Ephesians 2
1 You were made alive when you were dead in transgressions and sins,
ปุรา ยูยมฺ อปราไธ: ปาไปศฺจ มฺฤตา: สนฺตสฺตานฺยาจรนฺต อิหโลกสฺย สํสารานุสาเรณากาศราชฺยสฺยาธิปติมฺ (aiōn g165)
2 in which you once walked according to the course of this age (aiōn g165), according to the prince of the power of the air, the spirit who now works in the children of disobedience.
อรฺถต: สามฺปฺรตมฺ อาชฺญาลงฺฆิวํเศษุ กรฺมฺมการิณมฺ อาตฺมานมฺ อนฺววฺรชตฯ
3 We also all once lived among them in the lusts of our flesh, doing the desires of the flesh and of the mind, and were by nature children of wrath, even as the rest.
เตษำ มเธฺย สรฺเวฺว วยมปิ ปูรฺวฺวํ ศรีรสฺย มนสฺกามนายาญฺเจหำ สาธยนฺต: สฺวศรีรสฺยาภิลาษานฺ อาจราม สรฺเวฺว'นฺย อิว จ สฺวภาวต: โกฺรธภชนานฺยภวามฯ
4 But God, being rich in mercy, for his great love with which he loved us,
กินฺตุ กรุณานิธิรีศฺวโร เยน มหาเปฺรมฺนาสฺมานฺ ทยิตวานฺ
5 even when we were dead through our trespasses, made us alive together with Christ—by grace you have been saved—
ตสฺย สฺวเปฺรมฺโน พาหุลฺยาทฺ อปราไธ รฺมฺฤตานปฺยสฺมานฺ ขฺรีษฺเฏน สห ชีวิตวานฺ ยโต'นุคฺรหาทฺ ยูยํ ปริตฺราณํ ปฺราปฺตา: ฯ
6 and raised us up with him, and made us to sit with him in the heavenly places in Christ Jesus,
ส จ ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมานฺ เตน สารฺทฺธมฺ อุตฺถาปิตวานฺ สฺวรฺค อุปเวศิตวำศฺจฯ
7 that in the ages (aiōn g165) to come he might show the exceeding riches of his grace in kindness toward us in Christ Jesus;
อิตฺถํ ส ขฺรีษฺเฏน ยีศุนาสฺมานฺ ปฺรติ สฺวหิไตษิตยา ภาวิยุเคษุ สฺวกียานุคฺรหสฺยานุปมํ นิธึ ปฺรกาศยิตุมฺ อิจฺฉติฯ (aiōn g165)
8 for by grace you have been saved through faith, and that not of yourselves; it is the gift of God,
ยูยมฺ อนุคฺรหาทฺ วิศฺวาเสน ปริตฺราณํ ปฺราปฺตา: , ตจฺจ ยุษฺมนฺมูลกํ นหิ กินฺตฺวีศฺวรไสฺยว ทานํ,
9 not of works, that no one would boast.
ตตฺ กรฺมฺมณำ ผลมฺ อปิ นหิ, อต: เกนาปิ น ศฺลาฆิตวฺยํฯ
10 For we are his workmanship, created in Christ Jesus for good works, which God prepared before that we would walk in them.
ยโต วยํ ตสฺย การฺยฺยํ ปฺราคฺ อีศฺวเรณ นิรูปิตาภิ: สตฺกฺริยาภิ: กาลยาปนาย ขฺรีษฺเฏ ยีเศา เตน มฺฤษฺฏาศฺจฯ
11 Therefore remember that once you, the Gentiles in the flesh, who are called “uncircumcision” by that which is called “circumcision” (in the flesh, made by hands),
ปุรา ชนฺมนา ภินฺนชาตียา หสฺตกฺฤตํ ตฺวกฺเฉทํ ปฺราปฺไต โรฺลไกศฺจาจฺฉินฺนตฺวจ อิตินามฺนา ขฺยาตา เย ยูยํ ไต รฺยุษฺมาภิริทํ สฺมรฺตฺตวฺยํ
12 that you were at that time separate from Christ, alienated from the commonwealth of Israel, and strangers from the covenants of the promise, having no hope and without God in the world.
ยตฺ ตสฺมินฺ สมเย ยูยํ ขฺรีษฺฏาทฺ ภินฺนา อิสฺราเยลโลกานำ สหวาสาทฺ ทูรสฺถา: ปฺรติชฺญาสมฺพลิตนิยมานำ พหิ: สฺถิตา: สนฺโต นิราศา นิรีศฺวราศฺจ ชคตฺยาธฺวมฺ อิติฯ
13 But now in Christ Jesus you who once were far off are made near in the blood of Christ.
กินฺตฺวธุนา ขฺรีษฺเฏ ยีศาวาศฺรยํ ปฺราปฺย ปุรา ทูรวรฺตฺติโน ยูยํ ขฺรีษฺฏสฺย โศณิเตน นิกฏวรฺตฺติโน'ภวตฯ
14 For he is our peace, who made both one, and broke down the middle wall of separation,
ยต: ส เอวาสฺมากํ สนฺธิ: ส ทฺวยมฺ เอกีกฺฤตวานฺ ศตฺรุตารูปิณีํ มธฺยวรฺตฺตินีํ ปฺรเภทกภิตฺตึ ภคฺนวานฺ ทณฺฑาชฺญายุกฺตํ วิธิศาสฺตฺรํ สฺวศรีเรณ ลุปฺตวำศฺจฯ
15 having abolished in his flesh the hostility, the law of commandments contained in ordinances, that he might create in himself one new man of the two, making peace,
ยต: ส สนฺธึ วิธาย เตา เทฺวา สฺวสฺมินฺ เอกํ นุตนํ มานวํ กรฺตฺตุํ
16 and might reconcile them both in one body to God through the cross, having killed the hostility through it.
สฺวกียกฺรุเศ ศตฺรุตำ นิหตฺย เตไนไวกสฺมินฺ ศรีเร ตโย รฺทฺวโยรีศฺวเรณ สนฺธึ การยิตุํ นิศฺจตวานฺฯ
17 He came and preached peace to you who were far off and to those who were near.
ส จาคตฺย ทูรวรฺตฺติโน ยุษฺมานฺ นิกฏวรฺตฺติโน 'สฺมำศฺจ สนฺเธ รฺมงฺคลวารฺตฺตำ ชฺญาปิตวานฺฯ
18 For through him we both have our access in one Spirit to the Father.
ยตสฺตสฺมาทฺ อุภยปกฺษียา วยมฺ เอเกนาตฺมนา ปิตุ: สมีปํ คมนาย สามรฺถฺยํ ปฺราปฺตวนฺต: ฯ
19 So then you are no longer strangers and foreigners, but you are fellow citizens with the saints and of the household of God,
อต อิทานีํ ยูยมฺ อสมฺปรฺกียา วิเทศินศฺจ น ติษฺฐนต: ปวิตฺรโลไก: สหวาสิน อีศฺวรสฺย เวศฺมวาสินศฺจาเธฺวฯ
20 being built on the foundation of the apostles and prophets, Christ Jesus himself being the chief cornerstone;
อปรํ เปฺรริตา ภวิษฺยทฺวาทินศฺจ ยตฺร ภิตฺติมูลสฺวรูปาสฺตตฺร ยูยํ ตสฺมินฺ มูเล นิจียเธฺว ตตฺร จ สฺวยํ ยีศุ: ขฺรีษฺฏ: ปฺรธาน: โกณสฺถปฺรสฺตร: ฯ
21 in whom the whole building, fitted together, grows into a holy temple in the Lord;
เตน กฺฤตฺสฺนา นิรฺมฺมิติ: สํคฺรถฺยมานา ปฺรโภ: ปวิตฺรํ มนฺทิรํ ภวิตุํ วรฺทฺธเตฯ
22 in whom you also are built together for a habitation of God in the Spirit.
ยูยมปิ ตตฺร สํคฺรถฺยมานา อาตฺมเนศฺวรสฺย วาสสฺถานํ ภวถฯ
