Psalmen 12

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op de Scheminith. Behoud, o HEERE; want de goedertierene ontbreekt, want de getrouwen zijn weinig geworden onder de mensenkinderen.

For the leader; on the sheminith. A psalm of David. Help, Lord, for the good are all gone, faithful people have vanished.

2 Zij spreken valsheid, een ieder met zijn naaste, met vleiende lippen; zij spreken met een dubbel hart.

One lies to another, speaking empty lies, with flattering lips and false hearts they speak.

3 De HEERE snijde af alle vleiende lippen, de grootsprekende tong.

May the Lord cut off all the flattering lips, and the tongue that utters arrogance,

4 Die daar zeggen: Wij zullen de overhand hebben met onze tong; onze lippen zijn onze! Wie is heer over ons?

they declare, ‘Our tongue is our strength, our allies our lips: who is lord over us?’

5 Om de verwoesting der ellendigen, om het kermen der nooddruftigen, zal Ik nu opstaan, zegt de HEERE; Ik zal in behoudenis zetten, dien hij aanblaast.

‘The poor are despoiled, and the needy are sighing; so now I will act,’ the Lord declares ‘And place them in the safety they long for.’

6 De redenen des HEEREN zijn reine redenen, zilver, gelouterd in een aarden smeltkroes, gezuiverd zevenmaal.

The words of the Lord are words that are pure, silver smelted, seven times refined.

7 Gij, HEERE, zult hen bewaren; Gij zult hen behoeden voor dit geslacht, tot in eeuwigheid.

You will keep us, Lord, and guard us from this generation forever,

8 De goddelozen draven rondom, wanneer de snoodsten van des mensenkinderen verhoogd worden.

in a world where the wicked prowl, and worthless people exalted.