Psalmen 60

1 Voor muziekbegeleiding; op de wijze: "De lelie der wet." Een punt- en leerdicht van David, toen, na zijn oorlog tegen Aram van Mesopotamië en Aram-Soba, Joab terugkeerde, en in het Zoutdal twaalfduizend Edomieten versloeg. O God, Gij hebt ons verstoten, Onze gelederen verbroken; Gij waart vertoornd, En hebt ons doen vluchten.

Kuom jatend wer. E dwol mar “Ondanyo mar singruok.” Miktam mar Daudi. Mar puonjo. Kane okedo gi Aram-Naharaim kod Aram Zoba, kendo kane Joab odwogo mi onego jo-Edom alufu apar gariyo e Holo mar Chumbi. Yaye Nyasaye, isedagiwa mi imuomori kuomwa; isebedo ka ikecho kodwa, to koro loswa!

2 Gij hebt het land laten kraken en scheuren; Het stortte ineen, en ligt nu in puin.

Iseyiengo piny mi ibare diere ariyo, Los kuondene mosebarore, nikech oyiengni.

3 Gij hebt uw volk harde dingen doen slikken, En ons een koppige wijn laten drinken!

Isenyiso jogi kinde mag chandruok mapek; isemiyowa kongʼo mamiyo wakwangʼ.

4 Maar voor uw vromen hadt Gij een banier opgericht, Om zich daar omheen te verzamelen tegen de boog;

To isechungo bandech loch ni joma oluori mondo oumgi ka oywanegi atungʼ. (Sela)

5 En om uw geliefden te redden, Strek uw rechterhand uit, en verhoor ons.

Reswa kendo konywa gi lweti ma korachwich mondo joma ihero ogol e chandruok.

6 Bij zijn heiligheid heeft God beloofd: Juichend zal ik Sikem verdelen, En het dal van Soekkot meten;

Nyasaye osewuoyo gie kare maler kowacho niya, “Abiro pogo Shekem ne ji, kendo abiro pimo ne ji Holo mar Sukoth.

7 Mij behoort Gilad, van mij is Manasse. Efraïm is de helm van mijn hoofd, Juda mijn schepter,

Gilead en mara, Manase bende mara; Efraim en oguta mar lweny, to Juda en osimbona mar loch.

8 Moab is mijn voetenbekken; Op Edom werp ik mijn schoeisel, Over Filistea hef ik mijn zegekreet aan.

Moab en besen mara mar luok, to Edom e kama amoe wuochena; Filistia ema akoke ka aseloyo lweny.”

9 Maar wie brengt mij nu binnen de vesting, Wie zal mij naar Edom geleiden:

En ngʼa mabiro kela e dala maduongʼ mochiel motegno? Ngʼa mabiro telona nyaka Edom?

10 Moet Gij het niet zijn, die ons hebt verstoten, o God, En niet langer met onze heirscharen optrekt, o God?

Donge in ema isedagiwa, yaye Nyasaye, kendo tinde ok idhi gi jolwenjwa e lweny?

11 Ach, help ons dan tegen den vijand, Want hulp van mensen is ijdel;

Miwa kony mondo walo wasikwa, nikech kony mar dhano onge tich.

12 Maar met God zijn wij sterk, Hij zal onze verdrukkers vertrappen!

Wabiro loyo lweny ka Nyasaye nikodwa, kendo obiro nyono wasikwa piny.