Hooglied 1
Pieśń nad pieśniami Salomona.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Niech mnie pocałuje pocałunkami swoich ust. Twoja miłość bowiem jest lepsza od wina.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Z powodu wonności twoich olejków twoje imię [jest jak] rozlany olejek; dlatego miłują cię dziewice.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Pociągnij mnie, [a] pobiegniemy za tobą. Król wprowadził mnie [do] swoich komnat. Będziemy się cieszyć i radować tobą, będziemy pamiętać o twojej miłości bardziej niż o winie. Miłują cię prawi.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Czarna jestem, ale piękna, o córki Jerozolimy, jak namioty Kedaru, jak zasłony Salomona.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Nie patrzcie na mnie, że jestem czarna, gdyż słońce mnie opaliło. Synowie mojej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic; a mojej własnej winnicy nie ustrzegłam.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Powiedz mi [ty], którego miłuje moja dusza, gdzie wypasasz, gdzie dajesz swojej [trzodzie] odpocząć w południe. Czemu bowiem mam być jak błądząca przy trzodach twoich towarzyszy?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Jeśli nie wiesz, najpiękniejsza wśród kobiet, to idź śladem trzody i paś swoje koźlątka przy szałasach pasterzy.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Przyrównam cię, moja umiłowana, do zaprzęgu rydwanów faraona.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Twoje lica są piękne, ozdobione klejnotami, [a] twoja szyja – łańcuchami.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Uczynimy ci złote klejnoty nakrapiane srebrem.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Dopóki król jest przy [swoim] stole, mój nard rozsiewa swoją woń.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
[Jak] wiązka mirry jest dla mnie mój miły, spoczywa na moich piersiach.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Mój miły jest dla mnie [jak] grono cyprysu pośród winnic w En-Gedi.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
O jaka ty jesteś piękna, moja umiłowana! O jaka ty jesteś piękna! Twoje oczy są [jak oczy] gołębicy.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
O jaki ty jesteś piękny, mój umiłowany, i jak miły! Łoże nasze się zieleni.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
Belki naszego domu są cedrowe, a nasze stropy – cyprysowe.
