Lukas 22
1 En het feest der ongehevelde broden, genaamd pascha, was nabij.
அபரஞ்ச கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்ஸவஸ்ய கால உபஸ்தி²தே
2 En de overpriesters en de Schriftgeleerden zochten, hoe zij Hem ombrengen zouden; want zij vreesden het volk.
ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாயகாஸ்²ச யதா² தம்’ ஹந்தும்’ ஸ²க்நுவந்தி ததோ²பாயாம் அசேஷ்டந்த கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: |
3 En de satan voer in Judas, die toegenaamd was Iskariot, zijnde uit het getal der twaalven.
ஏதஸ்திந் ஸமயே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யேஷு க³ணித ஈஷ்கரியோதீயரூடி⁴மாந் யோ யிஹூதா³ஸ்தஸ்யாந்த: கரணம்’ ஸை²தாநாஸ்²ரிதத்வாத்
4 En hij ging heen en sprak met de overpriesters en de hoofdmannen, hoe hij Hem hun zou overleveren.
ஸ க³த்வா யதா² யீஸு²ம்’ தேஷாம்’ கரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா² மந்த்ரணாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகை: ஸேநாபதிபி⁴ஸ்²ச ஸஹ சகார|
5 En zij waren verblijd, en zijn het eens geworden, dat zij hem geld geven zouden.
தேந தே துஷ்டாஸ்தஸ்மை முத்³ராம்’ தா³தும்’ பணம்’ சக்ரு: |
6 En hij beloofde het, en zocht gelegenheid, om Hem hun over te leveren, zonder oproer.
தத: ஸோங்கீ³க்ரு’த்ய யதா² லோகாநாமகோ³சரே தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸ²க்நோதி ததா²வகாஸ²ம்’ சேஷ்டிதுமாரேபே⁴|
7 En de dag der ongehevelde broden kwam, op denwelken het pascha moest geslacht worden.
அத² கிண்வஸூ²ந்யபூபோத்மவதி³நே, அர்தா²த் யஸ்மிந் தி³நே நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய மேஷோ ஹந்தவ்யஸ்தஸ்மிந் தி³நே
8 En Hij zond Petrus en Johannes uit, zeggende: Gaat heen, en bereidt ons het pascha, opdat wij het eten mogen.
யீஸு²: பிதரம்’ யோஹநஞ்சாஹூய ஜகா³த³, யுவாம்’ க³த்வாஸ்மாகம்’ போ⁴ஜநார்த²ம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய த்³ரவ்யாண்யாஸாத³யதம்’|
9 En zij zeiden tot Hem: Waar wilt Gij, dat wij het bereiden?
ததா³ தௌ பப்ரச்ச²து: குசாஸாத³யாவோ ப⁴வத: கேச்சா²?
10 En Hij zeide tot hen: Ziet, als gij in de stad zult gekomen zijn, zo zal u een mens ontmoeten, dragende een kruik waters; volgt hem in het huis, daar hij ingaat.
ததா³ ஸோவாதீ³த், நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சிஜ்ஜலகும்ப⁴மாதா³ய யுவாம்’ ஸாக்ஷாத் கரிஷ்யதி ஸ யந்நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²தி யுவாமபி தந்நிவேஸ²நம்’ தத்பஸ்²சாதி³த்வா நிவேஸ²நபதிம் இதி வாக்யம்’ வத³தம்’,
11 En gij zult zeggen tot den huisvader van dat huis: De Meester zegt u: Waar is de eetzaal, daar Ik het pascha met Mijn discipelen eten zal?
யத்ராஹம்’ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ ஸி²ஷ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴க்தும்’ ஸ²க்நோமி ஸாதிதி²ஸா²லா குத்ர? கதா²மிமாம்’ ப்ரபு⁴ஸ்த்வாம்’ ப்ரு’ச்ச²தி|
12 En hij zal u een grote toegeruste opperzaal wijzen, bereidt het aldaar.
தத: ஸ ஜநோ த்³விதீயப்ரகோஷ்டீ²யம் ஏகம்’ ஸ²ஸ்தம்’ கோஷ்ட²ம்’ த³ர்ஸ²யிஷ்யதி தத்ர போ⁴ஜ்யமாஸாத³யதம்’|
13 En zij, heengaande, vonden het, gelijk Hij hun gezegd had, en bereidden het pascha.
ததஸ்தௌ க³த்வா தத்³வாக்யாநுஸாரேண ஸர்வ்வம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்ர நிஸ்தாரோத்ஸவீயம்’ போ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸது: |
14 En als de ure gekomen was, zat Hij aan, en de twaalf apostelen met Hem.
அத² கால உபஸ்தி²தே யீஸு² ர்த்³வாத³ஸ²பி⁴: ப்ரேரிதை: ஸஹ போ⁴க்துமுபவிஸ்²ய கதி²தவாந்
15 En Hij zeide tot hen: Ik heb grotelijks begeerd, dit pascha met u te eten, eer dat Ik lijde;
மம து³: க²போ⁴கா³த் பூர்வ்வம்’ யுபா⁴பி⁴: ஸஹ நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்யைதஸ்ய போ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்தும்’ மயாதிவாஞ்சா² க்ரு’தா|
16 Want Ik zeg u, dat Ik niet meer daarvan eten zal, totdat het vervuld zal zijn in het Koninkrijk Gods.
யுஷ்மாந் வதா³மி, யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜ்யே போ⁴ஜநம்’ ந கரிஷ்யே தாவத்காலம் இத³ம்’ ந போ⁴க்ஷ்யே|
17 En als Hij een drinkbeker genomen had, en gedankt had, zeide Hij: Neemt dezen, en deelt hem onder ulieden.
ததா³ ஸ பாநபாத்ரமாதா³ய ஈஸ்²வரஸ்ய கு³ணாந் கீர்த்தயித்வா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், இத³ம்’ க்³ரு’ஹ்லீத யூயம்’ விப⁴ஜ்ய பிவத|
18 Want Ik zeg u, dat Ik niet drinken zal van de vrucht des wijnstoks, totdat het Koninkrijk Gods zal gekomen zijn.
யுஷ்மாந் வதா³மி யாவத்காலம் ஈஸ்²வரராஜத்வஸ்ய ஸம்’ஸ்தா²பநம்’ ந ப⁴வதி தாவத்³ த்³ராக்ஷாப²லரஸம்’ ந பாஸ்யாமி|
19 En Hij nam brood, en als Hij gedankt had, brak Hij het, en gaf het hun, zeggende: Dat is Mijn lichaam, hetwelk voor u gegeven wordt; doet dat tot Mijn gedachtenis.
தத: பூபம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஈஸ்²வரகு³ணாந் கீர்த்தயித்வா ப⁴ங்க்தா தேப்⁴யோ த³த்வாவத³த், யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ஸமர்பிதம்’ யந்மம வபுஸ்ததி³த³ம்’, ஏதத் கர்ம்ம மம ஸ்மரணார்த²ம்’ குருத்⁴வம்’|
20 Desgelijks ook den drinkbeker na het avondmaal, zeggende: Deze drinkbeker is het nieuwe testament in Mijn bloed, hetwelk voor u vergoten wordt.
அத² போ⁴ஜநாந்தே தாத்³ரு’ஸ²ம்’ பாத்ரம்’ க்³ரு’ஹீத்வாவத³த், யுஷ்மத்க்ரு’தே பாதிதம்’ யந்மம ரக்தம்’ தேந நிர்ணீதநவநியமரூபம்’ பாநபாத்ரமித³ம்’|
21 Doch ziet, de hand desgenen, die Mij verraadt, is met Mij aan de tafel.
பஸ்²யத யோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ மயா ஸஹ போ⁴ஜநாஸந உபவிஸ²தி|
22 En de Zoon des mensen gaat wel heen, gelijk besloten is; doch wee dien mens, door welken Hij verraden wordt!
யதா² நிரூபிதமாஸ்தே தத³நுஸாரேணா மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி கிந்து யஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி தஸ்ய ஸந்தாபோ ப⁴விஷ்யதி|
23 En zij begonnen onder elkander te vragen, wie van hen het toch mocht zijn, die dat doen zou.
ததா³ தேஷாம்’ கோ ஜந ஏதத் கர்ம்ம கரிஷ்யதி தத் தே பரஸ்பரம்’ ப்ரஷ்டுமாரேபி⁴ரே|
24 En er werd ook twisting onder hen, wie van hen scheen de meeste te zijn.
அபரம்’ தேஷாம்’ கோ ஜந: ஸ்²ரேஷ்ட²த்வேந க³ணயிஷ்யதே, அத்ரார்தே² தேஷாம்’ விவாதோ³ப⁴வத்|
25 En Hij zeide tot hen: De koningen der volken heersen over hen; en die macht over hen hebben, worden weldadige heren genaamd.
அஸ்மாத் காரணாத் ஸோவத³த், அந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ராஜாந: ப்ரஜாநாமுபரி ப்ரபு⁴த்வம்’ குர்வ்வந்தி தா³ருணஸா²ஸநம்’ க்ரு’த்வாபி தே பூ⁴பதித்வேந விக்²யாதா ப⁴வந்தி ச|
26 Doch gij niet alzo; maar de meeste onder u, die zij gelijk de minste, en die voorganger is, als een die dient.
கிந்து யுஷ்மாகம்’ ததா² ந ப⁴விஷ்யதி, யோ யுஷ்மாகம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ப⁴விஷ்யதி ஸ கநிஷ்ட²வத்³ ப⁴வது, யஸ்²ச முக்²யோ ப⁴விஷ்யதி ஸ ஸேவகவத்³ப⁴வது|
27 Want wie is meerder, die aanzit, of die dient? Is het niet die aanzit? Maar Ik ben in het midden van u, als een die dient.
போ⁴ஜநோபவிஷ்டபரிசாரகயோ: க: ஸ்²ரேஷ்ட²: ? யோ போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தி ஸ கிம்’ ஸ்²ரேஷ்டோ² ந ப⁴வதி? கிந்து யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே(அ)ஹம்’ பரிசாரகஇவாஸ்மி|
28 En gij zijt degenen, die met Mij steeds gebleven zijt in Mijn verzoekingen.
அபரஞ்ச யுயம்’ மம பரீக்ஷாகாலே ப்ரத²மமாரப்⁴ய மயா ஸஹ ஸ்தி²தா
29 En Ik verordineer u het Koninkrijk, gelijkerwijs Mijn Vader dat Mij verordineerd heeft;
ஏதத்காரணாத் பித்ரா யதா² மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யமேகம்’ நிரூபிதம்’ ததா²ஹமபி யுஷ்மத³ர்த²ம்’ ராஜ்யம்’ நிரூபயாமி|
30 Opdat gij eet en drinkt aan Mijn tafel in Mijn Koninkrijk, en zit op tronen, oordelende de twaalf geslachten Israels.
தஸ்மாந் மம ராஜ்யே போ⁴ஜநாஸநே ச போ⁴ஜநபாநே கரிஷ்யத்⁴வே ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய சேஸ்ராயேலீயாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத்⁴வே|
31 En de Heere zeide: Simon, Simon, ziet, de satan heeft ulieden zeer begeerd om te ziften als de tarwe;
அபரம்’ ப்ரபு⁴ருவாச, ஹே ஸி²மோந் பஸ்²ய திதஉநா தா⁴ந்யாநீவ யுஷ்மாந் ஸை²தாந் சாலயிதும் ஐச்ச²த்,
32 Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet ophoude; en gij, als gij eens zult bekeerd zijn, zo versterk uw broeders.
கிந்து தவ விஸ்²வாஸஸ்ய லோபோ யதா² ந ப⁴வதி ஏதத் த்வத³ர்த²ம்’ ப்ரார்தி²தம்’ மயா, த்வந்மநஸி பரிவர்த்திதே ச ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி ஸ்தி²ரீகுரு|
33 En hij zeide tot Hem: Heere, ik ben bereid, met U ook in de gevangenis en in den dood te gaan.
ததா³ ஸோவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ஹம்’ த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ காராம்’ ம்ரு’திஞ்ச யாதும்’ மஜ்ஜிதோஸ்மி|
34 Maar Hij zeide: Ik zeg u, Petrus, de haan zal heden niet kraaien, eer gij driemaal zult verloochend hebben, dat gij Mij kent.
தத: ஸ உவாச, ஹே பிதர த்வாம்’ வதா³மி, அத்³ய குக்குடரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மத்பரிசயம்’ வாரத்ரயம் அபஹ்வோஷ்யஸே|
35 En Hij zeide tot hen: Als Ik u uitzond, zonder buidel, en male, en schoenen, heeft u ook iets ontbroken? En zij zeiden: Niets.
அபரம்’ ஸ பப்ரச்ச², யதா³ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ பாது³காஞ்ச விநா யுஷ்மாந் ப்ராஹிணவம்’ ததா³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யாபி ந்யூநதாஸீத்? தே ப்ரோசு: கஸ்யாபி ந|
36 Hij zeide dan tot hen: Maar nu, wie een buidel heeft, die neme hem, desgelijks ook een male; en die geen heeft, die verkope zijn kleed, en kope een zwaard.
ததா³ ஸோவத³த் கிந்த்விதா³நீம்’ முத்³ராஸம்புடம்’ கா²த்³யபாத்ரம்’ வா யஸ்யாஸ்தி தேந தத்³க்³ரஹீதவ்யம்’, யஸ்ய ச க்ரு’பாணோ நாஸ்தி தேந ஸ்வவஸ்த்ரம்’ விக்ரீய ஸ க்ரேதவ்ய: |
37 Want Ik zeg u, dat nog dit, hetwelk geschreven is, in Mij moet volbracht worden, namelijk: En Hij is met de misdadigen gerekend. Want ook die dingen, die van Mij geschreven zijn, hebben een einde.
யதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, அபராதி⁴ஜநை: ஸார்த்³த⁴ம்’ க³ணித: ஸ ப⁴விஷ்யதி| இத³ம்’ யச்சா²ஸ்த்ரீயம்’ வசநம்’ லிகி²தமஸ்தி தந்மயி ப²லிஷ்யதி யதோ மம ஸம்ப³ந்தீ⁴யம்’ ஸர்வ்வம்’ ஸேத்ஸ்யதி|
38 En zij zeiden: Heere! zie hier twee zwaarden. En Hij zeide tot hen: Het is genoeg.
ததா³ தே ப்ரோசு: ப்ரபோ⁴ பஸ்²ய இமௌ க்ரு’பாணௌ| தத: ஸோவத³த்³ ஏதௌ யதே²ஷ்டௌ|
39 En uitgaande, vertrok Hij, gelijk Hij gewoon was, naar den Olijfberg; en Hem volgden ook Zijn discipelen.
அத² ஸ தஸ்மாத்³வஹி ர்க³த்வா ஸ்வாசாராநுஸாரேண ஜைதுநநாமாத்³ரிம்’ ஜகா³ம ஸி²ஷ்யாஸ்²ச தத்பஸ்²சாத்³ யயு: |
40 En als Hij aan die plaats gekomen was, zeide Hij tot hen: Bidt, dat gij niet in verzoeking komt.
தத்ரோபஸ்தா²ய ஸ தாநுவாச, யதா² பரீக்ஷாயாம்’ ந பதத² தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
41 En Hij scheidde Zich van hen af, omtrent een steenworp; en knielde neder en bad,
பஸ்²சாத் ஸ தஸ்மாத்³ ஏகஸ²ரக்ஷேபாத்³ ப³ஹி ர்க³த்வா ஜாநுநீ பாதயித்வா ஏதத் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே,
42 Zeggende: Vader, of Gij wildet dezen drinkbeker van Mij wegnemen, doch niet Mijn wil, maar de Uwe geschiede.
ஹே பித ர்யதி³ ப⁴வாந் ஸம்மந்யதே தர்ஹி கம்’ஸமேநம்’ மமாந்திகாத்³ தூ³ரய கிந்து மதி³ச்சா²நுரூபம்’ ந த்வதி³ச்சா²நுரூபம்’ ப⁴வது|
43 En van Hem werd gezien een engel uit den hemel, die Hem versterkte.
ததா³ தஸ்மை ஸ²க்திம்’ தா³தும்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தோ த³ர்ஸ²நம்’ த³தௌ³|
44 En in zwaren strijd zijnde, bad Hij te ernstiger. En zijn zweet werd gelijk grote droppelen bloeds, die op de aarde afliepen.
பஸ்²சாத் ஸோத்யந்தம்’ யாதநயா வ்யாகுலோ பூ⁴த்வா புநர்த்³ரு’ட⁴ம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, தஸ்மாத்³ ப்³ரு’ஹச்சோ²ணிதபி³ந்த³வ இவ தஸ்ய ஸ்வேத³பி³ந்த³வ: ப்ரு’தி²வ்யாம்’ பதிதுமாரேபி⁴ரே|
45 En als Hij van het gebed opgestaan was, kwam Hij tot Zijn discipelen, en vond hen slapende van droefheid.
அத² ப்ரார்த²நாத உத்தா²ய ஸி²ஷ்யாணாம்’ ஸமீபமேத்ய தாந் மநோது³: கி²நோ நித்³ரிதாந் த்³ரு’ஷ்ட்வாவத³த்
46 En Hij zeide tot hen: Wat slaapt gij? Staat op en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt.
குதோ நித்³ராத²? பரீக்ஷாயாம் அபதநார்த²ம்’ ப்ரர்த²யத்⁴வம்’|
47 En als Hij nog sprak, ziet daar een schare; en een van de twaalven, die genaamd was Judas, ging hun voor, en kwam bij Jezus, om Hem te kussen.
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம்’ மத்⁴யே க³ணிதோ யிஹூதா³நாமா ஜநதாஸஹிதஸ்தேஷாம் அக்³ரே சலித்வா யீஸோ²ஸ்²சும்ப³நார்த²ம்’ தத³ந்திகம் ஆயயௌ|
48 En Jezus zeide tot hem: Judas, verraadt gij den Zoon des mensen met een kus?
ததா³ யீஸு²ருவாச, ஹே யிஹூதா³ கிம்’ சும்ப³நேந மநுஷ்யபுத்ரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயஸி?
49 En die bij Hem waren, ziende, wat er geschieden zou, zeiden tot Hem: Heere, zullen wij met het zwaard slaan?
ததா³ யத்³யத்³ க⁴டிஷ்யதே தத³நுமாய ஸங்கி³பி⁴ருக்தம்’, ஹே ப்ரபோ⁴ வயம்’ கி க²ங்கே³ந கா⁴தயிஷ்யாம: ?
50 En een uit hen sloeg den dienstknecht des hogepriesters, en hieuw hem zijn rechteroor af.
தத ஏக: கரவாலேநாஹத்ய ப்ரதா⁴நயாஜகஸ்ய தா³ஸஸ்ய த³க்ஷிணம்’ கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
51 En Jezus, antwoordende, zeide: Laat hen tot hiertoe geworden; en raakte zijn oor aan, en heelde hem.
அதூ⁴நா நிவர்த்தஸ்வ இத்யுக்த்வா யீஸு²ஸ்தஸ்ய ஸ்²ருதிம்’ ஸ்ப்ரு’ஷ்ட்வா ஸ்வஸ்யம்’ சகார|
52 En Jezus zeide tot de overpriesters, en de hoofdmannen des tempels, en ouderlingen, die tegen Hem gekomen waren: Zijt gij uitgegaan met zwaarden en stokken als tegen een moordenaar?
பஸ்²சாத்³ யீஸு²: ஸமீபஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயாஜகாந் மந்தி³ரஸ்ய ஸேநாபதீந் ப்ராசீநாம்’ஸ்²ச ஜகா³த³, யூயம்’ க்ரு’பாணாந் யஷ்டீம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா மாம்’ கிம்’ சோரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ?
53 Als Ik dagelijks met u was in den tempel, zo hebt gij de handen tegen Mij niet uitgestoken; maar dit is uw ure, en de macht der duisternis.
யதா³ஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸஹ ப்ரதிதி³நம்’ மந்தி³ரே(அ)திஷ்ட²ம்’ ததா³ மாம்’ த⁴ர்த்தம்’ ந ப்ரவ்ரு’த்தா: , கிந்த்விதா³நீம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமயோந்த⁴காரஸ்ய சாதி⁴பத்யமஸ்தி|
54 En zij grepen Hem en leidden Hem weg, en brachten Hem in het huis des hogepriesters. En Petrus volgde van verre.
அத² தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா மஹாயாஜகஸ்ய நிவேஸ²நம்’ நிந்யு: | தத: பிதரோ தூ³ரே தூ³ரே பஸ்²சாதி³த்வா
55 En als zij vuur ontstoken hadden in het midden van de zaal, en zij te zamen nederzaten, zat Petrus in het midden van hen.
ப்³ரு’ஹத்கோஷ்ட²ஸ்ய மத்⁴யே யத்ராக்³நிம்’ ஜ்வாலயித்வா லோகா: ஸமேத்யோபவிஷ்டாஸ்தத்ர தை: ஸார்த்³த⁴ம் உபவிவேஸ²|
56 En een zekere dienstmaagd, ziende hem bij het vuur zitten, en haar ogen op hem houdende, zeide: Ook deze was met Hem.
அத² வஹ்நிஸந்நிதௌ⁴ ஸமுபவேஸ²காலே காசித்³தா³ஸீ மநோ நிவிஸ்²ய தம்’ நிரீக்ஷ்யாவத³த் புமாநயம்’ தஸ்ய ஸங்கே³(அ)ஸ்தா²த்|
57 Maar hij verloochende Hem, zeggende: Vrouw, ik ken Hem niet.
கிந்து ஸ தத்³ அபஹ்நுத்யாவாதீ³த் ஹே நாரி தமஹம்’ ந பரிசிநோமி|
58 En kort daarna een ander, hem ziende, zeide: Ook gij zijt van die. Maar Petrus zeide: Mens, ik ben niet.
க்ஷணாந்தரே(அ)ந்யஜநஸ்தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாப்³ரவீத் த்வமபி தேஷாம்’ நிகரஸ்யைகஜநோஸி| பிதர: ப்ரத்யுவாச ஹே நர நாஹமஸ்மி|
59 En als het omtrent een uur geleden was, bevestigde dat een ander, zeggende: In der waarheid, ook deze was met Hem; want hij is ook een Galileer.
தத: ஸார்த்³த⁴த³ண்ட³த்³வயாத் பரம்’ புநரந்யோ ஜநோ நிஸ்²சித்ய ப³பா⁴ஷே, ஏஷ தஸ்ய ஸங்கீ³தி ஸத்யம்’ யதோயம்’ கா³லீலீயோ லோக: |
60 Maar Petrus zeide: Mens, ik weet niet, wat gij zegt. En terstond, als hij nog sprak, kraaide de haan.
ததா³ பிதர உவாச ஹே நர த்வம்’ யத்³ வத³மி தத³ஹம்’ போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸ²க்நோமி, இதி வாக்யே கதி²தமாத்ரே குக்குடோ ருராவ|
61 En de Heere, Zich omkerende, zag Petrus aan; en Petrus werd indachtig het woord des Heeren, hoe Hij hem gezegd had: Eer de haan zal gekraaid hebben, zult gij Mij driemaal verloochenen.
ததா³ ப்ரபு⁴ணா வ்யாது⁴ட்ய பிதரே நிரீக்ஷிதே க்ரு’கவாகுரவாத் பூர்வ்வம்’ மாம்’ த்ரிரபஹ்நோஷ்யஸே இதி பூர்வ்வோக்தம்’ தஸ்ய வாக்யம்’ பிதர: ஸ்ம்ரு’த்வா
62 En Petrus, naar buiten gaande, weende bitterlijk.
ப³ஹிர்க³த்வா மஹாகே²தே³ந சக்ரந்த³|
63 En de mannen, die Jezus hielden, bespotten Hem, en sloegen Hem.
ததா³ யை ர்யீஸு²ர்த்⁴ரு’தஸ்தே தமுபஹஸ்ய ப்ரஹர்த்துமாரேபி⁴ரே|
64 En als zij Hem overdekt hadden, sloegen zij Hem op het aangezicht, en vraagden Hem, zeggende: Profeteer, wie het is, die U geslagen heeft?
வஸ்த்ரேண தஸ்ய த்³ரு’ஸௌ² ப³த்³த்⁴வா கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’த்வா பப்ரச்சு²: , கஸ்தே கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ க்ரு’தவாந? க³ணயித்வா தத்³ வத³|
65 En vele andere dingen zeiden zij tegen Hem, lasterende.
தத³ந்யத் தத்³விருத்³த⁴ம்’ ப³ஹுநிந்தா³வாக்யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே|
66 En als het dag geworden was, vergaderden de ouderlingen des volks, en de overpriesters en Schriftgeleerden, en brachten Hem in hun raad,
அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி லோகப்ராஞ்ச: ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா மத்⁴யேஸப⁴ம்’ யீஸு²மாநீய பப்ரச்சு²: , த்வம் அபி⁴ஷிகதோஸி ந வாஸ்மாந் வத³|
67 Zeggende: Zijt Gij de Christus, zeg het ons. En Hij zeide tot hen: Indien Ik het u zeg, gij zult het niet geloven;
ஸ ப்ரத்யுவாச, மயா தஸ்மிந்நுக்தே(அ)பி யூயம்’ ந விஸ்²வஸிஷ்யத²|
68 En indien Ik ook vraag, gij zult Mij niet antwoorden, of loslaten;
கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³வாக்யே யுஷ்மாந் ப்ரு’ஷ்டே(அ)பி மாம்’ ந தது³த்தரம்’ வக்ஷ்யத² ந மாம்’ த்யக்ஷ்யத² ச|
69 Van nu aan zal de Zoon des mensen gezeten zijn aan de rechter hand der kracht Gods.
கிந்த்வித: பரம்’ மநுஜஸுத: ஸர்வ்வஸ²க்திமத ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிணே பார்ஸ்²வே ஸமுபவேக்ஷ்யதி|
70 En zij zeiden allen: Zijt Gij dan de Zoon Gods? En Hij zeide tot hen: Gij zegt, dat Ik het ben.
ததஸ்தே பப்ரச்சு²: , ர்திஹ த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ர: ? ஸ கத²யாமாஸ, யூயம்’ யதா²ர்த²ம்’ வத³த² ஸ ஏவாஹம்’|
71 En zij zeiden: Wat hebben wij nog getuigenis van node? Want wij zelven hebben het uit Zijn mond gehoord.
ததா³ தே ஸர்வ்வே கத²யாமாஸு: , ர்திஹ ஸாக்ஷ்யே(அ)ந்ஸஸ்மிந் அஸ்மாகம்’ கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? அஸ்ய ஸ்வமுகா²தே³வ ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ராப்தம்|
