Psalmen 81

1 Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.

2 Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.

3 Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.

4 Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.

5 Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.

6 Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.

7 In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. (Sela)

Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)

8 Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;

9 Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;

10 Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.

11 Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.

12 Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.

13 Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!

14 In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.

15 Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.

Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.

16 En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.

I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.