Lukas 19
1 En Jezus, ingekomen zijnde, ging door Jericho.
彼はエリコに入り，そこを通り過ぎていた。
2 En zie, er was een man, met name geheten Zacheus; en deze was een overste der tollenaren, en hij was rijk;
ザアカイオスという名の人がいた。徴税人の長で，富んでいた。
3 En zocht Jezus te zien, wie Hij was; en kon niet vanwege de schare, omdat hij klein van persoon was.
イエスがどんな人か見ようとしたが，群衆のためにできなかった。背が低かったからである。
4 En vooruitlopende, klom hij op een wilden vijgeboom, opdat hij Hem mocht zien; want Hij zou door dien weg voorbijgaan.
前方に走って行き，イチジクグワの木に登って，彼を見ようとした。彼がその道を通っていたからである。
5 En als Jezus aan die plaats kwam, opwaarts ziende, zag Hij hem, en zeide tot hem: Zacheus! haast u, en kom af; want Ik moet heden in uw huis blijven.
イエスはその場所に来ると，彼を見上げて，彼に言った，「ザアカイオス，急いで降りて来なさい。わたしは今日，必ずあなたの家に泊まるからだ」 。
6 En hij haastte zich en kwam af, en ontving Hem met blijdschap.
彼は急いで降りて来て，喜んでイエスを迎えた。
7 En allen, die het zagen, murmureerden, zeggende: Hij is tot een zondigen man ingegaan, om te herbergen.
それを見ると，みんなはつぶやいて言った，「彼は罪人であるこの男のところに行って宿を取った」。
8 En Zacheus stond, en zeide tot den Heere: Zie, de helft van mijn goederen, Heere, geef ik den armen; en indien ik iemand iets door bedrog ontvreemd heb, dat geef ik vierdubbel weder.
ザアカイオスは立ち上がって主に言った，「ご覧ください，主よ，わたしは自分の財産の半分を貧しい人たちに与えます。だれかのものを不正に取り立てていたなら，四倍にして返します」。
9 En Jezus zeide tot hem: Heden is dezen huize zaligheid geschied, nademaal ook deze een zoon van Abraham is.
イエスは彼に言った，「今日，救いがこの家に来た。彼もまたアブラハムの子だからだ。
10 Want de Zoon des mensen is gekomen, om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was.
人の子は，失われたものを探し出し，それを救うために来たのだ」 。
11 En als zij dat hoorden, voegde Hij daarbij, en zeide een gelijkenis; omdat Hij nabij Jeruzalem was, en omdat zij meenden, dat het Koninkrijk Gods terstond zou openbaar worden.
彼らがこれらのことを聞いていると，彼は続けて一つのたとえを話した。彼がエルサレムに近づいており，彼らは神の王国がすぐに現われるものと思っていたからである。
12 Hij zeide dan: Een zeker welgeboren man reisde in een ver gelegen land, om voor zichzelven een koninkrijk te ontvangen, en dan weder te keren.
それで彼は言った，「ある貴族が，王国を受けて戻るために，遠い国に出かけた。
13 En geroepen hebbende zijn tien dienstknechten, gaf hij hun tien ponden, en zeide tot hen: Doet handeling, totdat ik kome.
彼は自分の十人の召使いたちを呼び，彼らに十枚のミナ硬貨を渡して，彼らに言った，『わたしが帰って来るまで商売をしなさい』。
14 En zijn burgers haatten hem, en zonden hem gezanten na, zeggende: Wij willen niet, dat deze over ons koning zij.
しかし彼の市民たちは彼を憎んでいたので，彼の後から使者を遣わして，こう言った，『わたしたちはこの男が自分たちを支配することを望みません』。
15 En het geschiedde, toen hij wederkwam, als hij het koninkrijk ontvangen had, dat hij zeide, dat die dienstknechten tot hem zouden geroepen worden, wien hij het geld gegeven had; opdat hij weten mocht, wat een iegelijk met handelen gewonnen had.
「彼は王国を受けて帰って来ると，お金を渡しておいたそれらの召使いたちを呼び寄せるよう命じた。彼らが商売をして何をもうけたかを知るためだった。
16 En de eerste kwam, en zeide: Heer, uw pond heeft tien ponden daartoe gewonnen.
最初の者が彼の前に来て言った，『主よ，あなたの一ミナはさらに十ミナを作り出しました』。
17 En hij zeide tot hem: Wel, gij goede dienstknecht, dewijl gij in het minste getrouw zijt geweest, zo heb macht over tien steden.
「主人は彼に言った，『よくやった，善い召使いよ。あなたはごく小さなことに忠実だと分かったから，十の都市に対する権威を持ちなさい』。
18 En de tweede kwam, en zeide: Heer, uw pond heeft vijf ponden gewonnen.
「二番目の者が来て言った，『主よ，あなたの一ミナは五ミナを作り出しました』。
19 En hij zeide ook tot dezen: En gij, wees over vijf steden.
「そこで主人は彼に言った，『あなたも五つの都市を治めなさい』。
20 En een ander kwam, zeggende: Heer, zie hier uw pond, hetwelk ik in een zweetdoek weggelegd had;
別の者が来て言った，『主よ，ご覧ください，あなたの一ミナです。手ぬぐいに包んで，しまっておきました。
21 Want ik vreesde u, omdat gij een straf mens zijt; gij neemt weg, wat gij niet gelegd hebt, en gij maait, wat gij niet gezaaid hebt.
わたしはあなたが恐かったのです。あなたは厳格な方ですから。預けなかったところで取り立て，種をまかなかった所で刈り取られるのです』。
22 Maar hij zeide tot hem: Uit uw mond zal ik u oordelen, gij boze dienstknecht! Gij wist, dat ik een straf mens ben, nemende weg, wat ik niet gelegd heb, en maaiende, wat ik niet gezaaid heb.
「主人は彼に言った，『あなた自身の口からあなたを裁こう，悪い召使いよ！ あなたはわたしが厳しい者で，預けなかったところで取り立て，種をまかなかった所で刈り取ることを知っていたのか。
23 Waarom hebt gij dan mijn geld niet in de bank gegeven, en ik, komende, had hetzelve met woeker mogen eisen?
それなら，どうしてわたしのお金を銀行に預けなかったのか。そうすれば，帰って来た時，それに加えて利息を得られただろうに』。
24 En hij zeide tot degenen, die bij hem stonden: Neemt dat pond van hem weg, en geeft het dien, die de tien ponden heeft.
そばに立っている者たちに言った，『その一ミナを彼から取り上げて，十ミナ持っている者に与えなさい』。
25 En zij zeiden tot hem: Heer, hij heeft tien ponden.
「彼らは彼に言った，『主よ，彼はすでに十ミナを持っています！』
26 Want ik zeg u, dat een iegelijk, die heeft, zal gegeven worden; maar van degene, die niet heeft, van dien zal genomen worden ook wat hij heeft.
『あなた方に告げるが，だれでも持っている者にはさらに与えられるが，持っていない者からはその持っているものまでも取り去られることになるのだ。
27 Doch deze mijn vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood.
だが，わたしがその上で支配することを望まなかった，あのわたしの敵たちをここに連れ出して，わたしの前で殺してしまえ』」 。
28 En dit gezegd hebbende, reisde Hij voor hen heen, en ging op naar Jeruzalem.
これらのことを言ってから，彼は先に立って進み，エルサレムに上って行った。
29 En het geschiedde, als Hij nabij Beth-fage en Bethanie gekomen was, aan den berg, genaamd den Olijfberg, dat Hij twee van Zijn discipelen uitzond,
オリブトと呼ばれる山のふもとの，ベツファゲとベタニアに近づいた時，彼は弟子たちのうちの二人を遣わして，
30 Zeggende: Gaat henen in dat vlek, dat tegenover is; in hetwelk inkomende, zult gij een veulen gebonden vinden, waarop geen mens ooit heeft gezeten; ontbindt hetzelve, en brengt het.
こう言った，「向こう側の村に行きなさい。そこに入ると，だれも乗ったことのない子ロバがつないであるのが見つかるだろう。それを解いて，連れて来なさい。
31 En indien iemand u vraagt: Waarom ontbindt gij dat, zo zult gij alzo tot hem zeggen: Omdat het de Heere van node heeft.
もしだれかが，『なぜそれを解いているのか』と尋ねるなら，その者に，『主がこれを必要としているのです』と言いなさい」 。
32 En die uitgezonden waren, heengegaan zijnde, vonden het, gelijk Hij hun gezegd had.
遣わされた者たちは出て行き，彼が自分たちに告げたとおりのことを見いだした。
33 En als zij het veulen ontbonden, zeiden de heren van hetzelve tot hen: Waarom ontbindt gij het veulen?
彼は子ロバを解いていると，その持ち主たちが彼らに言った，「なぜ子ロバを解いているのか」。
34 En zij zeiden: De Heere heeft het van node.
彼らは言った，「主がこれを必要とされているのです」。
35 En zij brachten hetzelve tot Jezus. En hun klederen op het veulen geworpen hebbende, zetten zij Jezus daarop.
彼らはそれをイエスのもとに連れて来た。子ロバの上に自分たちの外衣を投げかけると，イエスはそれらに乗った。
36 En als Hij voort reisde, spreidden zij hun klederen onder Hem op den weg.
彼が進んで行くと，人々は自分たちの外衣を道に敷いた。
37 En als Hij nu genaakte aan den afgang des Olijfbergs, begon al de menigte der discipelen zich te verblijden, en God te loven met grote stemme, vanwege al de krachtige daden, die zij gezien hadden;
彼が今やオリーブ山の下り坂に近づくと，弟子たちから成る群衆はみな，自分たちが見たすべての強力な業のことで喜び，大声で神を賛美し始めて
38 Zeggende: Gezegend is de Koning, Die daar komt in den Naam des Heeren! Vrede zij in den hemel, en heerlijkheid in de hoogste plaatsen!
言った，「主の名において来る王は幸いだ！ 平和が天に，栄光がいと高き所に！」
39 En sommigen der Farizeen uit de schare zeiden tot Hem: Meester, bestraf Uw discipelen.
数人のファリサイ人たちが，群衆の中から彼に言った，「先生，あなたの弟子たちをしかってください！」
40 En Hij, antwoordende, zeide tot hen: Ik zeg ulieden, dat, zo deze zwijgen, de stenen haast roepen zullen.
彼は彼らに答えた，「あなた方に告げるが，これらの者が黙っているなら，石が叫ぶだろう」 。
41 En als Hij nabij kwam, en de stad zag, weende Hij over haar,
彼は都に近づくと，都を見てそのために涙を流し，
42 Zeggende: Och, of gij ook bekendet, ook nog in dezen uw dag, hetgeen tot uw vrede dient! Maar nu is het verborgen voor uw ogen.
こう言った，「もしあなたが，まさにあなたが，この日に，自分の平和にかかわる事柄を知っていたなら！ だが，それらは今あなた方の目から隠されている。
43 Want er zullen dagen over u komen, dat uw vijanden een begraving rondom u zullen opwerpen, en zullen u omsingelen, en u van alle zijden benauwen;
あなたには次のような日々が来るからだ。すなわち，あなたの敵たちはあなたに対してバリケードを築き，あなたを包囲して四方から取り巻き，
44 En zullen u tot den grond nederwerpen, en uw kinderen in u; en zij zullen in u den enen steen op den anderen steen niet laten; daarom dat gij den tijd uwer bezoeking niet bekend hebt.
あなたとあなたの中にいるあなたの子らを地面に打ち倒すだろう。彼らはあなたの中で，石をほかの石の上に残しておくことはないだろう。あなたが自分の訪れの時を知らなかったからだ」 。
45 En gegaan zijnde in den tempel, begon Hij uit te drijven degenen, die daarin verkochten en kochten,
彼は神殿に入り，そこで買ったり売ったりしていた者たちを追い出し始め，
46 Zeggende tot hen: Er is geschreven: Mijn huis is een huis des gebeds; maar gij hebt dat tot een kuil der moordenaren gemaakt.
彼らに言った，「『わたしの家は祈りの家だ』と書かれているのに，あなた方はそれを『強盗の巣』にしてしまった！」
47 En Hij leerde dagelijks in den tempel; en de overpriesters, en de Schriftgeleerden, en de oversten des volks zochten Hem te doden.
彼は神殿で毎日教えていたが，祭司長たちと律法学者たち，および民の指導者たちは，彼を滅ぼそうとした。
48 En zij vonden niet, wat zij doen zouden; want al het volk hing Hem aan, en hoorde Hem.
しかし，どうすればよいか分からなかった。民はみな，彼の語るすべての言葉に聞き入っていたからである。
