Psalmen 94

1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;

MAING Kot, komui saundepuk, Ieowa Kot saundepuk, kom kotin sansaleda!

2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!

Kom kotida, komui saunkapung en sappa, kom kotin depuk ong wiawia en me aklapalap akan.

3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?

Maing Ieowa, arai da me doo sang Kot akan, arai da me doo sang Kot akan pan poponmasu,

4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!

O pudupudada lokaia sued o arai da, me sapung kan karos en suaiki ar morsued?

5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;

Re kin tiakedi sapwilim omui aramas akan, o re kame omui soso;

6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.

Re kin kamela li odi o men wai, o patik takain wor en me sapoupou kan,

7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!

Rap inda: Ieowa sota kak kilang, o Kot en Iakop sota pan asa due.

8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?

Komail me pweipwei nan pung en aramas akan, en dedeki! O komail lolepon akan, iad me komail pan lolekongala?

9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;

Me kotin wiadar salong, o a sota pan ereki? Me kotin wiadar por en mas o, a sota pan kak masani?

10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?

Me kin kotin kaunda wei kan, a sota pan kaloke? Pwe i me kotin kalolekongi aramas.

11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.

Ieowa kotin mangi lamelam en aramas akan, me re aklapalap.

12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:

Meid pai ol o, me kom kotin kaloke, Maing, Ieowa, o me kom kotin padaki ong sang nan ar masan akan.

13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;

Pwen kanongama ni a apwal akan, lao sousou en me doo sang Kot akan pan weweida.

14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;

Pwe Ieowa sota pan kotin kasela sapwilim a aramas akan, o a sota pan muei sang a soso.

15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!

Pwe me pung, pan pungpungeta, i me lelapok kan karos pan weweideki.

16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?

Is me pan sauasa ia ong me morsued akan? O is me pan sauasa ia ong me dipan akan?

17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.

Ma Ieowa sota kotin sauasa ia, metar ekis ngen i pan kolang wasan kapormen.

18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;

Ni ai indada: Nä i pan krisedi, omui kalangan, Maing Ieowa, pan kolekol ia.

19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.

Ai insensued laud nan mongiong i, a omui kotin kamait ia la kaperenda ngen i.

20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;

Kom sota man paroki ong mol o, me kin kasapungala sapwilim omui masan.

21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?

Re kin onop ong kamela me pung amen, o re kin kadeikada nta makelekel.

22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;

A Ieowa ai paip lapalap, o Kot iei paip, me i pan rukila ia.

23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!

A pan kotin depuk ong ir ar me sued, o a pan kotin kame ir ala, pweki ar katiwo, Ieowa atail Kot pan kame ir ala.