Genesis 14

1 En het geschiedde in de dagen van Amrafel, de koning van Sinear, van Arioch, de koning van Ellasar, van Kedor-Laomer, de koning van Elam, en van Tideal, den koning der volken;

Leleꞌ naa, hambu maneꞌ haa raꞌabꞌue. Naeni: Amrafel, mane nusa Sinear. Ariok, mane nusa Elasar. Kedarlaomer, mane nusa Elam. Ma Tideal, mane nusa Goyim.

2 Dat zij krijg voerden met Bera, koning van Sodom, en met Birsa, koning van Gomorra, Sinab, koning van Adama, en Semeber, koning van Zeboim, en de koning van Bela, dat is Zoar.

Ma mane feaꞌ lima o raꞌabꞌue boe. Naeni: Bera, mane kota Sodꞌom. Birsa, mane kota Gomora. Sinab, mane nusa Adema. Semeber, mane nusa Seboim. Ma Bela, mane nusa Soar. Mane ka haaꞌ ra ratati labꞌan mane ka limaꞌ ra.

3 Deze allen voegden zich samen in het dal Siddim, dat is de Zoutzee.

Mane ka limaꞌ ra raꞌabꞌue ro soldꞌadꞌu nara sia babafaꞌ sa naran Sidim (fo aleꞌ ia ara rae Tasi Mates).

4 Twaalf jaren hadden zij Kedor-Laomer gediend; maar in het dertiende jaar vielen zij af.

Netatiꞌ naa, huu na taꞌo ia: Maꞌahulu na, mane ka limaꞌ ra taꞌalok mane Kedarlaomer losa too sanahulu rua. Te too ka sanahulu telu na ma, ara labꞌan e.

5 Zo kwam Kedor-Laomer in het veertiende jaar, en de koningen, die met hem waren, en sloegen de Refaiten in Asteroth-Karnaim, en de Zuzieten in Ham, en de Emieten in Schave-Kiriathaim;

Masoꞌ too ka sanahulu haa na ma, mane Kedarlaomer no nonoo mane ka teluꞌ nara rema ro soldꞌadꞌu nara. Ara ratati rakalaꞌ nusaꞌ hira. Naeni: atahori Refaim sia nusa Asterot-Karnaim, atahori Susim sia nusa Ham, atahori Emim sia nusa Sawe-Kiryataim,

6 En de Horieten op hun gebergte Seir, tot aan het effen veld van Paran, hetwelk aan de woestijn is.

ma atahori Hori mana leo sia lete Seir losa nembe saraꞌaeꞌ El Paran suu na.

7 Daarna keerden zij wederom, en kwamen tot En-Mispat, dat is Kades, en sloegen al het land der Amalekieten, en ook den Amoriet, die te Hazezon-Thamar woonde.

Basa ma, ara baliꞌ risiꞌ En Mispat (fo aleꞌ ia naran Kades). Ara tao ralutu atahori Amalek nusa na, ro atahori Amori mana leo nusa Haseson-Tamar.

8 Toen toog de koning van Sodom uit, en de koning van Gomorra, en de koning van Adama, en de koning van Zeboim, en de koning van Bela, dat is Zoar; en zij stelden tegen hen slagorden in het dal Siddim,

Basa naa ma, mane ka limaꞌ ra ator soldꞌadꞌu nara sia babafaꞌ Sidim, de ratati labꞌan mane ka haaꞌ ra.

9 Tegen Kedor-Laomer, den koning van Elam, en Tideal, den koning der volken, en Amrafel, den koning van Sinear, en Arioch, den koning van Ellasar; vier koningen tegen vijf.

10 Het dal nu van Siddim was vol lijmputten; en de koningen van Sodom en Gomorra vluchtten, en vielen aldaar; en de overgeblevenen vluchtten naar het gebergte.

Sia babafaꞌ naa, hambu lifu ter romaꞌ naeꞌ. Leleꞌ ara ratati ma, mane Sodꞌom no mane Gomora ma soldꞌadꞌu nara rela. Ruma tudꞌa risiꞌ lifu ter rala, ma ruma rela risiꞌ leteꞌ.

11 En zij namen al de have van Sodom en Gomorra, en al hun spijze, en trokken weg.

Mane ka haaꞌ ra rasenggiꞌ mane ka limaꞌ ra, de rambas rala basa sudꞌiꞌ a saa ma nanaat mia Sodꞌom no Gomora. Basa de, ara baliꞌ.

12 Ook namen zij Lot, den zoon van Abrams broeder, en zijn have, en trokken weg; want hij woonde in Sodom.

Leleꞌ naa, Abram ana na Lot leo sia Sodꞌom. De mane ka haaꞌ ra toꞌu rendi Lot se, ma rambas rendi basa sudꞌiꞌ a saa nara.

13 Toen kwam er een, die ontkomen was, en boodschapte het aan Abram, den Hebreer, die woonachtig was aan de eikenbossen van Mamre, den Amoriet, broeder van Eskol, en broeder van Aner, welke Abrams bondgenoten waren.

Te atahori esa sai, de neu nafadꞌe Abram, atahori Ibrani a. Hambu atahori Amori esa, naran Mamre. Abram leo deka sia Mamre hau-hau huu ine na. Mamre odꞌi na, Eskol no Aner. Sira, mana dadꞌi Abram partei na.

14 Als Abram hoorde, dat zijn broeder gevangen was, zo wapende hij zijn onderwezenen, de ingeborenen van zijn huis, driehonderd en achttien, en hij jaagde hen na tot Dan toe.

Abram rena oi atahori toꞌu rendi ana na ma, ana naꞌabꞌue nala atahori mana ratati rahine mia mana tao ues nara. Basa se atahori natun telu sanahulu falu. Ara reu oi mane ka haaꞌ ra losa kambo Dan fo naꞌadooꞌ sia seriꞌ dii.

15 En hij verdeelde zich tegen hen des nachts, hij en zijn knechten, en sloeg ze; en hij jaagde hen na tot Hoba toe, hetwelk is ter linkerhand van Damaskus.

Sia naa, Abram banggi atahori nara reu babanggiꞌ hira. Tetemba na ma, reu sambu atahori naa ra. Te ruma rela, ma Abram se oi rakandoo se, losa kambo Hoba, sia kota Damsik seriꞌ dii.

16 En hij bracht alle have weder, en ook Lot zijn broeder en deszelfs have bracht hij weder, als ook de vrouwen, en het volk.

Basa naa ma, Abram haꞌi nala baliꞌ Lot, no atahori nara, ro basa sudꞌiꞌ a saa nara, ma atahori feaꞌ ra boe.

17 En de koning van Sodom toog uit, hem tegemoet (nadat hij wedergekeerd was van het slaan van Kedor-Laomer, en van de koningen, die met hem waren), tot het dal Schave, dat is, het dal des konings.

Abram baliꞌ mia nakalaꞌ mane ka haaꞌ ra ma, mane Sodꞌom nema soru e mia babafaꞌ sa naran Sawe (fo atahori rae, Babafa Maneꞌ).

18 En Melchizedek, koning van Salem, bracht voort brood en wijn; en hij was een priester des allerhoogsten Gods.

Leleꞌ naa, mane Salem a, naran Melkisedek. Ana o malangga agama mia Lamatualain mana sia Ataꞌ a. Ana nendi fee Abram, roti no oe anggor.

19 En hij zegende hem, en zeide: Gezegend zij Abram Gode, de Allerhoogste, Die hemel en aarde bezit!

Basa ma ana olaꞌ fee Abram papala-babꞌanggiꞌ nae, “Hela fo Lamatualain mana sia Ataꞌ a, ma mana tao lalai no raefafoꞌ a, fee nggo papala-babꞌanggiꞌ. Koa-kio Lamatualain, mana fee nggo musenggiꞌ musu mara.” Basa boe ma Abram fee Melkisedek babanggiꞌ esa mia sanahulu, mia basa saa fo ana rambas nala baliꞌ ra.

20 En gezegend zij de allerhoogste God, Die uw vijanden in uw hand geleverd heeft! En hij gaf hem de tiende van alles.

21 En de koning van Sodom zeide tot Abram: Geef mij de zielen; maar neem de have voor u.

Boe ma, mane Sodꞌom sendeꞌ fee hadat neu Abram nae, “Ama Abram. Sudꞌiꞌ a saa fo amaꞌ rambas mia musu nggara, amaꞌ hambu basa se. Te au oꞌe baliꞌ akaꞌ a atahori nggara.”

22 Doch Abram zeide tot den koning van Sodom: Ik heb mijn hand opgeheven tot den HEERE, den allerhoogste God, Die hemel en aarde bezit;

Abram nataa nae, “Au sumba endiꞌ Lamatualain mana sia Ataꞌ a, ma mana tao lalai no raefafoꞌ a,

23 Zo ik van een draad aan tot een schoenriem toe, ja, zo ik van alles, dat het uwe is, iets neme! opdat gij niet zegt: Ik heb Abram rijk gemaakt!

ae, au nda haꞌi ala saa saꞌ boe mia ho sudꞌiꞌ a saa mara. Mae abꞌas ndooꞌ esa o, au nda haꞌi sa. No taꞌo naa, ho nda hambu olaꞌ mae, ‘Abram namasuꞌi, huu au.’

24 Het zij buiten mij; alleen wat de jongelingen verteerd hebben, en het deel dezer mannen, die met mij getogen zijn, Aner, Eskol en Mamre, laat die hun deel nemen!

Au nda parlu saa saꞌ boe. Akaꞌ a bee fo au atahori nggara pakeꞌ ra, naa mana basaꞌ ena. Ma fee au nonoo ka telu ngga ia ra, Aner, Eskol no Mamre, haꞌi rendi babanggi nara.”