Psalmen 50

1 Een psalm van Asaf. De God der goden, Jahweh, spreekt en roept tot de aarde Van de opgang tot de ondergang der zon!

Asəfin məzmuru. Güclü Rəbb Allah çağırır, Gündoğandan günbatanadək Bütün yer üzünü səsləyir.

2 Van Sion, de kroon der schoonheid, straalt God zijn heerlijkheid uit:

Qüsursuz, gözəl Siondan Allah Öz nurunu saçır.

3 Hij komt, onze God, en zwijgt niet meer! Verterend vuur gaat voor Hem uit, De stormwind woedt om Hem heen!

Allahımız gəlir, sakit dayanmaz, Önündə yandırıb-yaxan alov var, Ətrafında şiddətli tufan qopar.

4 Hij nodigt de hemelen uit, daarboven, En de aarde, om zijn volk te richten:

O, xalqını mühakimə etmək üçün Yuxarıdakı göyü və yeri şahid çağırır:

5 "Brengt Mij mijn getrouwen bijeen, Die door offers het Verbond met Mij sloten!"

«Hüzuruma möminlərimi, Qurban verib Mənimlə əhd bağlayanları yığın!»

6 En de hemelen verkondigen zijn gerechtigheid; Want God begint het gericht.

Göylər ədalətini bəyan edir, Çünki hakim Allahın Özüdür. (Sela)

7 Hoor, mijn volk, en laat Mij spreken; Het u betuigen, Israël: Ik Jahweh, uw God:

«Danışıram, dinlə Məni, ey xalqım! Ey İsrail, əleyhinə şəhadət edirəm. Allaham, sənin Allahın Mənəm.

8 Niet om uw offers spreek Ik u vrij, Of om uw brandoffers, Mij zonder ophouden gebracht.

Qurbanlarından ötrü səni tənbeh etmirəm, Yandırma qurbanlarını həmişə görürəm.

9 Neen, Ik heb den stier uit uw stallen niet nodig, En geen bokken uit uw kooien.

Tövləndəki buğanı, ağılındakı təkəni Səndən qəbul etmirəm.

10 Want Mij behoren alle dieren in het woud, Het vee en het wild op de bergen;

Çünki Mənimdir bütün meşələrdə olan heyvanlar, Minlərlə dağda otlayan mal-qaralar.

11 Ik ken alle vogels in de lucht, Van Mij is wat zich beweegt op het veld.

Dağlardakı bütün quşları tanıyıram, Bütün çöl heyvanları əlimin altındadır.

12 Had Ik honger, Ik behoefde het ú niet te zeggen, Want Mij behoort de aarde met wat ze bevat.

Acsam, sənə demərəm, Çünki dünyaya, dünyadakı hər şeyə sahibəm!

13 Of zou Ik soms stierenvlees eten, En bokkenbloed drinken?

Məgər Mən buğa əti yeyirəm? Məgər Mən təkə qanı içirəm?

14 Neen, breng als uw offer een loflied aan God, Onderhoud uw geloften, den Allerhoogste gebracht,

Şükür qurbanını Allaha təqdim et, Haqq-Taalaya əhd etdiyin təqdimlərini ver.

15 En roep Mij aan in tijden van nood: Dan zal Ik u redden, en gij zult Mij eren.

Dar gündə Məni çağır, Mən səni xilas edəcəyəm, Sən də Məni şərəfləndirəcəksən».

16 Hoe waagt gij het, over mijn geboden te spreken, En uw mond vol te hebben van mijn Verbond,

Pislərəsə Allah deyir: «Qaydalarımı əzbər söyləməyə haqqınız varmı? Əhdimi dilə gətirməyə haqqınız varmı?

17 Terwijl gij toch de tucht veracht, En mijn woord in de wind slaat?

Mənim iradıma nifrət edirsən, Sözlərimi qulaq ardına vurursan.

18 Ziet gij een dief, gij loopt terstond met hem mee, En met echtbrekers gaat gij vriendschappelijk om.

Bir oğru görəndə ona qoşulursan, Zinakarlara yoldaş olursan.

19 Uw mond vloeit over van boosheid, En uw tong weeft bedrog;

Ağzını şər üçün açırsan, Dilini fırıldaq üçün işə salırsan.

20 Gij spreekt schande over uw broeder, En werpt smaad op den zoon van uw moeder.

Oturub qardaşından gileylənirsən, Ananın oğlundan qeybət edirsən.

21 Dit hebt gij gedaan; en omdat Ik bleef zwijgen, Dacht gij nog: Ik ben niet beter dan gij. Daarom waarschuw Ik u, En breng het u onder het oog.

Sən belə edəndə Mən dinməmişəm. Məgər Məni özün kimi sanırsan? İndi isə səni tənbeh edəcəyəm, Əməllərini gözünün önünə düzəcəyəm.

22 Godvergetenen, neemt het ter harte; Anders verscheur Ik u, en er is niemand, die u zal redden!

Ey Allahı unudanlar, Buna diqqət edin! Yoxsa sizi parça-parça edərəm, Heç birinizi xilas edən olmaz.

23 Wie een loflied offert, eert Mij waarachtig, En wie deugdzaam leeft, hem toon Ik Gods heil!

Kim ki şükür qurbanı təqdim edir, Məni şərəfləndirir. Doğru yol tutan şəxsə Allahın xilasını göstərəcəyəm».