Psalmen 89
1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!
Ein Lehrgedicht, von Ethan, dem Ezrachiten. Ich singe von des Herrn ewiger Liebe. Mit meinem Mund verkündige ich Deine Treue für künftige Geschlechter.
2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.
Denn ich erklär: Die Liebe ist auf ewigen Grund gebaut; dem Himmel gleich befestigest Du Deine Treue.
3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:
"Mit meinem Auserwählten schloß ich einen Bund; Ich schwor dem David, meinem Knecht:
4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!
Auf ewig laß ich deinen Stamm bestehen, begründe deinen Thron für alle Zeiten." (Sela)
5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;
Dein unvergleichlich Wesen preist der Himmel, Herr, und Deine Treue mit der heiligen Gemeinde.
6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?
Wer in den Wolken gleicht dem Herrn? Wer von den Gottessöhnen ist dem Herrn ähnlich,
7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!
dem Gott, so schrecklich in der Heiligen Rat und furchtbar über alle um ihn her?
8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!
Herr, Gott der Heerscharen! Wer ist, wie Du, so mächtig, Herr? Wie Deine Treue doch für die, die Dich umgeben?
9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;
Du bist des stolzen Meeres Herrscher; nur Du beruhigst seiner Wogen Brandung.
10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.
Nur Du schlägst Rahab, daß es kampfunfähig wird, zerstreust mit Deinem starken Arme Deine Feinde.
11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.
Dein ist der Himmel, Dein die Erde; die Welt und was sie füllt, hast Du gegründet.
12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!
Den Norden und den Süden schufest Du; der Tabor und der Hermon hoben sich in Deinem Namen.
13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.
Dir ist ein Arm voll Kraft zu eigen, und stark ist Deine Hand und Deine Rechte hoch erhoben.
14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!
Gerechtigkeit und Recht sind Deines Thrones Pfeiler, und Huld und Treue gehen vor Dir her.
15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;
Dem Volke Heil, das jauchzend im Lichte Deines Angesichtes wandelt, Herr,
16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.
das über Deinen Namen stets frohlockt und das durch Deine Liebe groß dasteht!
17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:
Die Krone seiner Macht bist Du; durch Deine Huld wächst unsere Macht.
18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!
Fürwahr, dem Herrn ist unser Schild zu eigen, dem Heiligen Israels unser König. -
19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.
Einst sprachst Du im Gesicht zu Deinem Frommen. Du sprachst: "Ich habe aufgeholfen einem Helden und einen Jüngling aus dem Volk erhoben.
20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;
Ich habe David, meinen Knecht, ergriffen, mit meinem heiligen Öle ihn gesalbt,
21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!
daß meine Hand beständig mit ihm sei, und daß mein Arm ihn stärke.
22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;
Kein Gegner wird ihn überfallen, kein Frevler ihn bedrängen.
23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.
Vor ihm zerschmettere ich seine Feinde, und seine Hasser schlage ich zu Boden.
24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;
Begleiten soll'n ihn meine Huld und Treue, mein Name seine Macht erhöhen!
25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.
Ich setze seine Hand aufs Meer und auf die Ströme seine Rechte.
26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;
Er soll mich anrufen: 'Mein Vater Du, mein Gott und meines Heiles Hort bist Du.'
27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.
Ich mache ihn zum Erstgeborenen, zum Höchsten von den Erdenkönigen.
28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:
Ich will ihm ewig meine Huld bewahren und unverbrüchlich meinen Bund.
29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!
Ich mache ewig seinen Stamm und seinen Thron des Himmels Tagen gleich.
30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,
Verlassen aber seine Söhne mein Gesetz und wandeln nicht nach meinen Ordnungen,
31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:
entweihn sie meine Satzungen und halten nimmer meine Vorschriften,
32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,
dann strafe ich mit Ruten ihr Vergehen, mit Streichen ihre Missetat.
33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.
Doch ich entziehe ihm nicht meine Gnade, und meine Treue laß ich ihm nicht fehlen,
34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;
verletze nimmer meinen Bund und ändre nicht den Ausspruch meiner Lippen.
35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!
Ich schwöre ein für allemal bei meiner Heiligkeit: - Wie sollte ich auch David täuschen? -
36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;
Sein Stamm soll ewig dauern, sein Thron, der Sonne gleich nach meinem Willen,
37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.
und wie der Mond für alle Zeiten währen, beständig so, wie dieser in den Wolken!" (Sela)
38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;
Und doch verwirfst Du und verschmähst im Zorne den, den Du gesalbt,
39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.
vernichtest Deines Knechtes Bund; wirfst seine Krone in den Staub,
40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;
durchbrichst all seine Mauern, zertrümmerst seine Festen.
41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.
Wer da vorübergeht, der plündert ihn; für seine Nachbarn ist er nur ein Hohn.
42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,
Du hebst empor die Rechte seiner Dränger, erfreuest alle seine Feinde.
43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.
Du läßt abprallen seines Schwertes Schneide und ihn im Kampfe nicht bestehn,
44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;
vernichtest seine Heiligkeit und stürzest seinen Thron zu Boden,
45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.
verkürzest seine Jugendzeit, und deckest ihn mit Schande zu. (Sela)
46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?
Wie lange, Herr, verbirgst Du Dich so ganz? Wie lange brennt Dein Grimm wie Feuer?
47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.
Bedenk doch, was ich für ein Wesen bin! Zu welchem Nichts schufst Du die Menschenkinder alle!
48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)
Wo ist der Mann, der leben bliebe und den Tod nicht schaute, der vor des Grabes Macht sein Leben wahrte? (Sela) (Sheol h7585)
49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?
Wo sind, Herr, Deiner Gnade frühere Beweise, die Du dem David schwurst bei Deiner Treue?
50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,
Bedenk den Hohn auf Deine Knechte, Herr, den ich von all den vielen Völkern her in meinem Busen trage,
51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!
den Hohn, mit dem Dich Deine Feinde, Herr, verhöhnen, mit dem sie des von Dir Gesalbten Stamm beschimpfen!
52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!
Gepriesen sei der Herr in Ewigkeit! Amen! Amen!
