Jeremiah 18
1 The word which came to Jeremiah from Jehovah, saying,
Słowo, które doszło do Jeremiasza od PANA, mówiące:
2 Arise, and go down to the potter's house, and there I will cause thee to hear my words.
Wstań i zejdź do domu garncarza, a tam sprawię, że usłyszysz moje słowa.
3 Then I went down to the potter's house, and, behold, he was making a work on the wheels.
Zstąpiłem więc do domu garncarza, a oto on wykonywał pracę na kole.
4 And when the vessel that he made of the clay was marred in the hand of the potter, he made it another vessel again, as seemed good to the potter to make it.
A naczynie, które wykonywał z gliny, uległo zniekształceniu w ręce garncarza. Uczynił więc z niej inne naczynie, jak mu się podobało uczynić.
5 Then the word of Jehovah came to me, saying,
I doszło do mnie słowo PANA mówiące:
6 O house of Israel, cannot I do with you as this potter? says Jehovah. Behold, as the clay in the potter's hand, so are ye in my hand, O house of Israel.
Czyż nie mogę z wami postąpić tak jak ten garncarz, domu Izraela? – mówi PAN. Oto jak glina w ręce garncarza tak wy jesteście w moim ręku, domu Izraela.
7 At that instant I shall speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to pluck up and to break down and to destroy it,
Gdy raz ogłoszę przeciwko narodowi i przeciwko królestwu, że je wykorzenię, wywrócę i zniszczę;
8 if that nation, concerning which I have spoken, turns from their evil, I will relent of the evil that I thought to do to them.
A jednak ten naród, przeciw któremu mówiłem, odwróci się od swojego zła, będę żałował nieszczęścia, które zamierzam na niego zesłać.
9 And at that instant I shall speak concerning a nation, and concerning a kingdom, to build and to plant it,
Gdy innym razem ogłoszę o narodzie i o królestwie, że je zbuduję i zasadzę;
10 if they do that which is evil in my sight, that they obey not my voice, then I will relent of the good with which I said I would benefit them.
Jeśli jednak uczyni to, co złe w moich oczach i nie usłucha mego głosu, ja będę żałował tego dobrodziejstwa, jakim obiecałem je obdarzyć.
11 Now therefore, speak to the men of Judah, and to the inhabitants of Jerusalem, saying, Thus says Jehovah: Behold, I frame evil against you, and devise a device against you. Return ye now everyone from his evil way, and amend your ways and your doings.
Dlatego powiedz teraz do Judejczyków i do mieszkańców Jerozolimy: Tak mówi PAN: Oto przygotowuję na was nieszczęście i obmyślam zamysł przeciwko wam. Niech więc każdy zawróci ze swojej złej drogi; poprawcie wasze drogi i czyny.
12 But they say, It is in vain. For we will walk after our own devices, and we will do everyone according to the stubbornness of his evil heart.
Ale [oni] odpowiedzieli: Nic z tego. Pójdziemy raczej za własnymi zamysłami, każdy będzie postępował według uporu swego złego serca.
13 Therefore thus says Jehovah: Ask ye now among the nations, Who has heard such things? The virgin of Israel has done a very horrible thing.
Dlatego tak mówi PAN: Zapytajcie teraz wśród pogan, czy ktoś słyszał coś takiego. Straszny czyn popełniła dziewica Izraela.
14 Shall the snow of Lebanon fail from the rock of the field? Or shall the cold waters that flow down from afar be dried up?
Czy [człowiek] opuści śnieg ze skalistych pól Libanu? Czy ktoś opuści zimne wody płynące z daleka?
15 For my people have forgotten me. They have burned incense to false gods. And they have been made to stumble in their ways, in the ancient paths, to walk in bypaths, in a way not cast up,
Ale mój lud zapomniał o mnie, pali kadzidło marnościom, [które sprawiły, że] potyka się na swoich drogach, na starodawnych ścieżkach, by chodzić po ścieżkach, [po] drodze nieutorowanej;
16 to make their land an astonishment, and a perpetual hissing, everyone who passes by it shall be astonished, and shake his head.
Aby zamienić swoją ziemię w spustoszenie, w wieczne świstanie. Każdy, kto będzie przez nią przechodził, zdumieje się i będzie kiwał głową.
17 I will scatter them as with an east wind before the enemy. I will show them the back, and not the face, in the day of their calamity.
Jak wschodni wiatr rozproszę ich przed wrogiem. Pokażę im plecy, a nie twarz w dniu ich zatracenia.
18 Then they said, Come, and let us devise devices against Jeremiah. For the law shall not perish from the priest, nor counsel from the wise, nor the word from the prophet. Come, and let us smite him with the tongue, and let us not give heed to any of his words.
I powiedzieli: Chodźcie, obmyślmy zamysły przeciwko Jeremiaszowi, bo nie zaginie prawo od kapłana, ani rada od mądrego, ani słowo od proroka. Chodźcie, uderzmy go językiem i nie zważajmy na żadne jego słowa.
19 Give heed to me, O Jehovah, and hearken to the voice of those who contend with me.
Zważaj na mnie, PANIE, i słuchaj głosu tych, którzy się spierają ze mną.
20 Shall evil be recompensed for good? For they have dug a pit for my soul. Remember how I stood before thee to speak good for them, to turn away thy wrath from them.
Czy odpłaca się złem za dobro? Bo wykopali dół dla mojej duszy. Wspomnij, że stawałem przed tobą, aby mówić za nimi dla ich dobra i odwrócić od nich twój gniew.
21 Therefore deliver up their sons to the famine, and give them over to the power of the sword, and let their wives become childless, and widows, and let their men be slain of death, and their young men smitten of the sword in battle.
Dlatego wydaj ich dzieci na głód i spraw, aby padli od mocy miecza; niech ich żony będą osierocone i owdowiałe, ich mężczyźni haniebnie uśmierceni, a ich młodzieńcy zabici mieczem na wojnie.
22 Let a cry be heard from their houses when thou shall bring a troop suddenly upon them, for they have dug a pit to take me, and hid snares for my feet.
Niech będzie słychać krzyk z ich domów, gdy nagle sprowadzisz na nich wojsko. Wykopali bowiem dół, aby mnie schwytać, zastawili sidła na moje nogi.
23 Yet, Jehovah, thou know all their counsel against me to kill me. Do not forgive their iniquity, nor blot out their sin from thy sight, but let them be overthrown before thee. Deal thou with them in the time of thine anger.
Lecz ty, PANIE, znasz wszystkie ich plany przeciwko mnie, [chcą] mojej śmierci. Nie przebaczaj im ich nieprawości, a ich grzechu nie zmaż sprzed swego oblicza, ale niech upadną przed tobą. Postąp z nimi [tak] w czasie twojego gniewu.
