Romeinen 3

1 Wat heeft de Jood dan nog vóór, of wat nut heeft de besnijdenis dan? -Heel veel onder ieder opzicht!

Hvad fördel hafva då Judarna? Eller hvad är omskärelsen nyttig?

2 En wel op de allereerste plaats: hem zijn de Beloften van God toevertrouwd.

Jo, ganska mycket. Först, att dem hafver varit betrodt det Gud talat hafver.

3 Maar wat zou dat nu? Wanneer er sommigen ontrouw zijn geweest, zou dan hun ontrouw de trouw van God soms te niet doen?

Hvad magt ligger derpå, att somlige af dem icke trodde? Skulle deras otro göra Guds trohet om intet?

4 Onmogelijk! Integendeel, het staat vast: God is betrouwbaar, maar iedere mens is een leugenaar, zoals er geschreven staat: "Opdat Gij in uw woorden gerecht zoudt blijken, En zegepralen, als men recht over U spreekt."

Bort det. Vare heldre Gud sannfärdig, och hvar och en menniska lögnaktig; såsom skrifvet är: På det du blifver rättfärdig i din ord, och öfvervinner, när du dömes.

5 Of wanneer onze ongerechtigheid Gods gerechtigheid doet uitblinken, wat zullen we dan zeggen? Zou God, menselijkerwijze gesproken, dan niet onrechtvaardig zijn, als Hij zijn toorn ontketent?

Är det nu så, att vår orättfärdighet prisar Guds rättfärdighet; hvad vilje vi säga? Är då Gud orättfärdig, som vredgas deröfver? Jag talar efter menniskosätt.

6 Onmogelijk! Hoe zou God anders de wereld kunnen oordelen?

Bort det; ty huru kunde Gud då döma verldena?

7 Of wanneer door mijn leugen Gods waarachtigheid nog scherper uitkomt tot zijn glorie, waarom zou ik dan nog als zondaar worden geoordeeld?

Ty om Guds sanning vorde yppare af mine lögn, honom till pris, hvi skulle jag då ännu dömas som en syndare?

8 Zouden we dan niet liever het kwade gaan doen zoals sommigen ons lasterlijk aanwrijven, opdat het goede er uit volgt? Maar terecht wordt zo iets veroordeeld.

Och icke heldre göra, såsom vi vardom försmädde, och som någre säga, att vi skole säga: Låt oss göra ondt, på det der kommer godt af; hvilkas fördömelse är all rätt.

9 Wat dan? Zijn wij soms beter? -Volstrekt niet! Want we hebben Joden en Grieken toch vroeger beschuldigd, dat ze allen onder zonde gebukt gaan,

Huru är då derom? Hafve vi någon fördel för dem? Allsingen. Ty vi hafve det nu bevisat, att både Judar och Greker äro alle under synd;

10 zoals er geschreven staat: "Er is geen rechtvaardige, zelfs niet één;

Som skrifvet står: Den är icke till som rättfärdig är; icke en.

11 Er is geen verstandige, niemand die God zoekt.

Ingen är ock den som förståndig är; ingen är som aktar Gud.

12 Allen zijn afgedwaald, even bedorven, Er is niemand die goed doet, maar ook niet één.

Alle hafva afvikit; allesamman äro onyttige vordne; ingen är som godt gör; icke till en.

13 Een open graf is hun keel, Ze plegen bedrog met hun tong; Achter hun lippen is adderengif,

Deras strupe är en öppen graf; deras tungor bruka de till svek; huggormaetter under deras läppar.

14 Vol vloek en bitterheid is hun mond.

Deras mun är full med bannor och bitterhet;

15 Vlug zijn hun voeten, om bloed te vergieten,

Deras fötter snare till att utgjuta blod;

16 Vernieling en onheil zijn op hun wegen;

Förtryckelse och vedermöda i deras vägar;

17 Maar de weg van de vrede kennen ze niet,

Och fridsens väg veta de icke.

18 Geen vreze Gods staat hun voor ogen!"

Guds räddhåge är icke för deras ögon.

19 Welnu, we weten, dat de Wet, bij al wat ze zegt, zich richt tot hen, die staan onder de Wet. Iedere mond is dus gestopt, en heel de wereld staat schuldig voor God!

Så vete vi, att allt det lagen säger, det säger hon till dem som under lagen äro; att hvar och en mun skall tillstoppas, och all verlden skall för Gudi brottslig varda;

20 Door de voorschriften der Wet zal dus geen mens voor Hem gerechtvaardigd worden; wèl brengt de Wet de kennis der zonde.

Derföre, att intet kött kan af lagsens gerningar varda rättfärdigt för honom; ty af lagen känner man syndena.

21 Maar thans is, buiten de Wet om, de gerechtigheid Gods verschenen, waarvan de Wet en de profeten getuigenis hebben afgelegd.

Men nu är Guds rättfärdighet, utan lagsens tillhjelp, uppenbar vorden, bevist genom lagen och Propheterna;

22 Het is de gerechtigheid Gods, door het geloof in Jesus Christus, en voor allen die geloven. Neen, er bestaat geen onderscheid meer.

Den Guds rättfärdighet, säger jag, som kommer af Jesu Christi tro, till alla, och öfver alla de som tro; ty här är ingen åtskilnad.

23 Want allen hebben gezondigd, en zijn beroofd van de heerlijkheid Gods;

Allesamman äro de syndare, och hafva intet berömma sig af för Gudi;

24 om niet worden ze gerechtvaardigd door zijn genade uit kracht der verlossing door Christus Jesus.

Och varda rättfärdige utan förskyllan, af hans nåd, genom den förlossning som i Christo Jesu skedd är;

25 En God heeft Hem aangewezen als zoenoffer door het geloof in zijn Bloed, om zijn rechtvaardigheid te tonen bij het dulden van vroegere zonden

Hvilken Gud hafver satt för en nådastol, genom trona i hans blod, i hvilko han låter se sina rättfärdighet, i thy att han förlåter synderna, som blefna voro under Guds tålamod;

26 uit de tijd van Gods lankmoedigheid; om ook zijn rechtvaardigheid te tonen in deze tijd, en Zelf rechtvaardig te zijn, als Hij hem rechtvaardigt, die in Jesus gelooft.

Till att låta se i denna tiden sina rättfärdighet; på det han allena skall vara rättfärdig, och göra den rättfärdigan, som är af Jesu tro.

27 Waar blijft dan de eigenroem? Hij is uitgesloten! Krachtens welke wet? Krachtens die van de werken? Neen, maar krachtens de wet van het geloof!

Hvar är nu din berömmelse? Hon är utelyckt. Med hvad lag? Med gerningarnas lag? Nej; utan med trones lag.

28 We besluiten dus, dat de mens gerechtvaardigd wordt door het geloof zonder de werken der Wet.

Så hålle vi nu det, att menniskan varder rättfärdig af trone, utan lagsens gerningar.

29 Of is God alléén voor de Joden en niet voor de heidenen? Zeer zeker ook voor de heidenen!

Eller är Gud allenast Judarnas Gud? Är han ock icke Hedningarnas Gud? Jo visserliga, ock Hedningarnas;

30 Want het is dezelfde God, die de besnedenen rechtvaardig zal maken door het geloof, maar ook de onbesnedenen door het geloof.

Efter det en Gud är, som gör omskärelsen rättfärdig af trone, och förhudena genom trona.

31 Doen we door het geloof dan afbreuk aan de Wet? Volstrekt niet! Integendeel, we handhaven de Wet naar haar juiste aard.

Göre vi då lagen om intet med trone? Bort det; utan vi upprättom lagen.