Genesis 33
1 En Jakob hief zijn ogen op en zag; en ziet, Ezau kwam, en vierhonderd mannen met hem. Toen verdeelde hij de kinderen onder Lea, en onder Rachel, en onder de twee dienstmaagden.
Faiꞌ naa, Yakob nita Esau nema no nononggoꞌ atahori natun haa. Ma ana babanggi ana nara fee se esa-esaꞌ risiꞌ ina nara.
2 En hij stelde de dienstmaagden en haar kinderen vooraan; en Lea en haar kinderen meer achterwaarts; maar Rachel en Jozef de achterste.
Ana fee sao tias nara ro ana nara lao risiꞌ mataꞌ. Basa de, Lea no ana nara, dei fo Rahel no anan Yusuf raꞌabui oe-oeꞌ.
3 En hij ging voorbij hun aangezicht heen, en hij boog zich zeven malen ter aarde, totdat hij bij zijn broeder kwam.
Te Yakob lao naꞌahuluꞌ basa se. Ara rae deka ro aꞌa na ma, ana sendeꞌ lululangga na ma beꞌutee losa rae a, lao hitu.
4 Toen liep Ezau hem tegemoet, en nam hem in den arm, en viel hem aan den hals, en kuste hem; en zij weenden.
Esau nita odꞌi na ma, ana nelaꞌ neu nandaa no e. Ana holu ma idꞌu e, ma ruꞌa se nggae.
5 Daarna hief hij zijn ogen op, en zag die vrouwen en die kinderen, en zeide: Wie zijn deze bij u? En hij zeide: De kinderen, die God aan uw knecht genadiglijk verleend heeft.
Esau nita inaꞌ naa ra ro ana nara, ma natane nae, “Basa atahori ia ra, seka?” Yakob nataa nae, “Naa ra, atahori fo Lamatualain fee au, aꞌa ate na.”
6 Toen traden de dienstmaagden toe, zij en haar kinderen, en zij bogen zich neder.
Basa naa ma, sao tias nara ro ana nara, rema raloe ao nara neu Esau.
7 En Lea trad ook toe, met haar kinderen, en zij bogen zich neder; en daarna trad Jozef toe en Rachel, en zij bogen zich neder.
Basa de, Lea no ana nara, rema raloe ao nara neu Esau. Mana maꞌabuiꞌ a, Yusuf no ina na Rahel rema raloe ao nara neu Esau.
8 En hij zeide: Voor wien is u al dit heir, dat ik ontmoet heb? En hij zeide: Om genade te vinden in de ogen mijns heren!
Boe ma Esau natane nae, “Banda nononggoꞌ fo ho haituaꞌ ra, masud na saa?” Yakob nataa nae, “Taꞌo ia, aꞌa! Au fee basa naa ra neu aꞌa, naa fo aꞌa simbo au no rala teme aoꞌ.”
9 Maar Ezau zeide: Ik heb veel, mijn broeder! het zij het uwe, wat gij hebt!
Te Esau nataa nae, “Odꞌiꞌ! Au suꞌi ngga o naeꞌ boe. De afiꞌ fee au saaꞌ boe.”
10 Toen zeide Jakob: Och neen! indien ik nu genade in uw ogen gevonden heb, zo neem mijn geschenk van mijn hand; daarom, omdat ik uw aangezicht gezien heb, als had ik Gods aangezicht gezien, en gij welgevallen aan mij genomen hebt.
Ma Yakob nataa nae, “Aꞌa afiꞌ taꞌo naa! Aꞌa musi simbo fo dadꞌi bukti aꞌa simbo au no lima ruaꞌ. Te, au ita aꞌa humek faꞌ ra ma, onaꞌ au ita Lamatualain humek.
11 Neem toch mijn zegen, die u tegemoet gebracht is, dewijl het God mij genadiglijk verleend heeft, en dewijl ik alles heb; en hij hield bij hem aan, zodat hij het nam.
De au hule no hadat fo simbo au fefee ngga ia. Lamatualain malole na seli neu au, naa de Ana fee basa saa fo au parluꞌ ra.” Yakob kokoe nakandooꞌ a, de nau nda nau sa o, Esau simbo nala se.
12 En hij zeide: Laat ons reizen en voorttrekken; en ik zal voor u trekken.
Basa naa ma, Esau olaꞌ nae, “Mete ma taꞌo naa, naa, miote fo ata lao leo! Dei fo au o nggi.”
13 Maar hij zeide tot hem: Mijn heer weet, dat deze kinderen teder zijn, en dat ik zogende schapen en koeien bij mij heb; indien men dezelve maar een dag afdrijft, zo zal de gehele kudde sterven.
Te Yakob nataa nae, “Afiꞌ, aꞌa! Aꞌa mete neuꞌ ena. Anaꞌ ra feꞌe anadikiꞌ ri, de nda feꞌe laoꞌ beꞌi sa. Ma banda mana bꞌonggi feuꞌ ra o, naeꞌ. Mete ma hita taꞌasusuuꞌ se laoꞌ lai-lai, sia fai esa rala, naa, banda ra bisa mate basa se.
14 Mijn heer trekke toch voorbij, voor het aangezicht van zijn knecht; en ik zal mij op mijn gemak als leidsman voegen, naar den gang van het werk, hetwelk voor mijn aangezicht is, en naar den gang dezer kinderen, totdat ik bij mijn heer te Seir kome.
De malole lenaꞌ aꞌa se lao miꞌihuluꞌ. Dei fo basa hai laoꞌ koe-koe miꞌibuit. Losa naa fo, au eti seꞌu aꞌa sia Seir.”
15 En Ezau zeide: Laat mij toch van dit volk, dat met mij is, u bijstellen. En hij zeide: Waartoe dat? laat mij genade vinden in mijns heren ogen!
Boe ma, Esau olaꞌ fai nae, “Mete ma taꞌo naa, naa, au lao hela atahori nggara ruma ro nggo fo ratudꞌu hei dalaꞌ.” Te Yakob nae, “Afiꞌ tao ia-naa, aꞌa! Sadꞌi au bubꞌuluꞌ aꞌa simbo au ena, naa, au umuhoꞌo.”
16 Alzo keerde Ezau dien dag wederom zijns weegs naar Seir toe.
Esau rena nala ma, ana lao hela se, de baliꞌ Seir neu.
17 Maar Jakob reisde naar Sukkoth, en bouwde een huis voor zich, en maakte hutten voor zijn vee; daarom noemde hij den naam dier plaats Sukkoth.
Te Yakob lao Sukot neu. Sia naa, ana tao ume, ma lalaet fee banda nara. Naa de, ara babꞌae mamanaꞌ naa Sukot (sosoan ‘ume neꞌetataaꞌ’).
18 En Jakob kwam behouden tot de stad Sichem, welke is in het land Kanaan, als hij kwam van Paddan-Aram; en hij legerde zich in het gezicht der stad.
Neu mateꞌe na ma, Yakob se losa no masodꞌaꞌ mia Padan Aram risiꞌ kambo Sikem sia nusa Kanaꞌan. Boe ma ara raririi lalaat, de leo deka kamboꞌ naa.
19 En hij kocht een deel des velds, waarop hij zijn tent gespannen had, van de hand der zonen van Hemor, den vader van Sichem, voor honderd stukken gelds.
Rae fo Yakob naririi lalaat naa, ana hasa naꞌetuꞌ mia Hemor, Sikem aman. Ana bae no doi fulaꞌ natun esa.
20 En hij richte aldaar een altaar op, en noemde het: De God Israels is God!
Sia naa, ana lutu mbatu mei tutunu-hohotuꞌ. Ana babꞌae mamanaꞌ naa El-Elohe-Israꞌel. Sosoa na ‘Lamatualain naa, Israꞌel Lamatualain na’.
