Romeinen 7

1 Weet gij niet, broeders! (want ik spreek tot degenen, die de wet verstaan) dat de wet heerst over den mens, zo langen tijd als hij leeft?

Toronoo nggara e! Ia naa, au olaꞌ soaꞌ neu hei mana mihine hukun hohoro-lalane nara. Taꞌo ia: mete ma hei feꞌe masodꞌaꞌ, hukun hohoro-lalanen naꞌena hak fo nalalao nggi. Te mete ma hei mate ena, hukun hohoro-lalanen nda naꞌena hak fo nalalao nggi sa ena,

2 Want een vrouw, die onder den man staat, is aan den levenden man verbonden door de wet; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrijgemaakt van de wet des mans.

Au fee conto mia hohoro-lalaneꞌ soaꞌ neu mana masaoꞌ ra. Mete ma inaꞌ esa sao nala saon, tungga hukun hohoro-lalaneꞌ a, na, ruꞌa se esa saon esa losa mate. Te mete ma touꞌ a mate, na, ina falu naa nda nenefutu-paꞌaꞌ no hohoro-lalaneꞌ naa sa ena. De ana bisa sao seluꞌ.

3 Daarom dan, indien zij eens anderen mans wordt, terwijl de man leeft, zo zal zij een overspeelster genaamd worden; maar indien de man gestorven is, zo is zij vrij van de wet, alzo dat zij geen overspeelster is, als zij eens anderen mans wordt.

Te mete ma inaꞌ a sao seluꞌ leleꞌ saon feꞌe masodꞌaꞌ, na, tungga hohoro-lalaneꞌ a, ana hohongge ena. Te, mete ma saon mate ena, na, hohoro-lalaneꞌ naa nda dai e sa ena. Eni nenemboꞌit ena. Dadꞌi mete ma ana sao seluꞌ no touꞌ laen, na, tungga hohoro-lalaneꞌ a, na eni nda hohongge sa.

4 Zo dan, mijn broeders, gij zijt ook der wet gedood door het lichaam van Christus, opdat gij zoudt worden eens Anderen, namelijk Desgenen, Die van de doden opgewekt is, opdat wij Gode vruchten dragen zouden.

Onaꞌ naa boe hei mana mamahereꞌ ra! Taꞌo ia: Kristus mate ena. Naa o onaꞌ hei mate mo E, ma lao hela masodꞌa mbara mara ena. De hukun hohoro-lalaneꞌ nda dai hei sa ena. Ia naa hei nenemboꞌit mia hohoro-lalaneꞌ naa ra ena, ma hei nenefutu-paꞌaꞌ mo Kristus, mana masodꞌa baliꞌ mia mamaten. Naa onaꞌ ina falu mana sao seluꞌ a. Nda masala sa. De ia naa, basa saa fo hei taoꞌ naa, fee neu Lamatuaꞌ.

5 Want toen wij in het vlees waren, wrochten de bewegingen der zonden, die door de wet zijn, in onze leden, om den dood vruchten te dragen.

Maꞌahulun, hita tao tunggaꞌ a ao sisiꞌ tara hihii-nanaun. Huu tahine hohoro-lalaneꞌ a, naa mana tao nggita hiiꞌ a talena-langga neu hohoro-lalaneꞌ ra, fo taoꞌ dꞌala nda matetuꞌ ra sa. Naa! Hita salan naa, mana tao Lamatualain hiruꞌ nasadꞌea nggita.

6 Maar nu zijn wij vrijgemaakt van de wet, overmits wij dien gestorven zijn, onder welken wij gehouden waren; alzo dat wij dienen in nieuwigheid des geestes, en niet in de oudheid der letter.

Feꞌesaꞌan, hita musi tao tungga hohoro-lalaneꞌ ra. Te ia naa hohoro-lalaneꞌ ra nda dai hita sa ena, huu hita mboꞌi hendi masodꞌa mbaraaꞌ tara ena. Tungga dꞌala mbaraaꞌ hihii-nanaun, na, Musa hohoro-lalanen mana nenesuraꞌ sia Susura Meumareꞌ a, futu-paꞌa nggita. Te tungga dꞌala feuꞌ a hihii-nanaun, hita nenemboꞌit mia hohoro-lalaneꞌ naa. Huu Lamatuaꞌ Dula-dalen mana nalalao nggita! Naa de, ia naa, hita tao ues fee neuꞌ a Lamatuaꞌ.

7 Wat zullen wij dan zeggen? Is de wet zonde? Dat zij verre. Ja, ik kende de zonde niet dan door de wet; want ook had ik de begeerlijkheid niet geweten zonde te zijn, indien de wet niet zeide: Gij zult niet begeren.

Dadꞌi hita tae saa fai? Mbei ma hei duꞌa mae, “Hohoro-lalaneꞌ fo Lamatuaꞌ fee Musa naa, sala!” Hokoꞌ! Huu mete ma au nda uhine hohoro-lalaneꞌ naa sa, neꞌo au o nda uhine dꞌala-dꞌala deꞌulakaꞌ mana sia rala ngga sa. Conto onaꞌ a, hambu hohoro-lalaneꞌ oi, “Afi hii mae haꞌi mala atahori sudꞌiꞌ a saan.” Te taꞌo bee fo au uhine ae au hihii ngga naa, sala, mete ma au nda bubꞌuluꞌ hambu hohoro-lalanen sa? Nda bisa sa!

8 Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood.

Te, huu hambu hohoro-lalaneꞌ mana nafadꞌe taꞌo naa, naa onaꞌ dꞌala-dꞌala deꞌulakaꞌ sia rala ngga tao fee au hii ae haꞌi ala atahori sudꞌiꞌ a saa nara mataꞌ-mataꞌ. Mete ma nda hambu hohoro-lalaneꞌ ena-ai sa, na, sala-kiluꞌ a nda naꞌena koasa fo nalalao atahori sa.

9 En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven.

Mia masodꞌa dalahulu ngga, au nda uhine matetuꞌ dalaꞌ mia Lamatuaꞌ Hohoro-lalanen sa. Dꞌodꞌoo, dei de au feꞌe uhine matetuꞌ ena. Naa de au feꞌe uhine ae, au ulena-langga Hohoro-lalaneꞌ a ma tao sala-kiluꞌ. Ma sala-kiluꞌ a hahambun, naeni au musi mate.

10 En het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden.

Boe ma, rala ngga nambalulutu, huu au uhine ae, au nda bisa malolole o Lamatuaꞌ sa, mete ma au tao tungga akaꞌ a Eni Hohoro-lalanen. Au undaa hambu Lamatuaꞌ nasabꞌorin, naeni hukun mate, huu au ulena-langga Hohoro-lalanen ena. Tao-tao te, Hohoro-lalaneꞌ sia fo bisa tao atahori rasodꞌa no ndoo-tetuꞌ. Te soaꞌ neu au, Hohoro-lalaneꞌ naa, tao nalutu au, ma tao Lamatuaꞌ hiruꞌ nasadꞌea au.

11 Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid, en door hetzelve gedood.

Hohoro-lalaneꞌ naa, memaꞌ natudꞌu dꞌala masodꞌa ndoo-tetuꞌ. Te huu hambu deꞌulakaꞌ mana nasodꞌa sia rala ngga, au tipu-laka ala baliꞌ ao ngga, de duꞌa ae, au bisa maloleꞌ o Lamatuaꞌ sadꞌi au tao tungga Hohoro-lalanen. Boe ma, onaꞌ Hohoro-lalaneꞌ naa mana tao losa Lamatuaꞌ melumudꞌu au, ma nda nau naꞌabꞌue no au sa.

12 Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed.

Dadꞌi mete ma faaꞌ ra atahori oi, “Hohoro-lalaneꞌ fo Lamatuaꞌ fee neu Musa naa, sala,” na, au utaa ae, “Hokoꞌ! Lamatuaꞌ Hohoro-lalanen naa, meumareꞌ” Boe ma basa parendaꞌ mana sia Hohoro-lalaneꞌ naa, meumareꞌ, ndoo-tetuꞌ, ma maloleꞌ.

13 Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood geworden; opdat zij zou openbaar worden zonde te zijn; werkende mij door het goede den dood; opdat de zonde boven mate wierd zondigende door het gebod.

Mbei ma hei o duꞌa mae, Hohoro-lalaneꞌ naa mana tao Lamatuaꞌ hiruꞌ nasadꞌea au, to? Hokoꞌ! Te mae au bubꞌuluꞌ Hohoro-lalaneꞌ naa, te au feꞌe rena neu deꞌulakaꞌ mana sia rala ngga, losa au tao sala-kiluꞌ. Naa, au ue-tatao sala ngga naa, mana tao fee Lamatuaꞌ hiruꞌ nasadꞌea au. Hohoro-lalaneꞌ memaꞌ maloleꞌ, huu ana natudꞌu dꞌala-dꞌala deꞌulakaꞌ, mana tao nggita saranggaa to Lamatualain. Dadꞌi leleꞌ Lamatuaꞌ natudꞌu dꞌala masodꞌa ndoo-tetuꞌ, Hohoro lalaneꞌ naa mana tao manggarelo nae, dꞌala deꞌulakaꞌ mana sia rala tara naa, nda maloleꞌ sa.

14 Want wij weten, dat de wet geestelijk is, maar ik ben vleselijk, verkocht onder de zonde.

Hita bubꞌuluꞌ tae, Hohoro-lalaneꞌ fo Lamatuaꞌ fee neu baꞌi Musa, naa laoꞌ mia Lamatuaꞌ Dula-dalen. Te au ia atahori biasa de rala ngga nda manggateeꞌ sa. Ma au renaꞌ a dꞌala deꞌulakaꞌ mana sia rala deꞌulaka ngga, losa au tao salaꞌ. Naa onaꞌ salaꞌ a dadꞌi neu malangga ngga, ma au dadꞌi uu salaꞌ a aten.

15 Want hetgeen ik doe, dat ken ik niet; want hetgeen ik wil, dat doe ik niet, maar hetgeen ik haat, dat doe ik.

Au nda itaꞌ ae duꞌa taꞌo bee sa ena boe. Au nda uhine saa fo au taoꞌ a sa boe. Huu au nda tao tungga saa maloleꞌ fo au nau taoꞌ a sa. Te au tao tungga saa fo au nda nau taoꞌ a sa.

16 En indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo stem ik de wet toe, dat zij goed is.

Mete ma au tao tungga saa fo au nda nau taoꞌ a sa, au utaa ae, Lamatuaꞌ Hohoro-lalanen naa, ndaa.

17 Ik dan doe datzelve nu niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

Dadꞌi au nda mana ulalao ao ngga sa. Te deꞌulakaꞌ mana sia rala ngga nalalao au!

18 Want ik weet, dat in mij, dat is, in mijn vlees, geen goed woont; want het willen is wel bij mij, maar het goede te doen, dat vind ik niet.

Au bubꞌuluꞌ ena ae, nda hambu dꞌala maloleꞌ nasodꞌa sia rala ngga sa. Huu au ia, atahori rala deꞌulakaꞌ. Nau do nda nau sa o, au nda bisa uꞌususuuꞌ ao ngga fo tao ndoo-tetuꞌ sa. Au nau, te nda dadꞌi tao sa!

19 Want het goede dat ik wil, doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat doe ik.

Au hii ae tao maloleꞌ, te au nda tao sa. Ma au nda nau tao deꞌulakaꞌ sa, te au tao ukundooꞌ a!

20 Indien ik hetgene doe, dat ik niet wil, zo doe ik nu hetzelve niet meer, maar de zonde, die in mij woont.

Naa! Mete ma au tao tungga saa fo au nda nau taoꞌ a sa, naa nda huu au mesaꞌ nggo sa, te huu deꞌulakaꞌ mana nasodꞌa sia rala ngga.

21 Zo vind ik dan deze wet in mij; als ik het goede wil doen, dat het kwade mij bijligt.

Naa natudꞌu dudꞌuꞌat sa, taꞌo ia: mae au ae tao maloleꞌ, te hambu deꞌulakaꞌ sia rala ngga labꞌan.

22 Want ik heb een vermaak in de wet Gods, naar den inwendigen mens;

Tao-tao te, rala ngga namahoꞌo seli, mete ma au duꞌa soꞌal Lamatuaꞌ Hohoro-lalanen.

23 Maar ik zie een andere wet in mijn leden, welke strijdt tegen de wet mijns gemoeds, en mij gevangen neemt onder de wet der zonde, die in mijn leden is.

Te, onaꞌ hambu koasa sia rala ngga mana tao nambalutu au. Huu, au nau tao maloleꞌ, te nda dadꞌi maloleꞌ sa. Naa onaꞌ koasa deꞌulakaꞌ mana sia rala ngga toꞌu nala au, fo naꞌasusuuꞌ au tunggaꞌ a eni.

24 Ik ellendig mens, wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?

Aduu, kasian, e! Au atahori mana doidꞌosoꞌ! See bisa fee masodꞌaꞌ neu au mia koasa deꞌulakaꞌ mana nasodꞌa sia rala ngga, mana tao Lamatuaꞌ melumudꞌu au losa Ana hiruꞌ nasadꞌea au?

25 Ik dank God, door Jezus Christus, onzen Heere. Zo dan, ik zelf dien wel met het gemoed de wet Gods, maar met het vlees de wet der zonde.

Te, awii! Lamatualain mesaꞌ ne soi dalaꞌ fo mboꞌi au! Makasi nae-naeꞌ soaꞌ neu E, huu hita Lamatuan Yesus Kristus bisa fee masoi-masodꞌaꞌ neu au! Dadꞌi mete ma au usodꞌa umuhena neuꞌ a ao ngga, au doidꞌoso. Mae au hii ae tao tungga basa Lamatuaꞌ Hohoro-lalane nara, te hambu deꞌulakaꞌ sia rala ngga kokoe au fo tao salaꞌ ukundooꞌ a.