Psalmen 85
1 Voor muziekbegeleiding. Een psalm van de zonen van Kore. Jahweh, Gij hebt weer uw land begenadigd, En het lot van Jakob ten beste gekeerd;
In finem, filiis Core. Psalmus. [Benedixisti, Domine, terram tuam; avertisti captivitatem Jacob.
2 Gij hebt uw volk zijn schuld vergeven, En al zijn zonden bedekt,
Remisisti iniquitatem plebis tuæ; operuisti omnia peccata eorum.
3 Heel uw gramschap laten varen, Geblust de gloed van uw toorn.
Mitigasti omnem iram tuam; avertisti ab ira indignationis tuæ.
4 Richt ons dan op, o God van ons heil, En leg uw wrevel over ons af!
Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis.
5 Of zoudt Gij voor eeuwig op ons vertoornd willen zijn, Verbolgen blijven van geslacht tot geslacht,
Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem?
6 En niet liever ons laten herleven, Opdat uw volk zich in U kan verheugen?
Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te.
7 Toon ons uw goedheid, o Jahweh, En schenk ons uw heil!
Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis.
8 Ik wil horen wat Jahweh mij zegt; Want Hij spreekt woorden van vrede Voor zijn volk en zijn vromen, Voor die op Hem blijven hopen!
Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor.
9 Waarachtig; zijn heil is nabij aan hen, die Hem vrezen, En zijn heerlijkheid woont in ons Land.
Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra.
10 Genade en trouw ontmoeten elkander, Gerechtigheid en vrede omhelzen elkaar:
Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt.
11 De trouw ontspruit aan de aarde, De gerechtigheid blikt uit de hemel.
Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit.
12 Jahweh zelf schenkt zijn zegen, En ons Land geeft zijn oogst;
Etenim Dominus dabit benignitatem, et terra nostra dabit fructum suum.
13 Gerechtigheid gaat voor Hem uit, En geluk volgt zijn schreden!
Justitia ante eum ambulabit, et ponet in via gressus suos.]
