. Natagpuan nila ang labing-isa na nagtipon-tipon at ang iba pang kasama nila,
34 saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
sinasabi, “Totoo ngang muling nabuhay ang Panginoon, at nagpakita siya kay Simon”.
35 They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
Kaya ikinuwento nila ang nangyari sa daan, at kung paano nila nakilala si Jesus nang pagpira-pirasuhin niya ang tinapay.
36 As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
Habang pinag-uusapan nila ang mga bagay na ito, tumayo si Jesus mismo sa kalagitnaan nila, at sinabi niya sa kanila, “Kapayapaan ay sumainyo.”
37 But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
Ngunit sila ay nasindak at napuno ng takot, at inakala nila na espiritu ang kanilang nakita.
38 He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
Sinabi ni Jesus sa kanila, “Bakit kayo naguguluhan? Bakit may mga katanungan sa inyong puso?
39 See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
Tingnan ninyo ang aking mga kamay at paa, na ako talaga ito. Hawakan ninyo ako at tingnan ninyo. Sapagkat ang espiritu ay walang buto at laman, gaya ng inyong nakikita na nasa akin.”
40 When he had said this, he showed them his hands and his feet.
Pagkatapos niyang sabihin ito, pinakita niya sa kanila ang kaniyang mga kamay at paa.
41 While they still did not believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
Habang sila ay hindi pa rin makapaniwala dahil sa galak, at namangha, sinabi ni Jesus sa kanila, “Mayroon ba kayong anumang makakain?”
42 They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
Siya ay binigyan nila ng inihaw na isda.
43 He took them, and ate in front of them.
Kinuha ito ni Jesus at kinain niya ito sa harapan nila.
44 He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
Sinabi niya sa kanila, “Nang kasama ko kayo, sinabi ko sa inyo na lahat ng nakasulat sa kautusan ni Moises at ng mga propeta at sa Aklat ng Mga Awit ay kailangan matupad.”
45 Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
At binuksan niya ang kanilang mga isipan upang maunawaan nila ang Kasulatan.
46 He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
Sinabi niya sa kanila, “Nasusulat, na kailangang maghirap ang Cristo, at muling mabuhay mula sa patay sa ikatlong araw.
47 and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
At ang pagsisisi at pagpapatawad ng mga kasalanan ay dapat maipangaral sa kaniyang pangalan sa lahat ng mga bansa, mula sa Jerusalem.
48 You are witnesses of these things.
Kayo ay mga saksi ng lahat ng ito.
49 Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
Tingnan ninyo, ipadadala ko sa inyo ang ipinangako ng aking Ama. Ngunit mag-hintay kayo sa lungsod, hanggang kayo ay mapagkalooban ng kapangyarihang mula sa taas.”
50 He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
At inilabas sila ni Jesus hanggang malapit na sila sa Bethania. Itinaas niya ang kaniyang mga kamay, at binasbasan sila.
51 While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
Nangyari na, habang sila ay binabasbasan niya, sila ay iniwan niya at siya ay dinala paakyat sa langit.
52 They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
Kaya siya ay sinamba nila, at bumalik sila sa Jerusalem nang may labis na kagalakan.
53 and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
Namalagi sila sa Templo, na nagpupuri sa Diyos.

< Luke 24 >