Romans 9
1 I say the truth in Christ, I do not lie, my conscience testifying to me in the Holy Spirit,
Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię, co mi poświadcza moje sumienie w Duchu Świętym;
2 that great distress is in me, and unceasing sorrow in my heart.
Że odczuwam wielki smutek i nieustający ból w moim sercu.
3 For I wished I myself to be accursed from the Christ, for my brothers, my kinsmen according to flesh,
Pragnąłbym bowiem sam być odłączony od Chrystusa za moich braci, za moich krewnych według ciała.
4 who are Israelites, of whom is the adoption, and the glory, and the covenants, and the lawgiving, and the divine service, and the promises,
Są to Izraelici, do których [należy] usynowienie, chwała, przymierza, nadanie prawa, służba Boża i obietnice;
5 of whom are the fathers, and from whom (according to flesh) is the Christ, God who is over all is blessed into the ages. Truly. (aiōn g165)
Do których należą ojcowie i z których według ciała [pochodzi] Chrystus, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen. (aiōn g165)
6 But it is not as that the word of God has failed. For all those from Israel, these are not Israel,
Lecz nie jest możliwe, żeby miało zawieść słowo Boże. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą od Izraela, są Izraelem.
7 nor, because they are Abraham's seed, are they all children, rather, In Isaac a seed will be called for thee.
Nie wszyscy też przez to, że są potomstwem Abrahama, są dziećmi, ale [jest powiedziane]: W Izaaku będzie nazwane twoje potomstwo.
8 That is, the children of the flesh, these are not children of God, instead, the children of the promise are reckoned for seed.
To znaczy, że nie dzieci ciała są dziećmi Bożymi, lecz dzieci obietnicy są uznane za potomstwo.
9 For this is the word of promise: At this time I will come, and there will be a son by Sarah.
Takie bowiem [jest] słowo obietnicy: O tym właśnie czasie przyjdę, a Sara będzie miała syna.
10 And not only so, but also Rebecca having bed from one man, our father Isaac
A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy poczęła z jednego [mężczyzny], naszego ojca Izaaka;
11 (for not yet having been born, nor having done anything good or bad, that the purpose of God according to selection might remain, not from works, but from him who calls),
Gdy [dzieci] jeszcze się nie urodziły i nie zrobiły nic dobrego ani złego, aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje;
12 it was said to her, The older will serve the younger.
Powiedziano jej, że starszy będzie służył młodszemu;
13 As it is written, Jacob I loved, but Esau I regarded inferior.
Jak jest napisane: Jakuba umiłowałem, ale Ezawa znienawidziłem.
14 What will we say then? Is there injustice from God? May it not happen!
Cóż więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? Nie daj Boże!
15 For he says to Moses, I will be merciful to whom I may be merciful, and I will be compassionate to whomever I may be compassionate.
Mówi bowiem do Mojżesza: Zmiłuję się, nad kim się zmiłuję, a zlituję się, nad kim się zlituję.
16 So then it is not of him who wills, nor of him who runs, but of God who is merciful.
A więc nie [zależy to] od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, ale od Boga, który okazuje miłosierdzie.
17 For the scripture says to Pharaoh, For this same thing I raised thee up, that I might display in thee my power, and that my name might be proclaimed in all the earth.
Pismo bowiem mówi do faraona: Po to właśnie cię wzbudziłem, aby okazać na tobie swoją moc i żeby moje imię było głoszone po całej ziemi.
18 So then he is merciful to whom he will, and whom he will he hardens.
A zatem komu chce, okazuje miłosierdzie, a kogo chce, czyni zatwardziałym.
19 Thou will say to me therefore, Why does he still find fault? For who has resisted his purpose?
Ale mi powiesz: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Któż bowiem sprzeciwił się jego woli?
20 Rather, O man, who are thou answering back to God? No, will the thing formed say to him who formed it, Why did thou make me this way?
Człowieku! Kimże ty jesteś, że prowadzisz spór z Bogiem? Czy naczynie gliniane [może] powiedzieć do tego, kto je ulepił: Dlaczego mnie takim uczyniłeś?
21 Or has the potter no right over the clay, from the same lump certainly to make this vessel for esteem, and that for disesteem?
Czy garncarz nie ma władzy [nad] gliną, żeby z tej samej bryły zrobić jedno naczynie do [użytku] zaszczytnego, a drugie do niezaszczytnego?
22 And if God, wanting to show his wrath, and to make his power known, endured with much longsuffering vessels of wrath prepared for destruction,
A [cóż], jeśli Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, znosił w wielkiej cierpliwości naczynia gniewu przygotowane na zniszczenie;
23 even that he might make known the wealth of his glory upon vessels of mercy, which he previously prepared for glory,
I żeby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach miłosierdzia, które [wcześniej] przygotował ku chwale;
24 namely us whom he called, not only from Jews but also from Gentiles.
[To znaczy] nas, których powołał, nie tylko z Żydów, ale i z pogan?
25 As also he says in Hosea, I will call those not my people, my people, and her who was not beloved, beloved.
Jak też u Ozeasza mówi: Lud, który nie był mój, nazwę moim ludem, a tę, która nie była umiłowana, [nazwę] umiłowaną.
26 And it will be in the place where it was said to them, Ye are not my people, there they will be called, sons of the living God.
I stanie się [tak], że w miejscu, gdzie im mówiono: Wy nie [jesteście] moim ludem, tam będą nazwani synami Boga żywego.
27 And Isaiah cries out concerning Israel, If the number of the sons of Israel may be as the sand of the sea, the remnant will be saved.
A Izajasz woła o Izraelu: Choćby liczba synów Izraela była jak piasek morski, resztka będzie ocalona.
28 Since he is completing and finishing quickly a matter in righteousness, because a matter that has been cut short upon the earth, the Lord will perform.
Zakończy bowiem dzieło i skróci je w sprawiedliwości. Istotnie, skróci Pan dzieło na ziemi.
29 And just as Isaiah has foretold, Unless the Lord of hosts had left us a seed, we would have become as Sodom, and would have been made like Gomorrah.
Jak i przedtem powiedział Izajasz: Gdyby Pan zastępów nie zostawił nam potomstwa, stalibyśmy się jak Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory.
30 What will we say then? That the Gentiles who did not pursue righteousness, attained righteousness, even the righteousness from faith.
Cóż więc powiemy? To, że poganie, którzy nie szukali sprawiedliwości, dostąpili sprawiedliwości – sprawiedliwości, która jest z wiary.
31 But Israel who pursued a law of righteousness, did not arrive to a law of righteousness.
Izrael zaś, zabiegając o prawo sprawiedliwości, nie doszedł do prawa sprawiedliwości.
32 Why? Because it was not from faith but as from works of law. For they stumbled at the stone of stumbling,
Dlaczego? Ponieważ [o nie zabiegali] nie z wiary, ale jakby [było] z uczynków prawa. Potknęli się bowiem o kamień potknięcia;
33 just as it is written, Behold, I lay in Zion a stone of stumbling and a rock of offense. And every man who believes in him will not be shamed.
Jak jest napisane: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia, a każdy, kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.
