Job 21
1 Maar Job antwoordde en zeide:
Wtedy Hiob odpowiedział:
2 Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
Słuchajcie uważnie moich słów, a to będzie dla mnie wasza pociecha.
3 Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
Pozwólcie mi mówić, a potem, gdy powiem, naśmiewajcie się ze mnie.
4 Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
Czy swoją skargę kieruję do człowieka? A jeśli tak, to dlaczego mój duch nie miałby być wzburzony?
5 Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
Spójrzcie na mnie, zdumiewajcie się i połóżcie rękę na swoje usta.
6 Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
Gdy tylko sobie przypomnę, jestem przerażony i strach ogarnia moje ciało.
7 Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
Czemu niegodziwi żyją, starzeją się, a nawet wzrastają w bogactwie?
8 Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
Ich potomstwo utrwala się przed nimi, a ich rodzina [wzrasta] na ich oczach.
9 Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
Ich domy są bezpieczne, bez strachu i nie dotyka ich rózga Boga.
10 Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
Ich byk zapładnia i nie zawodzi, ich krowa cieli się i nie roni.
11 Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
Wypuszczają swe malutkie [dzieci] jak trzodę, a ich synowie podskakują.
12 Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
Chwytają za bęben i harfę i weselą się przy dźwięku fletu.
Spędzają swoje dni w dobrobycie, a w mgnieniu oka zstępują do grobu. (Sheol h7585)
14 Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
Dlatego mówią do Boga: Odejdź od nas, bo nie chcemy poznać twoich dróg.
15 Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
Kim jest Wszechmocny, abyśmy mieli mu służyć? Cóż nam pomoże [to], że będziemy się modlić do niego?
16 Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
Oto ich dobra nie są w ich rękach. Rada niegodziwych daleka [jest] ode mnie.
17 Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
Jak często gaśnie pochodnia niegodziwych? [Jak często] przychodzi na nich zguba? [Bóg] im wydziela cierpienie w swoim gniewie.
18 Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
Są jak słoma na wietrze i jak plewa, którą wicher porywa.
19 Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
Bóg zachowuje jego nieprawość dla jego synów; odpłaca mu, aby to poczuł.
20 Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
Jego oczy ujrzą jego nieszczęście i będzie pił z gniewu Wszechmocnego.
21 Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
Jaką bowiem ma on rozkosz w swoim domu, po swojej [śmierci], gdy liczba jego miesięcy zostanie skrócona?
22 Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
Czy [ktoś] może uczyć Boga wiedzy, wiedząc, że on sam sądzi najwyższych?
23 Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
Jeden umiera w pełni swoich sił, bezpieczny ze wszystkich stron i spokojny;
24 Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
Jego piersi są pełne mleka, a jego kości zwilża szpik.
25 De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
Drugi zaś umiera w goryczy ducha i nigdy nie jadał z uciechą.
26 Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
Razem będą leżeć w prochu i okryją ich robaki.
27 Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
Oto znam wasze myśli i zamiary, [jakie] przeciwko mnie złośliwie obmyślacie.
28 Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
Mówicie bowiem: Gdzie [jest] dom księcia? A gdzie mieszkanie niegodziwych?
29 Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
Czy nie pytaliście podróżnych? Czy nie chcecie poznać ich znaków;
30 Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
Że niegodziwy jest zachowany na dzień zatracenia? Zostanie przyprowadzony na dzień gniewu.
31 Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
Któż mu wypomni w oczy jego drogę? A kto mu odpłaci za to, co uczynił?
32 Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
Zaprowadzą go do grobu i zostanie w grobowcu.
33 De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
Słodkie mu będą bryły ziemi z doliny i pociągnie za sobą wszystkich ludzi; a ci, którzy szli przed nim, są niezliczeni.
34 Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
Czemu więc daremnie mnie pocieszacie, skoro w waszych odpowiedziach pozostaje fałsz?
