Psalmen 94

1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;

ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە.

2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!

ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە.

3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?

ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟

4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!

بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن.

5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;

ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە.

6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.

بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن.

7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!

دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.»

8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?

ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟

9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;

ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟

10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?

ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟

11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.

یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە.

12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:

ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت،

13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;

لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت،

14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;

چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە.

15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!

دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون.

16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?

کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟

17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.

یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت.

18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;

کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم.

19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.

کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد.

20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;

ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟

21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?

لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن.

22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;

بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام.

23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!

ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات.