< Jakobus 2 >

1 Mijn broeders, hebt niet het geloof van onzen Heere Jezus Christus, den Heere der heerlijkheid, met aanneming des persoons.
Ka lâibungngei le sarnungei, ei Pumapa Jisua Khrista iempungei nin ni anghan, roiinpuina Pumapa mingei pêntienga ânlang dungjûiin nin mi zenuolna lamngei ha adadangin nin tho tet rang nimak.
2 Want zo in uw vergadering kwam een man met een gouden ring aan den vinger, in een sierlijke kleding, en er kwam ook een arm man in met een slechte kleding;
Chongkhatin nin intûpna ina han minei rângkachak kutsabi buna puon satak insilin hong senla, male mi inriengte puonchetnar insilin hong lût sa senla.
3 En gij zoudt aanzien dengene, die de sierlijke kleding draagt, en tot hem zeggen: Zit gij hier op een eerlijke plaats; en zoudt zeggen tot den arme: Sta gij daar; of: Zit hier onder mijn voetbank;
Puon satak insilpu kôm nin jâna nin minlang uola, a kôm, “Hi mun satak hin insung roh,” nin tia, aniatachu mi inriengte kôm han chu, “So son vân ding roh, aninônchu ka ke kôla chuonglâia hin insung roh,” nin tiin chu,
4 Hebt gij dan niet in uzelven een onderscheid gemaakt, en zijt rechters geworden van kwade overleggingen?
nangni nanâkin nin lâia ateinangei nin sin sik le nin roijêknangei hah nun saloingei chunga anngam sikin theiloi nin chang ani.
5 Hoort, mijn geliefde broeders, heeft God niet uitverkoren de armen dezer wereld, om rijk te zijn in het geloof, en erfgenamen des Koninkrijks, hetwelk Hij belooft dengenen, die Hem liefhebben?
Rangâi roi, ko moroitak lâibungngei le sarnungei! Pathien'n hi rammuola mi inriengngei hih taksônna tienga nei rangin le ama lungkhamngei ta ranga ân khâmsai Rêngram ha luo rangin a thang ngei zoi ani.
6 Maar gij hebt den armen oneer aangedaan. Overweldigen u niet de rijken, en trekken zij u niet tot de rechterstoelen?
Aniatachu nangnin chu inriengngei mân tho ngâi mak chei! Tu ngei mo an zojôt nangni loa, roijêkpungei kôm nangni kainâl ngâi ha? Aneingei an ni!
7 Lasteren zij niet den goeden naam, die over u aangeroepen is?
Riming asa nangni pêka om, arilsiet ngâi khom anni ngei hah an ni.
8 Indien gij dan de koninklijke wet volbrengt, naar de Schrift: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven, zo doet gij wel;
Pathien lekhabua, Rêngram balam nin man, “Nangma nên lungkham anghan nu bungangei lungkham roh,” ti chong hih nin jômin chu neinun asa nin tho nîng atih.
9 Maar indien gij den persoon aanneemt, zo doet gij zonde, en wordt van de wet bestraft als overtreders.
Aniatachu mi apêntienga ânlang dungjûiin nin enin chu, sietnân theiloi nin chang ani, male Balam khomin balamsietpu anghan nangni a minchang ani.
10 Want wie de gehele wet zal houden, en in een zal struikelen, die is schuldig geworden aan alle.
Tukhom Balam chongpêk inkhat a sietin chu anrêngin a siet let ani.
11 Want Die gezegd heeft: Gij zult geen overspel doen, Die heeft ook gezegd: Gij zult niet doden. Indien gij nu geen overspel zult doen, maar zult doden, zo zijt gij een overtreder der wet geworden.
“Inrê no roh,” tipu dên han, “Mi that no roh,” a ti sa sikin. Inrê tho no khom inla, mi na thatin chu balam sietpu dên no hongni.
12 Spreekt alzo, en doet alzo, als die door de wet der vrijheid zult geoordeeld worden.
Mi min zalenna balama roijêka om rang mingei anghan chong ungla, sin khom tho roi.
13 Want een onbarmhartig oordeel zal gaan over dengene, die geen barmhartigheid gedaan heeft; en de barmhartigheid roemt tegen het oordeel.
Mi chunga mulungjûrpuina dônloi chu Pathien'n mulungjûrpuina minlang loiin a chunga roijêk pe a ta; aniatachu mulungjûrpuinân roijêkna chunga a mene ngâi ani.
14 Wat nuttigheid is het, mijn broeders, indien iemand zegt, dat hij het geloof heeft, en hij heeft de werken niet? Kan dat geloof hem zaligmaken?
Ka lâibungngei le sarnungei, mi inkhatin taksôna ko dôn ti ungla, sinthôn nin minlang nônchu imo asatna aoma? Ma anga taksôna han nangni sanminring thei rang mo?
15 Indien er nu een broeder of zuster naakt zouden zijn, en gebrek zouden hebben aan dagelijks voedsel;
Chongkhatin lâibungngei mini, sarnungei mini puonsil boiin le sâknêk hunloiin om senla ngei.
16 En iemand van u tot hen zou zeggen: Gaat henen in vrede, wordt warm, en wordt verzadigd; en gijlieden zoudt hun niet geven de nooddruftigheden des lichaams, wat nuttigheid is dat?
Nangnîn an kôm, “Pathien'n sat nangni vur rese! Alum-îrin om ungla khop takin sâk roi!” ti ungla, taksa ringna ranga an nângngei ha pêk no ungla, imo asatna aom ranga?
17 Alzo ook het geloof, indien het de werken niet heeft, is bij zichzelven dood.
Ma angdênin taksôna hi athenin aoma: sintho akopsa nônchu athi ani.
18 Maar, zal iemand zeggen: Gij hebt het geloof, en ik heb de werken. Toon mij uw geloof uit uw werken, en ik zal u uit mijn werken mijn geloof tonen.
Aniatachu tumakhatin, “Mi inkhatin taksônna a dôna, mi dangin sintho a dôn,” a ti thei, keima ku thuonna chu, “Kho-angin mo mîn sintho boiin taksônna a dôn thei ni min mu roh. Keiman taksônnân ki sinthongei nang min mu ki tih.”
19 Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Pathien chu inkhat vai kêng aom tih ni iem mo? Asa! ramkhoringei khomin an iema male chîn an innîk ngâi ani.
20 Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?
Nangma amopa! Sintho boia taksônna chu kâmnângloi ani tih mu rang nu nuom mo?
21 Abraham, onze vader, is hij niet uit de werken gerechtvaardigd, als hij Izak, zijn zoon, geofferd heeft op het altaar?
Kho angin mo ei richibul Abraham'n Pathien kôm adik a chang? Ma ha a nâipasal Isaac mâichâm chunga a pêka a sintho sika kêng ani.
22 Ziet gij wel, dat het geloof mede gewrocht heeft met zijn werken, en het geloof volmaakt is geweest uit de werken?
A taksôna le sintho ha munkhatin sin a thoa; a taksônna hah a sinthôn ahong mikhip ani, tih nu mu loi mo?
23 En de Schrift is vervuld geworden, die daar zegt: En Abraham geloofde God, en het is hem tot rechtvaardigheid gerekend, en hij is een vriend van God genaamd geweest.
Pathien lekhabu'n ati hah ahong dika, “Abraham'n Pathien a iema, a taksônna sikin Pathien'n mi diktak anghan a bê ani.” Masikin Abraham hah Pathien mal tiin koi ani zoi.
24 Ziet gij dan nu, dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt, en niet alleenlijk uit het geloof?
Hanchu mingeiin an taksônna atheivaiin niloiin, sintho sikin kêng Pathien kôm adik an chang ngâi tih nin mu zoi ani.
25 En desgelijks ook Rachab, de hoer, is zij niet uit de werken gerechtvaardigd geweest, als zij de gezondenen heeft ontvangen, en door een anderen weg uitgelaten?
Ma angdênin Rahab notizuornu khom han Israelnâingei enrichikpungei lamdon lei thôn, lam dang tieng rotpai rangin a lei san ngeia, a sintho sikin Pathien kôm adik a chang ani.
26 Want gelijk het lichaam zonder geest dood is, alzo is ook het geloof zonder de werken dood.
Masikin ratha boiin takpum athi ani, anghan taksônna khom sinthongei boiin chu athi ani.

< Jakobus 2 >