Psalmen 89
1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!
Milosti æu Gospodnje pjevati uvijek, od koljena na koljeno javljaæu istinu tvoju ustima svojima.
2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.
Jer znam da je zavavijek osnovana milost, i na nebesima da si utvrdio istinu svoju, rekavši:
3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:
“Uèinih zavjet s izbranim svojim, zakleh se Davidu, sluzi svojemu:
4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!
Dovijeka æu utvrðivati sjeme tvoje i prijesto tvoj ureðivati od koljena do koljena.
5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;
Nebo kazuje èudesa tvoja, Gospode, i istinu tvoju sabor svetijeh.
6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?
Jer ko je nad oblacima ravan Gospodu? ko æe se izjednaèiti s Gospodom meðu sinovima Božijim?
7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!
Bogu se valja klanjati na saboru svetijeh, strašniji je od svijeh koji su oko njega.
8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!
Gospode, Bože nad vojskama! ko je silan kao ti, Bože? I istina je tvoja oko tebe.
9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;
Ti vladaš nad silom morskom; kad podigne vale svoje, ti ih ukroæavaš.
10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.
Ti si oborio oholi Misir kao ranjenika, krjepkom mišicom svojom rasijao si neprijatelje svoje.
11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.
Tvoje je nebo i tvoja je zemlja; ti si sazdao vasiljenu i što je god u njoj.
12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!
Sjever i jug ti si stvorio, Tavor i Ermon o tvom se imenu raduje.
13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.
Tvoja je mišica krjepka, silna je ruka tvoja, i visoka desnica tvoja.
14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!
Blagost je i pravda podnožje prijestolu tvojemu, milost i istina ide pred licem tvojim.
15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;
Blago narodu koji zna trubnu pokliè! Gospode! u svjetlosti lica tvojega oni hode;
16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.
Imenom se tvojim raduju vas dan, i pravdom tvojom uzvišuju se.
17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:
Jer si ti krasota sile njihove, i po milosti tvojoj uzvišuje se rog naš.
18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!
Jer je od Gospoda obrana naša, i od svetoga Izrailjeva car naš.
19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.
Tada si govorio u utvari vjernima svojim, i rekao: “poslah pomoæ junaku, uzvisih izbranoga svojega iz naroda.
20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;
Naðoh Davida slugu svojega, svetim uljem svojim pomazah ga.
21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!
Ruka æe moja biti jednako s njim, i mišica moja krijepiæe ga.
22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;
Neæe ga neprijatelj nadvladati, i sin bezakonja neæe mu dosaditi.
23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.
Potræu pred licem njegovijem neprijatelje njegove, i nenavidnike njegove poraziæu.
24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;
Istina je moja i milost moja s njim; i u moje ime uzvisiæe se rog njegov.
25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.
Pružiæu na more ruku njegovu, i na rijeke desnicu njegovu.
26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;
On æe me zvati: ti si otac moj, Bog moj i grad spasenja mojega.
27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.
I ja æu ga uèiniti prvencem, višim od careva zemaljskih.
28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:
Dovijeka æu mu hraniti milost svoju, i zavjet je moj s njim vjeran.
29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!
Produljiæu sjeme njegovo dovijeka, i prijesto njegov kao dane nebeske.
30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,
Ako sinovi njegovi ostave zakon moj, i ne uzidu u zapovijestima mojim;
31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:
Ako pogaze uredbe moje, i zapovijesti mojih ne saèuvaju,
32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,
Onda æu ih pokarati prutom za nepokornost, i ranama za bezakonje njihovo;
33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.
Ali milosti svoje neæu uzeti od njega, niti æu prevrnuti istinom svojom;
34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;
Neæu pogaziti zavjeta svojega, i što je izašlo iz usta mojih neæu poreæi.
35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!
Jednom se zakleh svetošæu svojom; zar da slažem Davidu?
36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;
Sjeme æe njegovo trajati dovijeka, i prijesto njegov kao sunce preda mnom;
37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.
On æe stajati uvijek kao mjesec i vjerni svjedok u oblacima.”
38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;
A sad si odbacio i zanemario, razgnjevio si se na pomazanika svojega;
39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.
Zanemario si zavjet sa slugom svojim, bacio si na zemlju vijenac njegov.
40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;
Razvalio si sve ograde njegove, gradove njegove obratio si u zidine.
41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.
Plijene ga svi koji prolaze onuda, posta potsmijeh u susjeda svojijeh.
42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,
Uzvisio si desnicu neprijatelja njegovijeh, obradovao si sve protivnike njegove.
43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.
Zavratio si ostrice maèa njegova, i nijesi ga ukrijepio u boju;
44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;
Uzeo si mu svjetlost, i prijesto njegov oborio si na zemlju;
45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.
Skratio si dane mladosti njegove i obukao ga u sramotu.
46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?
Dokle æeš se, Gospode, jednako odvraæati, dokle æe kao oganj plamtjeti gnjev tvoj?
47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.
Opomeni se kakav je vijek moj, kako si ni na što stvorio sve sinove Adamove?
48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)
Koji je èovjek živio i nije smrti vidio, i izbavio dušu svoju iz ruku paklenijeh? (Sheol h7585)
49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?
Gdje su preðašnje milosti tvoje, Gospode? Kleo si se Davidu istinom svojom.
50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,
Opomeni se, Gospode, prijekora sluga svojih, koji nosim u njedrima svojim od svijeh silnijeh naroda,
51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!
Kojim kore neprijatelji tvoji, Gospode, kojim kore trag pomazanika tvojega.
52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!
Blagosloven Gospod uvijek! Amin, amin.
