Job 15
1 Then Eliphaz the Temanite answered,
Elifaz van Teman nam het woord en sprak:
2 “Should a wise man answer with vain knowledge, and fill himself with the east wind?
Antwoordt een wijze met bluf, En blaast hij zich op met oostenwind;
3 Should he reason with unprofitable talk, or with speeches with which he can do no good?
Verdedigt hij zich met beuzelpraat En met holle frasen?
4 Yes, you do away with fear, and hinder devotion before God.
Gij breekt zowaar de godsvrucht af, En verstoort de overpeinzing voor het aanschijn van God.
5 For your iniquity teaches your mouth, and you choose the language of the crafty.
Daar uw schuldig geweten uw mond onderricht, En gij de taal van bedriegers kiest,
6 Your own mouth condemns you, and not I. Yes, your own lips testify against you.
Is het uw eigen mond, die u vonnist: niet ik, Zijn het uw eigen lippen, die tegen u getuigen.
7 “Are you the first man who was born? Or were you brought out before the hills?
Zijt gij als eerste der mensen geboren, Nog vóór de heuvelen ter wereld gebracht;
8 Have you heard the secret counsel of God? Do you limit wisdom to yourself?
Luistert ge toe in de raad van God, En hebt ge beslag op de Wijsheid gelegd?
9 What do you know that we do not know? What do you understand which is not in us?
Wat weet gij, wat wij niet weten, Wat begrijpt gij, wat wij niet verstaan?
10 With us are both the gray-headed and the very aged men, much older than your father.
Ook onder ons zijn bejaarden en grijsaards, Ouder van dagen nog dan uw vader!
11 Are the consolations of God too small for you, even the word that is gentle toward you?
Zijn soms voor ú de vertroostingen Gods te gering, Het woord, met zachtheid tot u gesproken?
12 Why does your heart carry you away? Why do your eyes flash,
Hoe sleept uw hartstocht u mee, En hoe rollen uw ogen:
13 that you turn your spirit against God, and let such words go out of your mouth?
Dat ge uw wrevel tegen God durft keren, En zulke woorden aan uw mond laat ontglippen!
14 What is man, that he should be clean? What is he who is born of a woman, that he should be righteous?
Wat is een mens, dat hij rein zou zijn, Rechtschapen, die uit een vrouw is geboren?
15 Behold, he puts no trust in his holy ones. Yes, the heavens are not clean in his sight;
Zie, zelfs op zijn Heiligen kan Hij niet bouwen, En de hemel is niet rein in zijn oog;
16 how much less one who is abominable and corrupt, a man who drinks iniquity like water!
Hoeveel minder de mens, afschuwelijk, bedorven, Die de ongerechtigheid als water drinkt!
17 “I will show you, listen to me; that which I have seen I will declare
Ik zal het u tonen, luister naar mij; Wat ik gezien heb, u gaan vertellen.
18 (which wise men have told by their fathers, and have not hidden it;
Het is hetzelfde, wat de wijzen verkonden, En wat hun vaderen hun niet hadden verborgen,
19 to whom alone the land was given, and no stranger passed among them):
Aan wie alleen het land was geschonken, En bij wie nog geen vreemde was binnengedrongen
20 the wicked man writhes in pain all his days, even the number of years that are laid up for the oppressor.
De goddeloze verkeert heel zijn leven in angst, De tyran al de jaren, die voor hem zijn bedongen;
21 A sound of terrors is in his ears. In prosperity the destroyer will come on him.
Schrikgeluiden treffen zijn oren, In volle vrede stormt de plunderaar op hem af.
22 He does not believe that he will return out of darkness. He is waited for by the sword.
Hij hoopt niet eens, aan de duisternis te ontsnappen, En is bestemd voor het zwaard;
23 He wanders abroad for bread, saying, ‘Where is it?’ He knows that the day of darkness is ready at his hand.
Hij wordt als een aas voor de gieren geworpen, En weet, dat sombere dagen hem wachten.
24 Distress and anguish make him afraid. They prevail against him, as a king ready to the battle.
Benauwdheid en angst grijpt hem aan, Als een koning ten aanval gereed:
25 Because he has stretched out his hand against God, and behaves himself proudly against the Almighty,
Want hij heeft zijn hand tegen God opgeheven, Den Almachtige durven trotseren;
26 he runs at him with a stiff neck, with the thick shields of his bucklers,
Is met trotse nek op Hem afgestormd, Met zijn zwaar beslagen rondas!
27 because he has covered his face with his fatness, and gathered fat on his thighs.
Omdat hij zijn gelaat met vet heeft bedekt, En een vetlaag gelegd op zijn lenden:
28 He has lived in desolate cities, in houses which no one inhabited, which were ready to become heaps.
Daarom vestigt hij zich in verwoeste steden, In onbewoonbare huizen, die tot puin zijn vervallen;
29 He will not be rich, neither will his substance continue, neither will their possessions be extended on the earth.
Hij blijft niet rijk, En zijn vermogen houdt geen stand;
30 He will not depart out of darkness. The flame will dry up his branches. He will go away by the breath of God’s mouth.
Zijn schaduw breidt zich niet uit op de grond, En hij ontsnapt de duisternis niet; Het vuur zal zijn loten verschroeien, De wind zijn bloesem verwaaien!
31 Let him not trust in emptiness, deceiving himself, for emptiness will be his reward.
Laat hem niet op zijn gestalte vertrouwen, Hij komt bedrogen uit, ze is enkel schijn.
32 It will be accomplished before his time. His branch will not be green.
Zijn ranken verdorren vóór de tijd, En zijn twijgen groenen niet meer;
33 He will shake off his unripe grape as the vine, and will cast off his flower as the olive tree.
Hij is als de wijnstok, die zijn druiven laat vallen, En als de olijf, die zijn bloesem verliest!
34 For the company of the godless will be barren, and fire will consume the tents of bribery.
Ja, de bent der goddelozen is onvruchtbaar, En het vuur verteert de tenten der omkoperij;
35 They conceive mischief and produce iniquity. Their heart prepares deceit.”
Ze gaan zwanger van ellende, en baren onheil, Hun schoot draagt ontgoocheling!
