Psalmen 89

1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!

Instruo de Etan, la Ezraĥido. La favorfarojn de la Eternulo mi kantos eterne; De generacio al generacio mi sciigos Vian fidelecon per mia buŝo.

2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.

Ĉar mi diris: Por eterne estas fundamentita la boneco, En la ĉielo estas fortikigita Via fideleco.

3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:

Mi faris interligon kun Mia elektito. Mi ĵuris al David, Mia sklavo:

4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!

Por eterne Mi fortikigos vian semon, Kaj Mi konstruis vian tronon por ĉiuj generacioj. (Sela)

5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;

Kaj la ĉielo gloras Viajn miraklojn, ho Eternulo, Kaj Vian fidelecon en la anaro de la sanktuloj.

6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?

Ĉar kiu en la ĉielo estas egala al la Eternulo? Kiu estas simila al la Eternulo inter la potenculoj?

7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!

Dio estas potenca en la anaro de la sanktuloj, Kaj timinda por ĉiuj, kiuj Lin ĉirkaŭas.

8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Kiu estas potenca kiel Vi, ho Eternulo? Kaj Via fideleco estas en ĉio, kio Vin ĉirkaŭas.

9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;

Vi regas la malkvietecon de la maro; Kiam leviĝas ĝiaj ondoj, Vi ilin kvietigas.

10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.

Vi faligis Rahabon, kiel mortigiton; Per Via forta brako Vi diskurigis Viajn malamikojn.

11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.

Al Vi apartenas la ĉielo, kaj ankaŭ al Vi apartenas la tero; La universon, kaj ĉion, kio ĝin plenigas, Vi fondis.

12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!

La nordon kaj la sudon Vi kreis; Tabor kaj Ĥermon prikantas Vian nomon.

13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.

Vi havas brakon kun forto; Potenca estas Via mano, alta estas Via dekstra.

14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!

Virto kaj justeco estas la fundamento de Via trono; Boneco kaj vero iras antaŭ Via vizaĝo.

15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;

Feliĉa estas la popolo, kiu konas trumpetadon; Ho Eternulo, en la lumo de Via vizaĝo ili marŝas;

16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.

Pro Via nomo ili ĝojas la tutan tagon, Kaj ili fieras pro Via justeco.

17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:

Ĉar Vi estas la beleco de ilia forto; Kaj pro Via favoro altiĝas nia korno.

18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!

Ĉar de la Eternulo estas nia ŝildo, Kaj de la Sanktulo de Izrael estas nia reĝo.

19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.

Tiam Vi parolis en vizio al Viaj fideluloj, Kaj Vi diris: Mi sendis helpon al heroo, Mi altigis elektiton el la popolo.

20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;

Mi trovis Davidon, Mian sklavon, Per Mia sankta oleo Mi lin ŝmiris.

21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!

Mia mano lin subtenos, Kaj Mia brako lin fortikigos.

22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;

Ne venkos lin malamiko, Kaj malbonagulo lin ne premos.

23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.

Kaj Mi disbatos antaŭ lia vizaĝo liajn malamikojn, Kaj liajn malamantojn Mi frapos.

24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;

Kaj Mia fideleco kaj Mia favoro estas kun li; Kaj per Mia nomo altiĝos lia korno.

25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.

Kaj Mi etendos super la maron lian brakon Kaj super la riverojn lian dekstran manon.

26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;

Li vokos Min: Vi estas mia patro, Mia Dio, kaj la roko de mia savo.

27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.

Kaj Mi faros lin unuenaskito, Ĉefo super la reĝoj de la tero.

28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:

Por ĉiam Mi konservos al li Mian favoron; Kaj Mia interligo kun li estos fidela.

29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!

Kaj lian semon Mi faros eterna, Kaj lian tronon longedaŭra kiel la ĉielo.

30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,

Se liaj filoj forlasos Mian instruon Kaj ne iros laŭ Miaj leĝoj;

31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:

Se Miajn decidojn ili malplenumos Kaj Miajn ordonojn ili ne observos:

32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,

Tiam Mi per bastono punos ilian pekon Kaj per batoj ilian krimon;

33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.

Sed Mian favoron Mi ne forprenos de li, Kaj Mian fidelecon Mi ne perfidos;

34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;

Mi ne malplenumos Mian interligon, Kaj tion, kio eliris el Mia buŝo, Mi ne ŝanĝos.

35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!

Unu aferon Mi ĵuris per Mia sankteco: Mi ne perfidos al David;

36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;

Lia semo estos eterna, Kaj lia trono estos kiel la suno antaŭ Mi.

37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.

Kiel la luno, ĝi staros eterne, Kaj kiel la atestulo en la ĉielo ĝi estos fidinda. (Sela)

38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;

Sed nun Vi forpuŝis kaj malestimis, Vi koleris Vian sanktoleiton.

39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.

Vi disigis la interligon kun Via sklavo, Ĵetis sur la teron lian kronon.

40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;

Vi detruis ĉiujn liajn barilojn, Ruinigis liajn fortikaĵojn.

41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.

Prirabas lin ĉiuj pasantoj; Li fariĝis mokataĵo por siaj najbaroj.

42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,

Vi altigis la dekstran manon de liaj malamikoj, Vi ĝojigis ĉiujn liajn kontraŭulojn.

43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.

Vi returnis la tranĉon de lia glavo, Kaj ne subtenis lin en la milito.

44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;

Vi forigis lian brilon, Kaj lian tronon Vi ĵetis sur la teron.

45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.

Vi mallongigis la tagojn de lia juneco, Vi kovris lin per honto. (Sela)

46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?

Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi kaŝos Vin senĉese Kaj Via kolerego brulos kiel fajro?

47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.

Ho, rememoru, kia estas la daŭro de mia vivo, Por kia vantaĵo Vi kreis ĉiujn homidojn.

48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)

Kiu homo vivas kaj neniam vidos morton, Savos sian animon de la mano de Ŝeol? (Sela) (Sheol h7585)

49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?

Kie estas Viaj antaŭaj favorfaroj, mia Sinjoro, Pri kiuj Vi ĵuris al David per Via fideleco?

50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,

Rememoru, mia Sinjoro, la malhonoron de Viaj sklavoj, Kiun mi portas en mia brusto de ĉiuj multaj popoloj,

51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!

Kaj per kiu malhonoras Viaj malamikoj, ho Eternulo, Per kiu ili malhonoras la paŝosignojn de Via sanktoleito.

52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!

Glorata estu la Eternulo eterne. Amen, kaj Amen!