Psalmen 94

1 Jahweh, wrekende God, God der wrake, treed op;

Tawnlohnah Pathen BOEIPA aw, tawnlohnah Pathen nang ha sae lah.

2 Verhef U, Rechter der aarde, Vergeld de trotsen wat ze verdienen!

Diklai laitloek nang thoo lamtah thinthah rhoek ke a tiing la thuung lah.

3 Hoelang nog zullen de zondaars, o Jahweh, Hoelang nog zullen de boosdoeners juichen?

Me hil nim a halang uh ve? BOEIPA aw halang rhoek loh me hil nim a sundaep uh ve?

4 Al die booswichten pochen en snoeven, En een hoge toon slaan ze aan!

Boethae aka saii boeih loh a cal uh vaengah mangkhak la hoem ol a thaa uh.

5 Jahweh, ze vertrappen uw volk, En verdrukken uw erfdeel;

BOEIPA namah kah pilnam te a phop uh tih na rho khaw a phaep uh.

6 Ze doden weduwen en wezen, Vermoorden die bij ons kwamen wonen.

Nuhmai neh yinlai te a ngawn uh tih cadah rhoek te a sah uh.

7 En dan zeggen ze nog: Jahweh ziet het niet eens, De God van Jakob merkt het niet!

Tedae, “BOEIPA loh hmuh pawt tih Jakob Pathen loh a yakming moenih,” a ti uh.

8 Domme kudde, word toch verstandig; Gij dwazen, wanneer wordt gij wijs?

Pilnam khuikah ngukngak rhoek loh yakming uh laeh. Aka ang rhoek loh n'cangbam venim?

9 Zou Hij het niet horen, die het oor heeft geplant, Niet zien, die het oog heeft geschapen;

Hna aka buen loh ya pawt vetih mik aka hlinsai loh paelki mapawt nim?

10 Zou Hij, die de volkeren tuchtigt, niet straffen, Onwetend zijn, die den mens onderricht?

Namtom rhoek aka toel tih mingnah neh hlang aka cang puei loh tluung het mahpawt nim?

11 Neen, Jahweh kent de gedachten der mensen, Hij weet, dat het hersenschimmen zijn.

Hlang kah a kopoek he a honghi ni tila BOEIPA loh a ming.

12 Jahweh, gelukkig de man, dien Gij onderricht, En dien Gij leert uit uw wet:

BOEIPA loh na toel tih na olkhueng neh na tuk na kil hlang tah a yoethen tih,

13 Hoe hij gelaten moet zijn in dagen van rampspoed, Totdat voor den boze het graf is gedolven;

halang ham vaam a vueh pah vaengah pataeng yoethae tue khui lamkah anih te na mong sak.

14 Hoe Jahweh zijn volk niet verstoot, En nooit zijn erfdeel verlaat;

BOEIPA loh a pilnam te phap sut pawt tih a rho khaw hnoo mahpawh.

15 Hoe de brave zijn recht weer verkrijgt, Alle oprechten van hart weer geluk!

Duengnah dongah laitloeknah a khoep vetih lungbuei aka thuem boeih tah a hnukah bang uh ni.

16 Wie anders neemt het voor mij tegen de boosdoeners op, Wie staat mij tegen de booswichten bij?

Thaehuet rhoek te kai taengah u long lae a tlai thil eh? Boethae aka saii te kai taengah ulonglae a pai thil eh?

17 Wanneer Jahweh mij niet te hulp was gekomen, Dan lag ik misschien al lang in het graf.

BOEIPA kah bomnah kai taengah om pawt koinih ka hinglu he mikpalap ah tuihoeng la om sut ni.

18 Maar als ik denk: nú wankelt mijn voet, Dan steunt mij uw goedheid, o Jahweh;

“Ka kho paloe coeng he,” ka ti vaengah BOEIPA nang kah sitlohnah loh kai n'duel.

19 En wanneer zware zorgen mij innerlijk drukken, Dan verkwikt uw vertroosting mijn ziel.

Ka ko khuiah ka mangvawtnah loh ka kum vaengah namah kah hloephloeinah loh ka hinglu a naepnoi sak.

20 Zoudt Gij iets gemeen hebben met de zetel van onrecht, Die onheil sticht op gezag van de wet;

thakthaenah te oltlueh neh aka yen talnah ngolkhoel te nang neh na patai uh rhoi thai aya?

21 Met hen, die het leven der braven belagen, En onschuldig bloed durven straffen?

Aka dueng kah hinglu te a hlap uh tih ommongsitoe thii te a taeng uh.

22 Neen, voor mij is Jahweh een toevlucht, Mijn God een veilige Rots;

Tedae BOEIPA tah kai ham imsang la, ka Pathen tah ka hlipyingnah lungpang la om.

23 Maar hùn vergeldt Hij hun onrecht, En vernielt ze om hun boosheid: Jahweh, onze God!

Te dongah amih kah boethae te amamih taengah mael vetih amamih kah boethae dongah amamih te a biit ni. Mamih kah BOEIPA Pathen loh amih te a biit ni.