Psalmen 21

1 Een psalm van David, voor den opperzangmeester. O HEERE! de koning is verblijd over Uw sterkte; en hoezeer is hij verheugd over Uw heil!

Az éneklőmesternek; Dávid zsoltára. Uram, a te erősségedben örül a király, és a te segítségedben felette örvendez.

2 Gij hebt hem zijns harten wens gegeven, en de uitspraak zijner lippen hebt Gij niet geweerd. (Sela)

Szívének kivánságát megadtad néki; és ajkainak kérését nem tagadtad meg. (Szela)

3 Want Gij komt hem voor met zegeningen van het goede; op zijn hoofd zet Gij een kroon van fijn goud.

Sőt eléje vitted javaidnak áldásait; szín-arany koronát tettél fejére.

4 Het leven heeft hij van U begeerd. Gij hebt het hem gegeven; lengte van dagen, eeuwiglijk en altoos.

Életet kért tőled: adtál néki hosszú időt, örökkévalót és végtelent.

5 Groot is zijn eer door Uw heil; majesteit en heerlijkheid hebt Gij hem toegevoegd.

Nagy az ő dicsősége a te segítséged által; fényt és méltóságot adtál reája.

6 Want Gij zet hem tot zegeningen in eeuwigheid; Gij vervrolijkt hem door vreugde met Uw aangezicht.

Sőt áldássá tetted őt örökké, megvidámítottad őt színed örömével.

7 Want de koning vertrouwt op den HEERE, en door de goedertierenheid des Allerhoogsten zal hij niet wankelen.

Bizony a király bízik az Úrban, és nem inog meg, mert vele a Magasságosnak kegyelme.

8 Uw hand zal alle vijanden vinden; uw rechterhand zal uw haters vinden.

Megtalálja kezed minden ellenségedet; jobbod megtalálja gyűlölőidet.

9 Gij zult hen zetten als een vurige oven ter tijd uws toornigen aangezichts; de HEERE zal hen in Zijn toorn verslinden, en het vuur zal hen verteren.

Tüzes kemenczévé teszed őket megjelenésed idején; az Úr az ő haragjában elnyeli őket és tűz emészti meg őket.

10 Gij zult hun vrucht van de aarde verdoen, en hun zaad van de kinderen der mensen.

Gyümölcsüket kiveszted e földről, és magvokat az emberek fiai közül.

11 Want zij hebben kwaad tegen U aangelegd; zij hebben een schandelijke daad bedacht, doch zullen niets vermogen.

Mert gonoszságot terveztek ellened, csalárdságot gondoltak, de nem vihetik ki;

12 Want Gij zult hen zetten tot een wit; met Uw pezen zult Gij het op hun aangezicht toeleggen.

Mert meghátráltatod őket, íved húrjait arczuknak feszíted.

13 Verhoog U, HEERE! in Uw sterkte; zo zullen wij zingen, en Uw macht met psalmen loven.

Emelkedjél fel Uram, a te erőddel, hadd énekeljünk, hadd zengedezzük hatalmadat!