Job 19
1 Then Job answered,
| آنگاه ایوب پاسخ داد: |
2 “How long will you torment me, and crush me with words?
| تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟ |
3 You have reproached me ten times. You are not ashamed that you attack me.
| پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید. |
4 If it is true that I have erred, my error remains with myself.
| اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟ |
5 If indeed you will magnify yourselves against me, and plead against me my reproach,
| شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید، |
6 know now that God has subverted me, and has surrounded me with his net.
| در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است. |
7 “Behold, I cry out of wrong, but I am not heard. I cry for help, but there is no justice.
| فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد. |
8 He has walled up my way so that I cannot pass, and has set darkness in my paths.
| خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است. |
9 He has stripped me of my glory, and taken the crown from my head.
| او عزت و فخر را از من گرفته |
10 He has broken me down on every side, and I am gone. He has plucked my hope up like a tree.
| و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است. |
11 He has also kindled his wrath against me. He counts me among his adversaries.
| خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد. |
12 His troops come on together, build a siege ramp against me, and encamp around my tent.
| لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند. |
13 “He has put my brothers far from me. My acquaintances are wholly estranged from me.
| برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند. |
14 My relatives have gone away. My familiar friends have forgotten me.
| بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند. |
15 Those who dwell in my house and my maids consider me a stranger. I am an alien in their sight.
| اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام. |
16 I call to my servant, and he gives me no answer. I beg him with my mouth.
| خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد. |
17 My breath is offensive to my wife. I am loathsome to the children of my own mother.
| نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند. |
18 Even young children despise me. If I arise, they speak against me.
| بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند. |
19 All my familiar friends abhor me. They whom I loved have turned against me.
| حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند. |
20 My bones stick to my skin and to my flesh. I have escaped by the skin of my teeth.
| از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام. |
21 “Have pity on me. Have pity on me, you my friends, for the hand of God has touched me.
| آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است. |
22 Why do you persecute me as God, and are not satisfied with my flesh?
| چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟ |
23 “Oh that my words were now written! Oh that they were inscribed in a book!
| ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم. |
24 That with an iron pen and lead they were engraved in the rock forever!
25 But as for me, I know that my Redeemer lives. In the end, he will stand upon the earth.
| اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛ |
26 After my skin is destroyed, then I will see God in my flesh,
| و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید! |
27 whom I, even I, will see on my side. My eyes will see, and not as a stranger. “My heart is consumed within me.
| من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی! |
28 If you say, ‘How we will persecute him!’ because the root of the matter is found in me,
| چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟ |
29 be afraid of the sword, for wrath brings the punishments of the sword, that you may know there is a judgment.”
| از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد. |
