Job 15

1 Then Eliphaz the Temanite answered,

۱ پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:

2 “Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?

۲ «آیامرد حکیم از علم باطل جواب دهد؟ وبطن خود را از باد شرقی پر سازد؟

3 Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?

۳ آیا به سخن بی‌فایده محاجه نماید؟ و به کلماتی که هیچ نفع نمی بخشد؟

4 Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.

۴ اما تو خداترسی را ترک می‌کنی وتقوا را به حضور خدا ناقص می‌سازی.

5 For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.

۵ زیرا که دهانت، معصیت تو را ظاهر می‌سازد و زبان حیله گران را اختیار می‌کنی.

6 Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.

۶ دهان خودت تو راملزم می‌سازد و نه من، و لبهایت بر تو شهادت می‌دهد.

7 “Are you the first man who was born? Or were you brought out before the hills?

۷ آیا شخص اول از آدمیان زاییده شده‌ای؟ و پیش از تلها به وجود آمده‌ای؟

8 Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?

۸ آیامشورت مخفی خدا را شنیده‌ای و حکمت را برخود منحصر ساخته‌ای؟

9 What do you know that we do not know? What do you understand which is not in us?

۹ چه می‌دانی که ما هم نمی دانیم؟ و چه می‌فهمی که نزد ما هم نیست؟

10 With us are both the gray-headed and the very aged men, much older than your father.

۱۰ نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که درروزها از پدر تو بزرگترند.

11 Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?

۱۱ آیا تسلی های خدابرای تو کم است و کلام ملایم با تو؟

12 Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,

۱۲ چرا دلت تو را می‌رباید؟ و چرا چشمانت را بر هم می‌زنی

13 that you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?

۱۳ که روح خود را به ضد خدا بر می‌گردانی، وچنین سخنان را از دهانت بیرون می‌آوری؟

14 What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?

۱۴ «انسان چیست که پاک باشد، و مولود زن که عادل شمرده شود؟

15 Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;

۱۵ اینک بر مقدسان خوداعتماد ندارد، و آسمانها در نظرش پاک نیست.

16 how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!

۱۶ پس از طریق اولی انسان مکروه و فاسد که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

17 “I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare

۱۷ من برای تو بیان می‌کنم پس مرا بشنو. و آنچه دیده‌ام حکایت می‌نمایم.

18 (which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;

۱۸ که حکیمان آن را از پدران خودروایت کردند و مخفی نداشتند،

19 to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):

۱۹ که به ایشان به تنهایی زمین داده شد، و هیچ غریبی از میان ایشان عبور نکرد،

20 the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.

۲۰ شریر در تمامی روزهایش مبتلای درد است. و سالهای شمرده شده برای مرد ظالم مهیا است.

21 A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer will come on him.

۲۱ صدای ترسها در گوش وی است. در وقت سلامتی تاراج کننده بر وی می‌آید.

22 He does not believe that he will return out of darkness. He is waited for by the sword.

۲۲ باور نمی کند که از تاریکی خواهد برگشت وشمشیر برای او مراقب است.

23 He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.

۲۳ برای نان می‌گردد و می‌گوید کجاست. و می‌داند که روزتاریکی نزد او حاضر است.

24 Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.

۲۴ تنگی و ضیق او رامی ترساند، مثل پادشاه مهیای جنگ بر او غلبه می‌نماید.

25 Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty,

۲۵ زیرا دست خود را به ضد خدا درازمی کند و بر قادر مطلق تکبر می‌نماید.

26 he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers,

۲۶ با گردن بلند بر او تاخت می‌آورد، با گل میخهای سخت سپر خویش،

27 because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.

۲۷ چونکه روی خود را به پیه پوشانیده، و کمر خود را با شحم ملبس ساخته است.

28 He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.

۲۸ و در شهرهای ویران و خانه های غیرمسکون که نزدیک به خراب شدن است ساکن می‌شود.

29 He will not be rich, neither will his substance continue, neither will their possessions be extended on the earth.

۲۹ او غنی نخواهد شد و دولتش پایدارنخواهد ماند، و املاک او در زمین زیاد نخواهد گردید.

30 He will not depart out of darkness. The flame will dry up his branches. He will go away by the breath of God’s mouth.

۳۰ از تاریکی رها نخواهد شد، و آتش، شاخه هایش را خواهد خشکانید، و به نفخه دهان او زائل خواهد شد.

31 Let him not trust in emptiness, deceiving himself, for emptiness will be his reward.

۳۱ به بطالت توکل ننماید وخود را فریب ندهد، والا بطالت اجرت او خواهدبود.

32 It will be accomplished before his time. His branch will not be green.

۳۲ قبل از رسیدن وقتش تمام ادا خواهد شدو شاخه او سبز نخواهد ماند.

33 He will shake off his unripe grape as the vine, and will cast off his flower as the olive tree.

۳۳ مثل مو، غوره خود را خواهد افشاند، و مثل زیتون، شکوفه خود را خواهد ریخت،

34 For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.

۳۴ زیرا که جماعت ریاکاران، بی‌کس خواهند ماند، و خیمه های رشوه خواران را آتش خواهد سوزانید.

35 They conceive mischief and produce iniquity. Their heart prepares deceit.”

۳۵ به شقاوت حامله شده، معصیت را می‌زایند و شکم ایشان فریب را آماده می‌کند.»