Psalmen 89
1 Een leerdicht van Etan, den Ezrachiet. Uw genade, o Jahweh, wil ik eeuwig bezingen, Uw trouw verkonden van geslacht tot geslacht!
“A Maskil of Ethan the Ezrachite.” The kindnesses of the Lord will I for ever sing: from generation to generation will I make known thy faithfulness with my mouth.
2 Want Gij hebt gesproken: Mijn genade duurt eeuwig, Mijn trouw staat als de hemel onwankelbaar vast.
For I have said, To eternity will kindness be built up: the heavens—yea, in these wilt thou establish thy faithfulness.
3 Ik heb een verbond met mijn uitverkorene gesloten, Een eed gezworen aan David, mijn dienaar:
“I have made a covenant with my elect, I have sworn unto David my servant,
4 Voor eeuwig zal Ik uw nazaat behouden, Uw troon doen staan van geslacht tot geslacht!
Unto eternity will I establish thy seed, and I will build up thy throne, from generation to generation.” (Selah)
5 De hemelen loven uw wondermacht, Jahweh, En uw trouw in de gemeenschap der heiligen;
And the heavens praise thy wonder, O Lord: also thy faithfulness in the assembly of holy ones.
6 Want wie in de wolken kan zich meten met Jahweh, Wie van Gods zonen is aan Jahweh gelijk?
For who in the sky can be compared unto the Lord? who can be likened unto the Lord among the sons of the mighty?
7 Geweldig is God in de gemeenschap der heiligen, Machtig, ontzaglijk boven allen om Hem heen!
God is greatly terrific in the secret council of the holy ones and fear-inspiring over all that are about him.
8 God der heirscharen, Jahweh, wie komt U nabij; Uw almacht en trouw omringen U, Jahweh!
O Lord God of hosts, who is powerful, like thee, Eternal! and thy faithfulness is round about thee.
9 Gij beheerst de onstuimige zee, En bedaart de bruisende golven;
Thou rulest over the pride of the sea: when its waves are lifted up, thou assuagest them.
10 Gij hebt Ráhab weggetrapt als een kreng, Uw vijanden uiteen gejaagd door uw machtige arm.
Thou didst crush Rahab as one that is slain: with thy strong arm didst thou scatter thy enemies.
11 Van U is de hemel, van U is de aarde; Gij hebt de wereld gegrond met wat ze bevat.
Thine are the heavens, also thine is the earth: as for the world and what filleth it, thou hast founded them.
12 Het Noorden en Zuiden, Gij hebt ze geschapen; Tabor en Hermon prijzen uw Naam!
The north and the south—these hast thou created: Tabor and Chermon shall rejoice in thy name.
13 Aan U de arm met heldenkracht; Uw hand is sterk, uw rechter verheven.
Thine is the powerful arm, with might: strong is thy hand, and exalted is thy right hand.
14 Recht en gerechtigheid dragen uw troon, Genade en trouw gaan voor uw aangezicht uit!
Righteousness and justice are the prop of thy throne: kindness and truth precede thy presence.
15 Gelukkig het volk, dat nog jubelen kan, En wandelen in het licht van uw aanschijn, o Jahweh;
Happy is the people that know the cornet's sound: O Lord, in the light of thy countenance will they ever walk firmly.
16 Dat zich altijd verheugt in uw Naam, En in uw gerechtigheid roemt.
In thy name will they be glad all the day, and in thy righteousness will they be exalted.
17 Want Gij zijt onze heerlijke schutse, Door uw goedheid heft onze hoorn zich omhoog:
For thou art the glory of their strength; and through thy favor will our horn be exalted.
18 Want Jahweh is ons tot schild, Israëls Heilige tot Koning!
For of the Lord is our shield; and of the Holy One of Israel is our king.
19 Eens hebt Gij in visioenen gesproken, En tot uw getrouwe gezegd: Ik heb een dapperen strijder gekroond, Hoog verheven een jongeman uit het volk.
Then spokest thou in a vision to thy pious [servant], and saidst, “I have bestowed help to one that is mighty; I have exalted a youth out of the people;
20 Ik heb David, mijn dienaar, gevonden, Hem met mijn heilige olie gezalfd;
I have found David my servant; with my holy oil have I anointed him;
21 Mijn hand houdt hem vast, En mijn arm zal hem stutten!
With whom my hand shall be firmly established; also my arm shall strengthen him;
22 Geen vijand zal hem bespringen, Geen booswicht benauwen;
The enemy shall not exact from him like a lender: and the son of injustice shall not afflict him:
23 Ik leg zijn vijanden voor hem neer, En sla zijn haters tegen de grond.
And I will beat down before his face his assailants, and those that hate him will I plague.
24 Mijn trouw en genade zullen hem steeds vergezellen, Door mijn Naam zal zijn hoorn zich verheffen;
But my faithfulness and my kindness shall be with him: and through my name shall his horn be exalted.
25 Ik leg zijn hand op de zee, Zijn rechter op de rivieren.
And I will place on the sea his hand, and on the rivers his right hand.
26 Hij mag tot Mij roepen: Mijn Vader zijt Gij, Mijn God en de Rots van mijn heil;
He will call unto me, Thou art my father, my God, and the rock of my salvation.
27 En Ik zal hem tot eerstgeborene verheffen, Hoog boven de koningen der aarde.
Also I will appoint my first-born, the highest among the kings of the earth.
28 Eeuwig zal Ik hem mijn genade behouden, Onverbreekbaar zal mijn verbond met hem zijn:
For evermore will I keep for him my kindness, and my covenant shall stand faithfully with him.
29 Ik zal zijn geslacht laten duren voor eeuwig, Zijn troon als de dagen des hemels!
And I appoint for ever his seed, and his throne as the days of heaven.
30 En mochten zijn zonen mijn wet verzaken, En niet wandelen naar mijn geboden,
If his children forsake my law, and walk not in my ordinances;
31 Mijn voorschriften schenden, Mijn bevel overtreden:
If they profane my statutes, and keep not my commandments:
32 Dan zal Ik wel met de roede hun misdaad bestraffen, En met slagen hun schuld,
Then will I visit with the rod their transgressions, and with plagues their iniquity.
33 Maar hèm zal Ik mijn gunst niet onthouden, En mijn trouw niet verloochenen.
Nevertheless my kindness will I not make utterly void from him, and I will not act falsely against my faithfulness.
34 Mijn verbond zal Ik nimmer verbreken, Nooit veranderen wat Ik eens heb gezegd;
I will not profane my covenant, and what is gone out of my lips will I not alter.
35 Bij mijn heiligheid heb Ik het eens en voor altijd gezworen, En nooit breek Ik David mijn woord!
One thing have I sworn by my holiness, that I will not lie unto David.
36 Zijn geslacht zal eeuwig bestaan, En zijn troon als de zon voor mijn aanschijn;
His seed shall endure for ever, and his throne shall be like the sun before me.
37 Als de maan, die stand houdt voor eeuwig, En trouw in de wolken blijft staan.
Like the moon shall it be firmly established for ever, and as this faithful witness in the sky.” (Selah)
38 En nu hebt Gij toch uw Gezalfde versmaad en verstoten, Tegen hem uw gramschap ontstoken;
And yet thou hast east off and despised, thou hast become wroth with thy anointed.
39 Het verbond met uw dienaar verbroken, Zijn kroon vertrapt op de grond.
Thou hast made void the covenant of thy servant: thou hast profaned, down to the ground, his crown.
40 Al zijn wallen hebt Gij geslecht, Zijn vestingen in puin gelegd;
Thou hast broken down all his fences: thou hast brought his strong-holds to terror.
41 Iedereen plundert hem, die er voorbij gaat, En zijn buren spotten met hem.
All that pass by the way plunder him: he is become a reproach to his neighbors.
42 Gij hebt de rechterhand van zijn verdrukkers verhoogd, En al zijn vijanden van blijdschap doen juichen,
Thou hast raised up the right hand of his assailants: thou hast caused all his enemies to rejoice.
43 Doen wijken de kling van zijn zwaard, Hem geen stand doen houden in de strijd.
Thou hast also turned the edge of his sword, and hast not let him stand erect in the battle.
44 Gij hebt hem van zijn glorie beroofd, Zijn troon ter aarde geworpen;
Thou hast made his brilliancy cease; and his throne hast thou thrown down to the ground.
45 De dagen verkort van zijn jeugdige kracht, En hem met schande bedekt.
Thou hast shortened the days of his youth: thou hast enshrouded him with shame. (Selah)
46 Hoe lang nog, Jahweh, zult Gij U maar altijd verbergen, En zal uw gramschap laaien als vuur?
How long, Lord, wilt thou hide thyself, continually? how long shall thy fury burn like fire?
47 Bedenk toch, wat het leven is, Hoe vergankelijk Gij den mens hebt gemaakt.
Remember [what] I am, what my duration is [here], for what nothingness thou hast created all sons of men!
48 Waar leeft de man, die de dood niet zal zien, Zijn leven kan redden uit de klauw van het graf? (Sheol h7585)
What man is there that can live, and shall not see death? that can deliver his soul from the power of the nether word? (Selah) (Sheol h7585)
49 Heer, waar zijn dan uw vroegere gunsten gebleven, Die Gij David bij uw trouw hadt bezworen?
Where are thy former kindnesses, O Lord, which thou hast sworn unto David by thy truth?
50 Ach Heer, gedenk toch de smaad van uw dienaar, De hoon der volken, die ik in mijn boezem verkrop,
Remember, Lord, the disgrace of thy servants; that I bear in my bosom the [burden] of all the many nations;
51 Waarmee uw vijanden schimpen, o Jahweh, En uw Gezalfde tergen bij iedere stap!
That thy enemies have defied, O Lord; that they have defied the footsteps of thy anointed.
52 Gezegend zij Jahweh in eeuwigheid; Amen, Amen!
Blessed be the Lord for evermore. Amen, and Amen.
