Luke 4
1 And Jesus, full of the Holy Spirit, returned from the Jordan, and was led by the Spirit into the wilderness,
Андин Әйса Муқәддәс Роһқа толуп, Иордан дәриясидин қайтип келип, Роһ тәрипидин чөл-баяванға елип берилди.
2 being tempted forty days by the devil. And he ate nothing in those days, and when they were ended, afterward he was hungry.
У у йәрдә қириқ күн Иблис тәрипидин синалди. У бу күнләрдә һеч нәрсә йемиди. Күнләр аяқлашқанда, униң қосиғи таза ачқан еди.
3 And the devil said to him, If thou are the Son of God, speak to this stone that it may become bread.
Әнди Иблис униңға: — Сән әгәр Худаниң Оғли болсаң, мошу ташқа: «Нанға айлан!» дәп буйруғин — деди.
4 And Jesus answered, saying to him, It is written, Man will not live on bread alone, but on every saying of God.
Әйса униңға җававән: — [Тәвратта]: «Инсан пәқәт нан биләнла әмәс, бәлки Худаниң һәр бир сөзи биләнму яшайду» дәп йезилған, — деди.
5 And having brought him onto a high mountain, the devil showed him all the kingdoms of the world in a moment of time.
Иблис йәнә уни егиз бир таққа башлап чиқип, бир дәқиқә ичидә дуниядики барлиқ дөләтләрни униңға көрсәтти.
6 And the devil said to him, I will give to thee all this authority, and the glory of them, because it has been delivered to me, and to whomever I want I give it.
Иблис униңға: — Мән бу һакимийәтниң һәммисини вә униңға тәвә барлиқ шанушәвкәтләрни саңа тәқдим қилимән; чүнки булар маңа тапшурулған, мән уни кимгә беришни халисам, шуниңға беримән.
7 If therefore thou will worship before me, it will all be thine.
Әгәр баш қоюп маңа сәҗдә қилсаң, буларниң һәммиси сениңки болиду, — деди.
8 And having answered, Jesus said to him, Go thee behind me, Satan. It is written, Thou shall worship the Lord thy God, and him only shall thou serve.
Әйса униңға җавап берип: — [Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңғила ибадәт қил, пәқәт Униңла қуллуғида бол!» дәп йезилған, — деди.
9 And he brought him to Jerusalem, and set him on the pinnacle of the temple, and he said to him, If thou are the Son of God, cast thyself down from here,
Андин Иблис уни Йерусалимға елип барди вә уни ибадәтханиниң әң егиз җайиға турғузуп: — Худаниң Оғли болсаң, өзүңни пәскә ташлап баққин!
10 for it is written, He will give his agents orders about thee, to protect thee,
Чүнки [Тәвратта]: «[Худа] Өз пәриштилиригә сени қоғдаш һәққидә әмир қилиду»;
11 and, They will take thee up on their hands, lest thou dash thy foot against a stone.
вә, «Путуңниң ташқа урулуп кәтмәслиги үчүн, улар сени қоллирида көтирип жүриду» дәп йезилған, — деди.
12 And having answered, Jesus said to him, It is said, Thou shall not challenge the Lord thy God.
Әйса униңға: — «[Тәвратта]: «Пәрвәрдигар Худайиңни синиғучи болма!» дәпму йезилған, — деди.
13 And when the devil ended every temptation, he withdrew from him until a time.
Иблис барлиқ синашларни ишлитип чиққандин кейин, уни вақтинчә ташлап кетип қалди.
14 And Jesus returned in the power of the Spirit into Galilee. And a report went out about him through the entire region around.
Әйса Роһниң күч-қудрити ичидә Галилийә өлкисигә қайтип кәлди. Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
15 And he taught in their synagogues, being glorified by all.
У уларниң синагоглирида тәлим бергили турди вә уларниң улуқлашлириға сазавәр болди.
16 And he came to Nazareth, where he was brought up. And according to that which was customary to him, he entered into the synagogue on the sabbath day, and stood up to read.
У өзи беқип чоң қилинған жути Насарәткә келип, шабат күни адәттикидәк синагогқа кирди вә шундақла [муқәддәс язмиларни] оқушқа өрә турди
17 And the book of the prophet Isaiah was given to him. And having opened the book, he found the place where it was written,
вә Тәвраттики «Йәшая» дегән қисим униңға тапшурулди. У орам язмини ечип, муну сөзләр йезилған йәрни тепип оқуди:
18 The Spirit of the Lord is upon me, because he anointed me to preach good news to the poor. He has sent me to heal the broken hearted, to proclaim deliverance to the captives, and recovering of sight to the blind, to sent forth in deliverance those who have been broken,
— «Пәрвәрдигарниң Роһи мениң вуҗудумда, Чүнки У мени йоқсулларға хуш хәвәрләр йәткүзүшкә мәсиһ қилди. Тутқунларға азатлиқни, Вә корларға көрүш шипасини җакалашқа, Езилгәнләрни халас қилишқа, Пәрвәрдигарниң шапаәт көрситидиған жилини җакалашқа мени әвәтти».
19 to proclaim the acceptable year of the Lord.
20 And having closed the book, having given it back to the attendant, he sat down. And the eyes of all in the synagogue were focused on him.
У язмини түрүветип, синагог хизмәтчисигә қайтуруп берип, олтарди. Синагогта олтарғанларниң һәммисиниң көзлири униңға тикилип туратти.
21 And he began to say to them, Today this scripture has been fulfilled in your ears.
У көпчиликкә: — Мана бу айәт бүгүн қулиқиңларға аңланғинида әмәлгә ашурулмақта, — деди.
22 And all witnessed to him, and wondered at the words of grace that proceeded out of his mouth. And they said, Is this not the son of Joseph?
Һәммиси униң яхши гепини қилишип, униң ағзидин чиқиватқан шапаәтлик сөзлиригә һәйран қелишип: — Бу Йүсүпниң оғли әмәсму? — дейишти.
23 And he said to them, Ye will doubtless say to me this proverb: Physician, heal thyself. How many things we heard that happened at Capernaum, do also here in thy fatherland.
У уларға: — Шүбһисизки, силәр маңа «Әй тевип, авал өзүңни сақайт!» дегән тәмсилни кәлтүрүп, «Хәвәр тапқинимиздәк, Кәпәрнаһум шәһиридә немә ишлар йүз бәргән болса, мошу йәрдиму, өз жутуңдиму шуларни көрсәтмәмсән?» дәватисиләр, — деди.
24 And he said, Truly I say to you, that not one prophet is acceptable in his fatherland.
— Бирақ шуни силәргә бәрһәқ ейтип қояйки, һеч қандақ пәйғәмбәр өз жути тәрипидин қобул қилинған әмәс.
25 But in truth I say to you, many widows were in Israel in the days of Elijah, when the sky was shut up for three years and six months, when a great famine occurred on all the land.
Мән силәргә шу һәқиқәтни әслитимәнки, Иляс [пәйғәмбәр]ниң вақтида, асман уда үч жил алтә ай етилип, дәһшәтлик бир қәһәтчилик барлиқ зиминни басқанда, Исраилда нурғун тул аяллар бар еди;
26 And Elijah was sent to none of them, except to Zarephath, to a widow woman of Sidon.
бирақ Иляс уларниң һеч қайсисиниң қешиға әмәс, бәлки Зидонниң Зарәфат шәһиридики бир тул аялниң қешиғила әвәтилгән.
27 And many lepers were in Israel near Elisha the prophet, and none of them was cleansed, except Naaman the Syrian.
Вә [шуниңға охшаш], Елиша пәйғәмбәрниң вақтида, Исраилда мохо кесилигә гириптар болғанлар нурғун болсиму, лекин Сурийәлик Наамандин башқа, һеч қайсиси сақайтилған әмәс! — деди.
28 And all in the synagogue were filled with rage, having heard these things.
Синагогдикиләр бу сөзләрни аңлап, һәммиси қаттиқ ғәзәпләнди;
29 And having risen up, they thrust him outside of the city, and brought him as far as the brow of the hill on which their city had been built, in order to throw him down headlong.
орнидин турушуп, уни шәһәрдин һайдап чиқирип, шу шәһәр җайлашқан тағниң левигә әчиқип, тик ярдин ташливәтмәкчи болушти.
30 But he, having passed through the midst of them, departed.
Лекин у уларниң арисидин бемалал өтүп, өз йолиға чиқип кәтти.
31 And he came down to Capernaum, a city of Galilee. And he was teaching them on the sabbath day,
У Галилийә өлкисиниң Кәпәрнаһум дегән бир шәһиригә чүшти, у йәрдә шабат күнлиридә хәлиққә тәлим берәтти.
32 and they were astonished at his teaching, for his word was with authority.
Улар униң тәлимигә һәйран қелишти, чүнки униң сөзи толиму нопузлуқ еди.
33 And in the synagogue there was a man who had a spirit of an unclean deity. And it cried out in a great voice, saying,
Әнди синагогта напак җинниң роһи чаплашқан бир киши болуп, [униңдики җин] қаттиқ авазда:
34 Oh no! What is with us and with thee, Jesus of Nazareth? Did thou come to destroy us? I know thee who thou are, the Holy man of God.
— Әй Насарәтлик Әйса, сениң биз билән немә кариң?! Бизни йоқатқили кәлдиңму? Мән сениң кимлигиңни билимән, Худаниң Муқәддәс Болғучисисән! — дәп товлап кәтти.
35 And Jesus rebuked it, saying, Be thou muzzled, and come out of him. And the demon having thrown him down in the midst, it came out of him, not having harm him.
Лекин Әйса җинға тәнбиһ берип: — Ағзиңни юм! Униңдин чиқ! — девиди, җин һелиқи адәмни халайиқ оттурисида жиқитиветип, униңдин чиқип кәтти. Лекин униңға һеч зәрәр йәткүзмиди.
36 And amazement developed in all, and they spoke among each other, saying, What is this word? Because with authority and power he commands the unclean spirits, and they come out.
Һәммәйлән буниңдин қаттиқ һәйран болушуп, бир-биригә: — Бу зади қандақ иш! У дәрвәқә һоқуқ вә қудрәт билән напак роһларға әмир қилсила, улар чиқип кетидикән, — дейишти.
37 And a report about him went forth into every place of the region around.
Шуниң билән униң хәвәр-шөһрити әтраптики һәр бир жутларға тарқалди.
38 And having arisen from the synagogue, he entered into the house of Simon. And Simon's mother-in-law was gripped by a great fever, and they besought him about her.
Әйса синагогтин чиқип, Симонниң өйигә кирди. Лекин Симонниң қейинаниси еғир тәп кесили болуп қалған еди; улар Әйсадин униң һаҗитидин чиқишини өтүнди.
39 And having stood over her, he rebuked the fever. And it left her, and immediately after rising up, she served them.
У аялниң бешида туруп, тәпкә тәнбиһ беривиди, тәп шуан униңдин кәтти. У дәрһал орнидин туруп, уларни күтүшкә башлиди.
40 And when the sun was setting, all, as many as had those who were incapacitated with various diseases, brought them to him. And having laid his hands on each one of them, he healed them.
Күн петиши биләнла, кишиләр һәр хил кесәлләргә гириптар болған йеқинлири болсила, уларни униң алдиға елип келишти. У уларға бир-бирләп қолини тәккүзүп, уларни сақайтти.
41 And also demons came out from many, crying out, and saying, Thou are the Christ, the Son of God. And rebuking them, he did not allow them to speak, because they knew him to be the Christ.
Кишиләргә чаплашқан нурғун җинлар улардин чиқип: «Сән Худаниң Оғли!» дәп товлап кетәтти. Лекин у уларға тәнбиһ берип, сөз қилишиға йол қоймиди; чүнки улар униң Мәсиһ екәнлигини биләтти.
42 And when it became day, having departed, he went to a desolate place. And the multitudes sought him, and they came to him, and were restraining him not depart from them.
Күн чиқиши билән, у шәһәрдин чиқип, пинһан бир җайға кәтти. Бирақ топ-топ халайиқ уни издәп жүрәтти; улар уни тапқанда алдиға келип, уни аримизда қалсун дәп кетишидин тосмақчи болушти.
43 But he said to them, I must preach the good news of the kingdom of God to the other cities also, because I was sent for this.
Лекин у уларға: — Худаниң падишалиғиниң хуш хәвирини башқа шәһәр-йезиларғиму йәткүзүшүм керәк; чүнки мән дәл бу ишқа әвәтилгәнмән, — деди.
44 And he was preaching in the synagogues of Galilee.
Шуниң билән у Галилийәдики синагогларда тәлим берип жүривәрди.
