Psalmen 77

1 Voor muziekbegeleiding; voor Jedoetoen. Een psalm van Asaf. Luide roep ik tot Jahweh; Luide tot God, opdat Hij mij hore!

[Psalm lal Asaph] Nga wowoyak tung nu sin God, Nga tung ke pusra lulap ac El porongeyu.

2 Overdag zoek ik in mijn benauwdheid den Heer, ‘s Nachts strekken mijn handen zich uit, onvermoeid.

In pacl in ongoiya, nga pre nu sin Leum, Ke fong nufon nga sralak pouk in pre, Tusruktu nga tia ku in konauk misla.

3 Mijn ziel weigert troost: denk ik aan God, ik moet kreunen; Peins ik na, mijn geest is verslagen.

Ke nga esamak God, nga oela, Ac ke nga nunku yohk kacl, insiuk munasla.

4 Ik kan mijn ogen niet sluiten, En van onrust niet spreken.

El oru tuh ngan ngetnget ke fong fon. Yokna mwe tukulkul in nunak luk, ac nga tia etu lah mea nga ac fahk.

5 Ik denk aan de oude dagen terug, En herinner me weer de vroegere jaren;

Nga nunku ke len pus somla, Ac esamak yac puspis in pacl oemeet ah.

6 Ik lig er ‘s nachts over te peinzen, Te klagen, en in mijn gedachten te tobben.

Nga ngetnget ke fong nufon ke sripen nunak luk. Nga nunak, ac pa inge ma nga siyuk sik sifacna:

7 Zou de Heer dan voor altijd verstoten, En nooit genadig meer zijn;

“Ya Leum El ac siskutlana? Ya El ac fah tiana sifil insewowo sesr?

8 Zou zijn liefde voorgoed zijn verdwenen, Zijn belofte verbroken, die Hij deed van geslacht tot geslacht;

Ya El tila lungse kut? Ya El ac tiana akpwayeye wuleang lal nu sesr?

9 Zou God zijn vergeten, Zich te ontfermen, Of in zijn toorn zijn hart hebben gesloten?

Ya God El mulkunla in pakoten? Ya kasrkusrak eisla acn sin pakoten?”

10 Maar ik sprak: Neen, dìt werp ik ver van mij af, Dat de hand van den Allerhoogste veranderd zou zijn!

Na nga fahk, “Ma se nga nunku yohk emeet uh pa inge: Lah ku lun God uh in wanginla.”

11 Ik dacht dus aan uw daden, o Jahweh, Dacht terug aan uw vroegere wonderen;

Nga ac fah esam na orekma yohk lom, O LEUM GOD, Nga ac fah esamak orekma sakirik lom in pacl meet ah.

12 Peinsde over al uw werken, Overwoog, wat door U is verricht.

Nga ac fah nunku ke ma nukewa kom tuh oru, Ac nga fah nunku yohk ke orekma ku lom.

13 Ja, uw weg was heilig, o God; Welke God was ontzaglijk als Jahweh!

O God, ma nukewa kom oru, mutal. Wangin pac sie god oana kom.

14 Gij waart de God, die wonderen wrochtte, En uw macht aan de heidenen toonde!

Kom pa God se su orek mwenmen. Kom akkalemye ku lom inmasrlon mutunfacl uh.

15 Gij hebt door uw arm uw volk verlost, De zonen van Jakob en Josef!

Ke ku lom kom molela mwet lom, Fwil natul Jacob ac natul Joseph.

16 De wateren zagen U, o God, De wateren zagen U en beefden, Zelfs de zeeën begonnen te rillen;

Ke kof uh liye kom, O God, elos sangeng, Ac acn loal in meoa uh rarrar.

17 De wolken goten stromen neer, Het zwerk daverde en dreunde, Langs alle kant vlogen uw schichten rond.

Pukunyeng uh okoala af, Pulahl kas yen engyeng uh, Ac sarom sarmelik nu yen nukewa.

18 Uw donder kraakte en rolde, Uw bliksems verlichtten de wereld, De aarde rilde en beefde!

Pusren pulahl lulap lom ngirla, Ac kalmen sarom sarmelik fin faclu, Ac faclu rarrar ac kusrusrsrusr.

19 Uw weg liep midden door de zee, Uw pad door onstuimige wateren; Toch bleven uw sporen onzichtbaar!

Kom fahsr sasla in noa uh Ac tupalla kof loal meoa, A falkom tiana ku in liyeyuk.

20 Zo hebt Gij uw volk als schapen geleid, Door de hand van Moses en Aäron!

Ke kolyuk lun Moses ac Aaron, Kom kolla mwet lom oana sie shepherd.