Hooglied 1
Cântico de cânticos, que é de Salomão.
2 Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
Beije-me ele com os beijos da sua boca; porque melhor é o teu amor do que o vinho.
3 Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
Para cheirar são bons os teus unguentos, como o unguênto derramado o teu nome é; por isso as virgens te amam.
4 Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
Leva-me tu, correremos após ti. O rei me introduziu nas suas recâmaras: em ti nos regozijaremos e nos alegraremos: do teu amor nos lembraremos, mais do que do vinho: os retos te amam.
5 Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
Morena sou, porém aprazível, ó filhas de Jerusalém, como as tendas de Kedar, como as cortinas de Salomão.
6 Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
Não olheis para o eu ser morena; porque o sol resplandeceu sobre mim: os filhos de minha mãe se indignaram contra mim, puseram-me por guarda de vinhas; a minha vinha que me pertence não guardei.
7 Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
Dize-me, ó tu, a quem a minha alma ama: Onde apascentas o teu rebanho, onde o recolhes pelo meio dia: pois por que razão seria eu como a que se cobre ao pé dos rebanhos de teus companheiros?
8 Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
Se tu o não sabes, ó mais formosa entre as mulheres, sai-te pelas pizadas das ovelhas, e apascenta as tuas cabras junto às moradas dos pastores.
9 Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
Às éguas dos carros de faraó te comparo, ó amiga minha.
10 Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
Agradáveis são as tuas faces entre os teus enfeites, o teu pescoço com os colares.
11 Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
Enfeites de ouro te faremos, com bicos de prata.
12 Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
Enquanto o rei está assentado à sua mesa, dá o meu nardo o seu cheiro.
13 Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
O meu amado é para mim um ramalhete de mirra, morará entre os meus peitos.
14 Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
Um cacho de Chypre nas vinhas de Engedi é para mim o meu amado.
15 Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
Eis que és formosa, ó amiga minha, eis que és formosa: os teus olhos são como os das pombas.
16 Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
Eis que és gentil e agradável, ó amado meu; o nosso leito é viçoso.
17 De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.
As traves da nossa casa são de cedro, as nossas varandas de cipreste.
