Ecclesiastes 1
1 The words of the Preacher, the son of David, king in Jerusalem:
Fjalët e Predikuesit, e birit të Davidit, mbretit të Jeruzalemit.
2 “Vanity of vanities,” says the Preacher; “Vanity of vanities, all is vanity.”
“Kotësi e kotësive”, thotë Predikuesi;
3 What does man gain from all his labor in which he labors under the sun?
“Kotësi e kotësive; gjithçka është kotësi”. Çfarë përfitimi ka njeriu nga gjithë mundi i tij, kur mundohet nën rrezet e diellit?
4 One generation goes, and another generation comes; but the earth remains forever.
Një brez shkon, një brez vjen, por toka mbetet përjetë.
5 The sun also rises, and the sun goes down, and hurries to its place where it rises.
Edhe dielli lind e pastaj perëndon, dhe shpejtohet në drejtim të vendit nga del përsëri.
6 The wind goes toward the south, and turns around to the north. It turns around continually as it goes, and the wind returns again to its courses.
Era fryn në drejtim të jugut, pastaj kthehet nga veriu; kthehet dhe rikthehet vazhdimisht dhe bën po ato rrotullime.
7 All the rivers run into the sea, yet the sea is not full. To the place where the rivers flow, there they flow again.
Gjithë lumenjtë derdhen në det, por deti nuk mbushet kurrë; nga vendi prej të cilit lumenjtë vijnë, aty kthehen, përsëri.
8 All things are full of weariness beyond uttering. The eye is not satisfied with seeing, nor the ear filled with hearing.
Tërë gjërat kërkojnë mund, më tepër nga sa mund të thotë njeriu; syri nuk ngopet kurrë duke parë, po kështu veshi nuk ngopet kurrë duke dëgjuar.
9 That which has been is that which shall be, and that which has been done is that which shall be done; and there is no new thing under the sun.
Ajo që ka qenë është ajo që do të jetë; ajo që është bërë është ajo që do të bëhet; nuk ka asgjë të re nën diell.
10 Is there a thing of which it may be said, “Behold, this is new”? It has been long ago, in the ages which were before us.
A ka diçka për të cilën mund të thuhet: “Shiko, kjo është e re!”. Kjo gjë ekzistonte që në shekujt që na kanë pararendur.
11 There is no memory of the former; neither shall there be any memory of the latter that are to come, among those that shall come after.
Nuk mbetet asnjë kujtim nga gjërat e kaluara, dhe kështu nuk do të mbetet asnjë kujtim nga gjërat që do të ndodhin midis atyre që do të vijnë më pas.
12 I, the Preacher, was king over Israel in Jerusalem.
Unë, Predikuesi, kam qenë mbret i Izraelit në Jeruzalem,
13 I applied my heart to seek and to search out by wisdom concerning all that is done under the sky. It is a heavy burden that God has given to the sons of men to be afflicted with.
dhe kam kërkuar me zemër të zbuloj dhe të hetoj me dituri çdo gjë që ndodh nën qiell; kjo është një punë e rëndë që Perëndia u ka dhënë bijve të njerëzve që ata të lodhen.
14 I have seen all the works that are done under the sun; and behold, all is vanity and a chasing after wind.
Unë i kam parë tërë gjërat që bëhen nën diell; dhe ja, të gjitha janë gjëra të kota dhe një kërkim për të kapur erën.
15 That which is crooked cannot be made straight; and that which is lacking cannot be counted.
Ajo që është e shtrëmbër nuk mund të drejtohet dhe ajo që mungon nuk mund të numërohet.
16 I said to myself, “Behold, I have obtained for myself great wisdom above all who were before me in Jerusalem. Yes, my heart has had great experience of wisdom and knowledge.”
Unë kam folur me zemrën time, duke thënë: “Ja, kam fituar madhështi dhe dituri më të madhe se të gjithë ata që kanë mbretëruar para meje në Jeruzalem dhe zemra ime ka parë shumë dituri dhe njohuri”.
17 I applied my heart to know wisdom, and to know madness and folly. I perceived that this also was a chasing after wind.
Dhe ia kushtova zemrën time për të njojtur diturinë si dhe njohjes së marrëzisë dhe budallallëkut; dhe kuptova që edhe kjo është një kërkim për të kapur erën.
18 For in much wisdom is much grief; and he who increases knowledge increases sorrow.
Sepse aty ku ka shumë dituri ka edhe shumë shqetësim dhe kush shton diturinë shton dhembjen.
