< Mattheüs 26 >

1 En het is geschied, als Jezus al deze woorden geeindigd had, dat Hij tot Zijn discipelen zeide:
Leleꞌ Yesus nanori nateꞌe basa dalaꞌ naa ra, ma Ana nafadꞌe ana mana tungga nara nae,
2 Gij weet, dat na twee dagen het pascha is, en de Zoon des mensen zal overgeleverd worden, om gekruisigd te worden.
“Hei bubꞌuluꞌ ena, fai rua fai te hita fai malolen, naeni, Fefeta Paska. Leleꞌ naa, dei fo hambu atahori mana seo Au, Atahori Matetuꞌ ia. Basa de ara mbaku risa Au sia hau ngganggeꞌ.”
3 Toen vergaderden de overpriesters en de Schriftgeleerden, en de ouderlingen des volks, in de zaal des hogepriesters, die genaamd was Kajafas;
Faiꞌ naa, malangga agama Yahudi malangga nara ro lasi-lasi adat ra raꞌabꞌue sia Kayafas umen. Kayafas naa, naeni malangga agama Yahudi malangga moko-monae na.
4 En zij beraadslaagden te zamen, dat zij Jezus met listigheid vangen en doden zouden.
Ara sangga dalaꞌ fo rae humu Yesus no nee-nee, fo rae risa E.
5 Doch zij zeiden: Niet in het feest, opdat er geen oproer worde onder het volk.
Te ara rala haraꞌ rae, “Helafiꞌ dei! Ata afiꞌ humu E lai-laiꞌ huu fai-fai maloleꞌ sangga losa ena. Afiꞌ losa atahori hetar mana hii E, fela ramue.”
6 Als nu Jezus te Bethanie was, ten huize van Simon, den melaatse,
Sia Kambo Betania, hambu atahori esa, naran Simon. Feꞌesaꞌan, atahori melumudꞌu e, huu ana namahedꞌi kusta. Te ia na, ana hai ena. Leleꞌ fai malole ra nda feꞌe losa sa, ma Yesus se reu raa mia Simon umen.
7 Kwam tot Hem een vrouw, hebbende een albasten fles met zeer kostelijke zalf, en goot ze uit op Zijn hoofd, daar Hij aan tafel zat.
Leleꞌ ara raa, ma inaꞌ esa nema nandaa no Yesus. Ana toꞌu boto esa, tao mia fatu mafelit. Boto a isin mina maꞌameni mafelit. Basa ma, inaꞌ a poko tiku boto a tatanan. De ana mbori naꞌandandaliꞌ mina naa mbei-mbei neu Yesus langgan, fo dadꞌi bukti eni fee hadꞌa-hormat neu E.
8 En Zijn discipelen, dat ziende, namen het zeer kwalijk, zeggende: Waartoe dit verlies?
Te leleꞌ Yesus ana mana tungga nara rita inaꞌ a tao taꞌo naa, ma ramanasa, de ara ola-olaꞌ rae, “Hee! Afiꞌ nggari hendi mina maꞌameniꞌ mafelit naa neuꞌ ena!
9 Want deze zalf had kunnen duur verkocht, en de penningen den armen gegeven worden.
Malole lenaꞌ eni seo mina naa! Fo doin, babꞌanggi fee neu atahori mana toꞌa-taaꞌ ra!”
10 Maar Jezus, zulks verstaande, zeide tot hen: Waarom doet gij deze vrouw moeite aan? want zij heeft een goed werk aan Mij gewrocht.
Te Yesus nahine dudꞌuꞌa nara, de Ana olaꞌ nae, “Hei afiꞌ tao miꞌisususaꞌ inaꞌ ia! Hela neu leo! Te saa fo ana tao neu Auꞌ ia maloleꞌ.
11 Want de armen hebt gij altijd met u, maar Mij hebt gij niet altijd.
Te atahori mana toꞌa-taaꞌ ra sia hei taladꞌam mara rakandooꞌ a. Te nda doo sa ena, te Au ia, nda uꞌubꞌue o nggi sa ena.
12 Want als zij deze zalf op Mijn lichaam gegoten heeft, zo heeft zij het gedaan tot een voorbereiding van Mijn begrafenis.
Ma inaꞌ ia mbori mina ia, ana sadꞌia Au ao ngga onaꞌ ana rambe memaꞌ Au ao sisi mana mate ngga. Huu Au masodꞌa ngga nda dooꞌ sa ena.
13 Voorwaar zeg Ik u: Alwaar dit Evangelie gepredikt zal worden in de gehele wereld, daar zal ook tot haar gedachtenis gesproken worden van hetgeen zij gedaan heeft.
Misinedꞌa matalolole, o! Sia bee-bꞌee Lamatualain Dudꞌui malolen nene dui-bꞌenggaꞌ ndule raefafoꞌ ia, neꞌo ara o dui inaꞌ ia malolen! Naa fo basa atahori rasanedꞌa e.”
14 Toen ging een van de twaalven, genaamd Judas Iskariot, tot de overpriesters,
Hambu atahori esa mia Yesus ana mana tungga ka sanahulu rua nara, naran Yudas Iskariot. Faiꞌ naa boe o, ana lao neu sangga malangga agama Yahudi ra malangga nara, fo nae fee hendi Yesus neu se.
15 En zeide: Wat wilt gij mij geven, en ik zal Hem u overleveren? En zij hebben hem toegelegd dertig zilveren penningen.
Losa se ma, ana natane nae, “Amaꞌ re! Mete ma au tulun humu Yesus fee neu nggi, naa, hei fee au saa?” Boe ma rataa rae, “Mete ma nau seo E neu hai naa, hai bae.” Basa ma, ara reken rala doi fulaꞌ telu nulu de fee neu Yudas.
16 En van toen af zocht hij gelegenheid, opdat hij Hem overleveren mocht.
Basa ma, Yudas lao dea neu, ma ana sangga dalaꞌ fo nae fee Yesus neu se.
17 En op den eersten dag der ongehevelde broden kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij U bereiden het pascha te eten?
Tungga too, atahori Yahudi ra fai maloleꞌ nara doon fai hitu. Ara roꞌe fai malole naa ra rae, ‘Fefeta Roti nda pake bibꞌit sa’. Leleꞌ ara sadꞌia rae feta ma, Yesus ana mana tungga nara rema ratane E rae, “Amaꞌ! Tetembaꞌ ia hita musi mulai tao fai malole tara. Dadꞌi Amaꞌ nau hai mi mbau bibꞌi Lombo, ma mii sadꞌia mamanaꞌ feta Paska sia bee?”
18 En Hij zeide: Gaat heen in de stad, tot zulk een, en zegt hem: De Meester zegt: Mijn tijd is nabij, Ik zal bij u het pascha houden met Mijn discipelen.
Boe ma Ana nataa nae, “Ama kota rala mii, dei fo hei mindaa mo amaꞌ sa. Mifadꞌe mbali e maꞌo ia, ‘Aꞌa, e! Ama Meser medꞌa-medꞌa na nda dooꞌ sa te Eni mate ena. De Ana noꞌe mamanaꞌ sia aꞌa umen, fo Ana tao fefeta Paska no ana mana tungga nara.’”
19 En de discipelen deden, gelijk Jezus hun bevolen had, en bereidden het pascha.
Rena taꞌo naa ma, ana mana tungga nara reu tao tungga oꞌolan. De ara lole-lau nanaat fefeta Paska sia naa.
20 En als het avond geworden was, zat Hij aan met de twaalven.
Tetemban ma, Yesus no ana mana tungga ka sanahulu rua nara endoꞌ ra fefetas.
21 En toen zij aten, zeide Hij: Voorwaar, Ik zeg u, dat een van u, Mij zal verraden.
Leleꞌ ara raa ma, Ana olaꞌ nae, “Hei rena, e! Hambu esa mia hei, dei fo mana seo hendi Au neu atahori feaꞌ ra.”
22 En zij, zeer bedroefd geworden zijnde, begon een iegelijk van hen tot Hem te zeggen: Ben ik het, Heere?
Rena rala ma, rala nara susa. Boe ma esa-esaꞌ natane Yesus nae, “Atahori fo Amaꞌ olaꞌ naa, nda au sa to?”
23 En Hij, antwoordende, zeide: Die de hand met Mij in den schotel indoopt, die zal Mij verraden.
Boe ma Ana nataa nae, “Atahori fo mana boroꞌ rotin nandaa no Au nisiꞌ manggo a rala, dei fo ana mana seo hendi Au.
24 De Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk van Hem geschreven is; maar wee dien mens, door welken de Zoon des mensen verraden wordt; het ware hem goed, zo die mens niet geboren was geweest.
Misinedꞌa, e! Au, atahori Tebꞌe-Tebꞌeꞌ ia, musi mate onaꞌ ara suraꞌ memaꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren. Te besa-bꞌesa! Atahori mana nae seo hendi Au na, dei fo ana lemba-nasaa sosoen! Malole lenaꞌ maman nda bonggi e sa!”
25 En Judas, die Hem verried, antwoordde en zeide: Ben ik het, Rabbi? Hij zeide tot hem: Gij hebt het gezegd.
Basa naa ma, Yudas o tungga natane nae, “Neꞌo atahori fo Amaꞌ olaꞌ na, nda au sa, to?” Boe ma Yesus nataa nae, “Memaꞌ mesaꞌ nggo mana maꞌo naa ena. Te seka fai?”
26 En als zij aten, nam Jezus het brood, en gezegend hebbende, brak Hij het, en gaf het den discipelen, en zeide: Neemt, eet, dat is Mijn lichaam.
Leleꞌ ara feꞌe ra ma, Yesus haꞌi roti balaꞌ esa, de noꞌe makasi mbali Lamatualain. Basa de Ana bibꞌibꞌi roti a, ma olaꞌ nae, “Roti ia, Au ao ngga. Ama haꞌi fo mia leo!”
27 En Hij nam den drinkbeker, en gedankt hebbende, gaf hun dien, zeggende: Drinkt allen daaruit;
Basa naa ma, Ana haꞌi nala nggalas esa anggor sofe, de noꞌe makasi mbali Lamatualain. Basa ma Ana loo neu ana mana tungga nara, ma olaꞌ nae, “Basa nggi haꞌi fo minu leo.
28 Want dat is Mijn bloed, het bloed des Nieuwen Testaments, hetwelk voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden.
Huu anggor ia, Au raa ngga. Dei fo Au mate, na raa ngga nandali fo fee masodꞌaꞌ neu atahori hetar mia sala-kilu nara. Raaꞌ ia dadꞌi tanda nesenenedꞌaꞌ oi, saa fo Lamatualain helu-fuliꞌ a, ia na dadꞌi ena. Naa, haꞌi fo minu leo!
29 En Ik zeg u, dat Ik van nu aan niet zal drinken van de vrucht des wijnstoks tot op dien dag, wanneer Ik met u dezelve nieuw zal drinken in het Koninkrijk Mijns Vaders.
Te rena malolole! Eniꞌ a mia tetembaꞌ ia, Au nda inu anggor sa ena. Dei fo mete ma Ama ngga endoꞌ toꞌu parendaꞌ sia sorga, fo Au feꞌe inu o nggi fai.”
30 En als zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg.
Basa ma, ara sodꞌa sosodꞌat esa de koa-kio Lamatualain. Ma, tetemba naa boe o, ara lao risiꞌ lete Saitun.
31 Toen zeide Jezus tot hen: Gij zult allen aan Mij geergerd worden in dezen nacht; want er is geschreven: Ik zal den Herder slaan, en de schapen der kudde zullen verstrooid worden.
Leleꞌ ara lao-laoꞌ ma, Yesus nafadꞌe ana mana tungga nara nae, “Dei fo tetembaꞌ ia na, basa hei mela hela Au. Te ara suraꞌ memaꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren oi, ‘Dei fo Lamatualain tao nisa manatadꞌa a, ma bibꞌi lombo nara rela sea-saranggaa.’
32 Maar nadat Ik zal opgestaan zijn, zal Ik u voorgaan naar Galilea.
Memaꞌ au mate. Te dei fo Au usodꞌa baliꞌ, na Au uu uhani nggi sia profinsi Galilea.
33 Doch Petrus, antwoordende, zeide tot Hem: Al werden zij ook allen aan U geergerd, ik zal nimmermeer geergerd worden.
Te Petrus nareresi nae, “Amaꞌ! Onaꞌ mae atahori laen ra basa se rela hela Amaꞌ, te au nda ela hela nggo sa!”
34 Jezus zeide tot hem: Voorwaar, Ik zeg u, dat gij in dezen zelfden nacht, eer de haan gekraaid zal hebben, Mij driemaal zult verloochenen.
Boe ma Yesus nataa nae, “Tebꞌe taꞌo naa do Petrus? Mumuhere neu Au! Tetembaꞌ ia, manu nda feꞌe koꞌokee sa, te ho olaꞌ lao telu ena mae, nda muhine Au sa!”
35 Petrus zeide tot Hem: Al moest ik ook met U sterven, zo zal ik U geenszins verloochenen! Desgelijks zeiden ook al de discipelen.
Te Petrus nareresi nae, “Hokoꞌ, Amaꞌ! Mete ma Amaꞌ mate, na au mate o nggo boe. Huu au nda ela hela Amaꞌ sa!” Petrus nonoon laen ra o esa-esaꞌ raꞌo naa boe.
36 Toen ging Jezus met hen in een plaats genaamd Gethsemane, en zeide tot de discipelen: Zit hier neder, totdat Ik heenga, en aldaar zal gebeden hebben.
Basa ma Yesus se lao rakandoo sia lete Saitun, losa osi esa naran Getsemani. Sia naa Ana olaꞌ no ana mana tungga nara nae, “Ama endoꞌ tahan sia ia dei, te Au ae uu hule-oꞌe sia naa.”
37 En met Zich nemende Petrus, en de twee zonen van Zebedeus, begon Hij droevig en zeer beangst te worden.
Te Ana noꞌe nala Petrus, Yakobis, no Yohanis, fo teluꞌ se reu ramaloloꞌ ro E. Eniꞌ a mia leleꞌ naa, ma ralan susa nala seli ma nda fefeet sa.
38 Toen zeide Hij tot hen: Mijn ziel is geheel bedroefd tot den dood toe; blijft hier en waakt met Mij.
Ara feꞌe laoꞌ rala mbei, te Ana nafadꞌe se nae, “Au rala ngga susa nala seli! Au medꞌa onaꞌ Au aeꞌ a mate! Ama endoꞌ beꞌe minea mo au sia ia dei.”
39 En een weinig voortgegaan zijnde, viel Hij op Zijn aangezicht, biddende en zeggende: Mijn Vader, indien het mogelijk is, laat dezen drinkbeker van Mij voorbijgaan! doch niet, gelijk Ik wil, maar gelijk Gij wilt.
Basa de ana mata neu naꞌadꞌodꞌooꞌ mbei, ma Ana sendeꞌ lululanggan de hule-oꞌe nae, “Ama boꞌi! Mete ma Amaꞌ naꞌaheiꞌ, na, Au afiꞌ lemba-doi doidꞌosoꞌ ia. Te afiꞌ tungga Au hihii Ngga; tunggaꞌ a Amaꞌ hihiin.”
40 En Hij kwam tot de discipelen en vond hen slapende, en zeide tot Petrus: Kunt gij dan niet een uur met Mij waken?
Hule-oꞌe basa, ma Ana baliꞌ nisiꞌ ana mana tungga ka teluꞌ ra. Te mana sunggu masambetaꞌ ra. De Ana fafae se ma olaꞌ no Petrus nae, “He, Petrus! Saa de hei sungguꞌ? Au mia naa losaꞌ a, te ama nda beꞌe minea mo Au mbei sa boe do!
41 Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.
Kukur mimeu mata mara dei. Basaꞌ fo fela minea mo Au! Huu memaꞌ hei rala mara mae tao maloleꞌ, akaꞌ na ao sisi mara nda beꞌi sa. Dadꞌi malole lenaꞌ ama hule-oꞌe fo mete ma hambu sosoba-dodꞌouꞌ, na bisa miꞌitataꞌ.
42 Wederom ten tweeden male heengaande, bad Hij, zeggende: Mijn Vader! Indien deze drinkbeker van Mij niet voorbij kan gaan, tenzij dat Ik hem drinke, Uw wil geschiede!
Basa de Ana neu hule-oꞌe fai nae, “Amaꞌ! Mete ma Au musi lemba doidꞌosoꞌ ia, na, tunggaꞌ a Amaꞌ hihii-nanaun.”
43 En komende bij hen, vond Hij hen wederom slapende; want hun ogen waren bezwaard.
Hule-oꞌe basa ma, Ana baliꞌ nema nisiꞌ ana mana tungga ka teluꞌ ra. Te ara sungguꞌ baliꞌ fai, huu ara nduar rala seli na.
44 En hen latende, ging Hij wederom heen, en bad ten derden male, zeggende dezelfde woorden.
Boe ma Ana lao hela se, de baliꞌ neu hule-oꞌe lao esa faiꞌ. Ana noꞌe seluꞌ Aman, fo afiꞌ fee Eni lemba-nasaa doidꞌosoꞌ naa, te tungga neu akaꞌ Amaꞌ hihii-nanaun.
45 Toen kwam Hij tot Zijn discipelen, en zeide tot hen: Slaapt nu voort, en rust; ziet, de ure is nabij gekomen, en de Zoon des mensen wordt overgeleverd in de handen der zondaren.
Hule-oꞌe basa ma, Ana baliꞌ neu de fafae Ana mana tungga nara nae, “Hei feꞌe sunggu mikindoo, do? Fela leo! Te atahori mana nae seo Au, Atahori Matetuꞌ ia, sangga losa ena. Leleꞌ ia, ara rae humu Au, fo fee neu atahori deꞌulakaꞌ ra liman.
46 Staat op, laat ons gaan; ziet, hij is nabij, die Mij verraadt.
Weh! Fela leo! Milaa mata mara fo mete sobꞌa sia naa dei! Te atahori mana seo Au a, nema ena.”
47 En als Hij nog sprak, ziet, Judas, een van de twaalven, kwam, en met hem een grote schare, met zwaarden en stokken, gezonden van de overpriesters en ouderlingen des volks.
Leleꞌ Yesus feꞌe ola-olaꞌ taꞌo naa, ma Yudas nema no atahori nononggoꞌ sa. Ara rema rendi fela tafaꞌ no hau eꞌetuꞌ, fo rae humu E. Ara tao taꞌo naa, tungga malangga agama Yahudi ra malangga monaen ma lasi-lasi adat ra parendan.
48 En die Hem verried, had hun een teken gegeven, zeggende: Dien ik zal kussen, Dezelve is het, grijpt Hem.
Yudas nafadꞌe memaꞌ se nae, “hei mete malolole, e! Atahori fo au idꞌuꞌ a, hei toꞌu E leo! Te Eni, atahori fo hei sanggaꞌ a!
49 En terstond komende tot Jezus, zeide hij: Wees gegroet, Rabbi! en hij kuste Hem.
Leleꞌ ara losa Yesus, boe ma Yudas neu nisiꞌ Yesus matan, de nae, “Sodꞌa-moleꞌ, Ama Meser!” Boe ma Yudas holu ma idꞌu E.
50 Maar Jezus zeide tot hem: Vriend! waartoe zijt gij hier! Toen kwamen zij toe, en sloegen de handen aan Jezus en grepen Hem.
Boe ma Yesus natane mbali e nae, “Hee, Yudas! Uꞌuma ma, no masud ia, do?” Boe ma, atahori naa ra mata reu, fo rae humu E.
51 En ziet, een van degenen, die met Jezus waren, de hand uitstekende, trok zijn zwaard uit, en slaande den dienstknecht des hogepriesters, hieuw zijn oor af.
Ma nda bubꞌuluꞌ sa te, Yesus atahorin esa lesu tafaꞌ na de, soe naꞌetuꞌ atahori esa ndiki roon. (Atahori mana hambu bisu naa, naeni malangga agama Yahudi ra malangga monaen atahori dedꞌenun.)
52 Toen zeide Jezus tot hem: Keer uw zwaard weder in zijn plaats; want allen, die het zwaard nemen, zullen door het zwaard vergaan.
Nita taꞌo naa ma, Yesus nafadꞌe nae, “Dosoꞌ baliꞌ tafa ma neu ngguman. Huu atahori mana nasodꞌa naꞌamiminaꞌ tafaꞌ, dei fo ana o mate no tafaꞌ boe.
53 Of meent gij, dat Ik Mijn Vader nu niet kan bidden, en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzetten?
Nda muhine sa, do? Au bisa oꞌe Ama ngga fo Ana haitua ana mana tunggan rifon-rifon sia sorga, fo rema tulu-fali Au.
54 Hoe zouden dan de Schriften vervuld worden, die zeggen, dat het alzo geschieden moet?
Te onaꞌ leo. Hela fo atahori ia ra humu rala Au. Te basa saa fo nenesuraꞌ memaꞌ sia Lamatualain Susura Meumaren soꞌal Au, musi dadꞌi.”
55 Terzelfder ure sprak Jezus tot de scharen: Gij zijt uitgegaan als tegen een moordenaar, met zwaarden en stokken, om Mij te vangen; dagelijks zat Ik bij u, lerende in den tempel, en gij hebt Mij niet gegrepen;
Boe ma Yesus olaꞌ neu atahori hetar mana rema humu E nae, “Weh! Hei mae Au ia, atahori deꞌulakaꞌ, do? Taꞌo bee de ama ima mae humu Au mendiꞌ tafaꞌ no hau eꞌetuꞌ? Tao-tao te, tungga-tungga fai Au unori nggi sia Lamatualain Ume Hule-oꞌe Huu na, te nda hambu atahori esa tao saa-saa mbali Au sa boe.
56 Doch dit alles is geschied, opdat de Schriften der profeten zouden vervuld worden. Toen vluchtten al de discipelen, Hem verlatende.
Te hela neu! Ima, toꞌu mala Au leo! Te basa ia nenesuraꞌ memaꞌ eniꞌ a lele uluꞌ a sia Lamatualain Susura Meumaren.” Rita taꞌo naa ma, Yesus ana mana tungga nara ramatau rala seli. Boe ma ara fela rela hela Lamatuaꞌ.
57 Die nu Jezus gevangen hadden, leidden Hem heen tot Kajafas, den hogepriester, alwaar de Schriftgeleerden en ouderlingen vergaderd waren.
Basa ma, atahori humu rala Yesus de ro E nisiꞌ Malangga agama Yahudi ra malangga monaen, Kayafas, umen, huu atahori moko-monaen ra raꞌabꞌue sia naa ena. Naeni, malangga agama Yahudi ra malangga monae na, meser agama ra, ro lasi-lasi adꞌat ra.
58 En Petrus volgde Hem van verre tot aan de zaal des hogepriesters, en binnengegaan zijnde, zat hij bij de dienaren, om het einde te zien.
Leleꞌ ara toꞌu ro E, ma Petrus laoꞌ naꞌabꞌabꞌambiꞌ aon tungga-tungga deaꞌ, losa malangga monaeꞌ a umen. Petrus o rala neu nisiꞌ nembeleon, de tungga endoꞌ naꞌabꞌue no atahori mana sia naa ra. Huu ana nae nahine saa fo neꞌo dadꞌi.
59 En de overpriesters, en de ouderlingen, en de gehele grote raad zochten valse getuigenis tegen Jezus, opdat zij Hem doden mochten; en vonden niet.
Sia ume naa rala, malangga agama Yahudi ra malangga nara raꞌabꞌue ro basa atahori mana maꞌetuꞌ dedꞌeat agama ra. Ara rae sangga bukti ma sangga dalaꞌ rae raꞌetuꞌ hukun risa Yesus.
60 En hoewel er vele valse getuigen gekomen waren, zo vonden zij toch niet. Maar ten laatste kwamen twee valse getuigen,
Te mae ara sangga bukti rendiꞌ sakasii lelekoꞌ hetar o, ara nda hambu bukti saa-saa sa boe. Dei de ara hambu mana sakasii atahori rua.
61 en zeiden: Deze heeft gezegd: Ik kan den tempel Gods afbreken, en in drie dagen denzelven opbouwen.
Atahori ka ruaꞌ naa ra sakasii rae, “Hai rena mita atahori ia olaꞌ nae, ‘Dei fo Au ofe hendi Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a. Te Au ufefela baliꞌ e, siaꞌ a fai telu rala.’”
62 En de hogepriester, opstaande, zeide tot Hem: Antwoordt Gij niets? Wat getuigen dezen tegen U?
Basa ma, malangga agama Yahudi malangga monaen nambariiꞌ sia basa atahori mana endoꞌ sia naa ra mata nara. Boe ma natane Yesus nae, “Ho rena atahori naeꞌ fua salaꞌ neu nggo. Te, taꞌo bee de neneeꞌ a?”
63 Doch Jezus zweeg stil. En de hogepriester, antwoordende, zeide tot Hem: Ik bezweer U bij den levenden God, dat Gij ons zegt, of Gij zijt de Christus, de Zoon van God?
Te Yesus nda nataa saa-saa sa boe. Boe ma malangga monaeꞌ a natane fai nae, “Au ae utane ia fai! Te musi mutaa no matetuꞌ onaꞌ mutaa neu Lamatualain mana masodꞌa sia sorga. Hambu atahori rae, Ho ia, Kristus, Lamatualain Anan fo Ana helu-fuli mia lele uluꞌ a. Naa tebꞌe, do?
64 Jezus zeide tot hem: Gij hebt het gezegd. Doch Ik zeg ulieden: Van nu aan zult gij zien den Zoon des mensen, zittende ter rechter hand der kracht Gods, en komende op de wolken des hemels.
Basa boe ma, Yesus nataa nae, “Memaꞌ tebꞌe, onaꞌ pak oꞌolan. Te musunedꞌa, e! Dei fo basa nggi mita Au, Atahori Matetuꞌ ia. Dei fo Au endoꞌ sia sorga sia Lamatualain bobꞌoa onan, fo toꞌu parendaꞌ uꞌubꞌue o E mana koasa manaseliꞌ a. Basa naa dei fo, Au onda baliꞌ uma o leleeꞌ a.”
65 Toen verscheurde de hogepriester zijn klederen, zeggende: Hij heeft God gelasterd, wat hebben wij nog getuigen van node? Ziet, nu hebt gij Zijn gods lastering gehoord.
Rena Ana olaꞌ naꞌo naa, ma malangga monaeꞌ a namanasa seli, losa ana sii nasikaꞌ hendi badꞌu narun. Ma randu nahereꞌ neu basa atahori mana endoꞌ sia naa ra nae, “Woe! Hita nda parlu sangga sakasii sa ena! Hei rena oꞌolan no ndiki mara ena to. Ana soꞌu Aon dadꞌi Lamatualain Anan ena. Ia neꞌemutis! Basa hei bubꞌuluꞌ mae, tungga hita atoran agama na, mete ma hambu atahori tao aon onaꞌ Lamatuaꞌ, na, atahori naa musi mate!
66 Wat dunkt ulieden? En zij, antwoordende, zeiden: Hij is des doods schuldig.
Dadꞌi ia na, tae taꞌetuꞌ, taꞌo bee?” Boe ma basa se randu rahereꞌ rae, “Atahori ia memaꞌ sala tebꞌe ena! Dadꞌi Ana musi nenehukun mate!”
67 Toen spogen zij in Zijn aangezicht, en sloegen Hem met vuisten. En anderen gaven Hem kinnebakslagen,
Basa ma, hambu atahori hira mata reu de puras miru neu Yesus. Ma ara poko-paru raꞌamiminaꞌ ma mbasa E.
68 zeggende: Profeteer ons, Christus, wie is het, die U geslagen heeft?
Basa ma ara raꞌaꞌeꞌeiꞌ E rae, “Weh! Ho ia, Kristus, to? Mufadꞌe sobꞌa dei! Seka mana tutu nggo?”
69 En Petrus zat buiten in de zaal; en een dienstmaagd kwam tot hem, zeggende: Gij waart ook met Jezus, den Galileer.
Leleꞌ naa, Petrus tungga de feꞌe endoꞌ sia ume a nembeloan. Boe ma ate inaꞌ esa neu de olaꞌ mbali e nae, “Faꞌra, ho o uma muꞌubꞌue mo Yesus, atahori Nasaret naa, to?”
70 Maar hij loochende het voor allen, zeggende: Ik weet niet, wat gij zegt.
Te ana nafanii sia atahori hetar matan nae, “Hokoꞌ! Taꞌo bee de mutane taꞌo naa! Au nda uhine atahori naa sa, ma.”
71 En als hij naar de voorpoort uitging, zag hem een andere dienstmaagd, en zeide tot degenen, die aldaar waren: Deze was ook met Jezus den Nazarener.
Basa ma, Petrus dea neu de nambariiꞌ sia lelesu ineꞌ mataꞌ. Boe ma, inaꞌ laen sa fai nita e sia naa. Boe ma, ana nafadꞌe neu atahori mana sia naa ra nae, “We, faꞌ ra au ita atahori ia nema no Yesus, atahori Nasaret naa.”
72 En hij loochende het wederom met een eed, zeggende: Ik ken den Mens niet.
Boe ma Petrus namue nae, “Mbei ma ho muluꞌ do! Au nda uhine atahori naa, sa ma! Au sumba!”
73 En een weinig daarna, die er stonden, bijkomende, zeiden tot Petrus: Waarlijk, gij zijt ook van die, want ook uw spraak maakt u openbaar.
Nda doo sa fai ma, atahori laen mana sia naa ra olaꞌ ro e fai rae, “Hee! Ho afiꞌ ombo-koson fai mae, ho nda muꞌubꞌue mo atahori naa sa! Huu hai rena dedꞌea ma naa, onaꞌ atahori Galilea ra boe!”
74 Toen begon hij zich te vervloeken, en te zweren: Ik ken den Mens niet.
Te ana rarai-oꞌole, ma labꞌan nae, “Weh! Au sumba endiꞌ Lamatualain naran, te au nda uhine Atahori ia sa!” Ana olaꞌ taꞌo naa, boe ma manu a koꞌokee boe.
75 En terstond kraaide de haan; en Petrus werd indachtig het woord van Jezus, Die tot hem gezegd had: Eer de haan gekraaid zal hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen. En naar buiten gaande, weende hij bitterlijk.
Rena manu koꞌokee ma, Petrus nasanedꞌa Yesus dedꞌean faꞌ ra nae, “Manu nda feꞌe koꞌokee sa te, ho mutaa mae nda muhine Au sa lao telu ena.” Nasanedꞌa nala taꞌo naa ma, ana lao deaꞌ neu de nggae mesuꞌudꞌu.

< Mattheüs 26 >