Luke 24
1 And on the first day of the week, very early morning, they came to the sepulcher bringing the spices that they prepared, and some women with them.
Maar op de eerste dag der week, zeer vroeg in de morgen, gingen ze naar het graf met de specerijen, die ze hadden bereid.
2 And they found the stone rolled away from the sepulcher.
Ze vonden de steen van het graf op zij gerold;
3 And having entered in, they did not find the body of the Lord Jesus.
en toen ze er in waren gegaan, vonden ze het lichaam van den Heer Jesus niet.
4 And it came to pass while they were bewildered about this, that behold, two men stood near them in shining apparel.
Terwijl ze nu niet goed wisten, wat ze er van moesten denken, zie, daar stonden twee mannen bij haar in schitterend gewaad.
5 And since they became frightened and bowing down their face to the ground, they said to them, Why seek ye the living among the dead?
Toen ze hevig verschrikt het hoofd ter aarde bogen, spraken ze tot haar: Wat zoekt gij den Levende bij de doden?
6 He is not here, but was raised. Remember how he spoke to you when he was still in Galilee,
Hier is Hij niet; Hij is verrezen. Herinnert u, wat Hij tot u heeft gezegd, toen Hij nog in Galilea was:
7 saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day to rise.
"De Mensenzoon moet in de handen van zondaars worden overgeleverd en gekruisigd, maar de derde dag zal Hij verrijzen".
8 And they remembered his sayings.
Nu herinnerden ze zich zijn woorden.
9 And having returned from the sepulcher, they reported all these things to the eleven, and to all the others.
Ze gingen heen van het graf, en vertelden dit alles aan al de elf en de overigen.
10 Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the mother of James, and the other women with them who told these things to the apostles.
Het waren Maria Magdalena, Johanna, en Maria van Jakobus; ook de andere vrouwen, die bij haar waren, zeiden hetzelfde aan de apostelen.
11 And their sayings appeared before them as idle talk, and they disbelieved them.
Maar ze hielden haar woorden voor beuzelpraat, en ze geloofden haar niet.
12 But having risen, Peter ran to the sepulcher. And having stooped down, he sees the linen cloths laying alone. And he departed, wondering to himself at that which happened.
Toch stond Petrus op, en liep naar het graf; hij bukte zich voorover, en zag alleen de windsels liggen. Hij ging heen, verbaasd over wat er gebeurd was.
13 And behold, two of them were going the same day to a village that was sixty furlongs away from Jerusalem, which name was Emmaus.
En zie, diezelfde dag waren er twee van hen op weg naar een dorp, Emmaus genaamd, dat zestig stadiën van Jerusalem ligt.
14 And they conversed with each other about all these things that happened.
Ze spraken met elkander over al wat er gebeurd was.
15 And it came to pass, while they conversed and discussed, that Jesus himself also having approached, went along with them.
Terwijl ze met elkander spraken en van gedachten wisselden, kwam ook Jesus er bij, en ging met hen mee.
16 But their eyes were held, not to recognize him.
Maar hun ogen waren gesloten, zodat ze Hem niet erkenden.
17 And he said to them, What are these words that ye toss back to each other, while walking and are looking sad.
Hij zei hun: Wat bespreekt gij zo druk met elkaar onderweg? Verdrietig bleven ze staan;
18 And one, whose name was Cleopas, having answered, said to him, Thou only visit Jerusalem and do not know the things that happened in it during these days?
en een van hen, die Kléofas heette, gaf Hem ten antwoord: Zijt Gij dan vreemdeling in Jerusalem, dat Gij alleen niet weet, wat daar dezer dagen gebeurd is?
19 And he said to them, What? And they said to him, The things about Jesus the Nazarene, who became a prophet, a mighty man in work and word before God and all the people,
Hij zei hun: Wat dan? Ze zeiden Hem: Het betreft Jesus van Názaret, die een profeet was, machtig in werk en in woord, voor God en voor het hele volk,
20 and how our chief priests and rulers delivered him up for condemnation of death, and crucified him.
en dien onze opperpriesters en oversten ter dood hebben overgeleverd en gekruisigd.
21 But we hoped that he is the man who is going to redeem Israel. But even with all these things, it brings this third day today from which time these things happened.
Wij zelf hadden gehoopt, dat Hij het was, die Israël zou verlossen; maar met dat al is het nu reeds de derde dag, sinds dat alles gebeurd is.
22 But also some of our women astonished us, having come to be at the sepulcher early morning.
Toch hebben enige vrouwen, die bij ons behoren, ons doen ontstellen. Ze waren in de vroegte bij het graf gekomen,
23 And not having found his body, they came, saying also to have seen a vision of agents who say he is alive.
en hadden zijn lichaam niet gevonden; maar ze zijn komen zeggen, dat ze een verschijning van engelen hadden gehad, die zeiden, dat Hij leeft.
24 And some of those with us went to the sepulcher, and found it this way, just as also the women said, but they did not see him.
Daarop zijn sommigen van ons naar het graf gegaan, en hebben alles bevonden, zoals de vrouwen het hadden verteld; maar Hemzelf hebben ze niet gezien.
25 And he said to them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets spoke.
Nu sprak Hij tot hen: O onverstandigen en tragen van hart, dat gij niet beter gelooft aan al wat de profeten hebben gezegd.
26 Was it not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
Moest de Christus dit alles niet lijden, en zó zijn glorie binnengaan?
27 And having begun from Moses and from all the prophets, he expounded to them in all the scriptures the things about himself.
En te beginnen met Moses en al de profeten, verklaarde Hij hun, wat in heel de Schrift over Hem was voorspeld.
28 And they came near to the village where they were going, and he pretended to go further.
Toen ze bij het dorp waren gekomen, waar ze naar toe gingen, hield Hij Zich, alsof Hij verder wilde gaan.
29 And they constrained him, saying, Remain with us, because it is toward evening, and the day has declined. And he went in to remain with them.
Maar ze drongen bij Hem aan, en zeiden: Blijf bij ons, want het wordt avond, en de dag is al voorbij. Hij ging dus naar binnen, om bij hen te blijven.
30 And it came to pass during his dining with them, that, having taken the bread, he blessed, and having broken in pieces he gave to them.
Nadat Hij Zich met hen aan tafel had aangelegd, nam Hij het brood, sprak een dankgebed uit, brak het, en reikte het hun toe.
31 And their eyes were opened, and they recognized him. And he became invisible from them.
Nu gingen hun de ogen open, en herkenden ze Hem. Maar Hij verdween uit hun gezicht.
32 And they said to each other, Was not our heart burning within us while he spoke to us on the way, while he opened to us the scriptures?
Ze zeiden tot elkander: Brandde ons hart niet in ons, toen Hij onderweg tot ons sprak, en ons de Schriften verklaarde?
33 And having risen up the same hour, they returned to Jerusalem. And they found the eleven gathered together,
Onmiddellijk stonden ze op, en keerden naar Jerusalem terug. Ze vonden er alle elf met hun gezellen bijeen,
34 and those who were with them who said, The Lord really was raised, and was seen by Simon.
die hun zeiden: De Heer is waarachtig verrezen, en is aan Simon verschenen.
35 And they reported the things on the road, and how he was made known to them during the breaking of the bread.
Nu verhaalden ook zij, wat er onderweg was gebeurd, en hoe ze Hem hadden herkend door het breken van het brood.
36 And as they spoke these things, Jesus himself stood in the midst of them, and says to them, Peace to you.
Terwijl ze nog daarover spraken, stond Hij zelf in hun midden, en zeide hun: Vrede zij u.
37 But having been startled, and having become frightened, they presumed to see a spirit.
Ze werden van schrik en vrees bevangen, en meenden een geest te zien.
38 And he said to them, Why are ye troubled, and why do thoughts arise in your hearts?
Maar Hij sprak tot hen: Waarom zijt gij ontsteld, en waarom komt er twijfel op in uw hart?
39 See my hands and my feet, that it is I myself. Handle me and see, because a spirit does not have flesh and bones, as ye see me having.
Beziet mijn handen en voeten: Ik ben het zelf. Betast Mij, en ziet toe; want een geest heeft geen vlees en geen beenderen, zoals gij ziet, dat Ik heb.
40 And having said this, he displayed to them his hands and feet.
En bij die woorden toonde Hij hun zijn handen en voeten.
41 And while they still disbelieved from joy and wondering, he said to them, Have ye anything to eat here?
En toen ze van blijdschap het nog niet geloofden, maar vol verbazing waren, zeide Hij hun: Hebt gij hier iets te eten?
42 And they gave him a piece of a broiled fish and from a bees honeycomb.
Ze gaven Hem een stuk gebraden vis.
43 And having taken it, he ate before them.
Hij nam het, en at er van voor hun ogen.
44 And he said to them, These are the words that I spoke to you while still being with you, that it is necessary for all things that are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms about me to be fulfilled.
Hij sprak tot hen: Dit is het, wat Ik tot u heb gesproken, toen Ik nog bij u was: "Alles moet worden vervuld, wat in de Wet van Moses, in Profeten en Psalmen van Mij staat geschreven".
45 Then he opened their mind to understand the scriptures.
Toen verhelderden Hij hun inzicht, zodat ze de Schriften konden verstaan.
46 And he said to them, Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer, and to rise from the dead the third day,
En Hij zeide hun: Zó staat er geschreven: dat de Christus zou lijden en op de derde dag uit de doden verrijzen;
47 and to proclaim in his name repentance and remission of sins for all the nations, having begun from Jerusalem.
en dat in zijn Naam bekering tot vergiffenis der zonden zou worden gepreekt aan alle volken, te beginnen bij Jerusalem.
48 And ye are witnesses of these things.
Gij zijt de getuigen hiervan.
49 And behold, I send forth the promise of my Father upon you. But stay ye in the city until ye are clothed with power from on high.
Zie, Ik zend de belofte van mijn Vader over u neer; blijft in de stad, totdat gij bekleed zijt met kracht uit den hogen.
50 And he led them outside as far as to Bethany, and having lifted up his hands, he blessed them.
Toen leidde Hij hen naar Betánië, hief zijn handen op, en zegende hen.
51 And it came to pass while he blessed them, he parted from them, and was brought up into heaven.
En terwijl Hij ze zegende, scheidde Hij van hen, en werd opgenomen ten hemel.
52 And having worshiping him, they returned to Jerusalem with great joy,
Ze aanbaden Hem, en keerden met grote blijdschap naar Jerusalem terug.
53 and they were continually in the temple, praising and blessing God. Truly.
En onafgebroken bleven ze God verheerlijken in de tempel.
