Psalmen 73

1 Een psalm van Asaf. Immers is God Israel goed, dengenen, die rein van harte zijn.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Maar mij aangaande, mijn voeten waren bijna uitgeweken; mijn treden waren bijkans uitgeschoten.

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt,

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen.

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Indien ik zou zeggen: Ik zal ook alzo spreken; ziet, zo zou ik trouweloos zijn aan het geslacht Uwer kinderen.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Nochtans heb ik gedacht om dit te mogen verstaan; maar het was moeite in mijn ogen;

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde merkte.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen!

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Als mijn hart opgezwollen was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd,

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 Toen was ik onvernuftig, en wist niets; ik was een groot beest bij U.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 Ik zal dan geduriglijk bij U zijn; Gij hebt mijn rechterhand gevat;

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Gij zult mij leiden door Uw raad; en daarna zult Gij mij in heerlijkheid opnemen.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Wien heb ik nevens U in den hemel? Nevens U lust mij ook niets op de aarde!

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Bezwijkt mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen mijns harten, en mijn Deel in eeuwigheid.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Want ziet, die verre van U zijn, zullen vergaan; Gij roeit uit, al wie van U afhoereert;

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te wezen; ik zet mijn betrouwen op den Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.