Psalmen 44

1 Voor muziekbegeleiding. Van de zonen van Kore; een leerdicht. O God, wij hebben het met eigen oren gehoord, Onze vaderen hebben het ons verteld, Wat Gij gedaan hebt in hun dagen, Met eigen hand in vroeger tijd.

Aka mawt ham Korah ca rhoek kah Hlohlai Pathen aw, hlamat kum kah amamih tue ah na saii khoboe te, a pa rhoek loh kaimih ham a tae uh tih, kaimih hna neh ka yaak uh coeng.

2 Naties hebt Gij uitgeroeid om hèn te planten, Volkeren geveld, om hèn te doen groeien.

Na kut neh namtom na haek tih a pa rhoek te na thoh. Namtu te talh sak ham a pa rhoek na hlun.

3 Neen, niet met hun zwaard namen zij bezit van het Land, Niet hun arm bracht hun zege: Maar het was uw rechterhand en uw arm En het licht van uw aanschijn, omdat Gij ze lief hadt.

A cunghang loh khohmuen pang sak uh pawt tih a bantha loh amih a khang moenih. Tedae amih te na moeithen dongah na bantang kut kah na bantha, na maelhmai kah khosae nen ni na khang.

4 Gij waart het, mijn Koning en God, Die Jakob de zege verleende;

Ka manghai Pathen nang loh Jakob kah khangnah ham uen lah.

5 Met úw hulp sloegen wij onze vijanden neer, Door úw Naam trapten wij onze haters tegen de grond;

Nang rhang neh ka rhal rhoek te ka thoeh uh. Kaimih taengkah aka tlai rhoek na ming neh ka suntlae uh.

6 Neen, ik heb niet vertrouwd op mijn boog, En mijn zwaard kon de zege niet schenken.

Ka liva dongah ka pangtung pawt tih ka cunghang loh kai n'khang moenih.

7 Maar Gij hebt ons van onze verdrukkers verlost, En onze haters te schande gemaakt;

Tedae ka rhal kut lamkah kaimih nan khang tih kaimih kah ka lunguet rhoek te na yah sak.

8 In God mochten we steeds blijven roemen, En uw Naam in eeuwigheid prijzen!

Hnin takuem Pathen rhang neh ka thangthen uh tih na ming te kumhal duela ka uem uh ni. (Selah)

9 Maar nú hebt Gij ons verstoten, ons te schande gemaakt, En trekt niet meer met onze heirscharen op;

Tedae nan hlahpham tih kaimih kah hmaithae na saii dae ka caempuei taengla na pawk tloe moenih.

10 Gij laat ons vluchten voor onze verdrukkers, En onze haters roven ons leeg!

Rhal taeng lamkah kaimih he hnuk la let nan khuen vaengah ka lunguet rhoek loh amamih vik te tukvat uh thae.

11 Gij levert ons als slachtvee uit, En verstrooit ons onder de naties;

Boiv a bangla kaimih he maeh la nan mop tih namtom taengah kaimih he nan thaek nan yak.

12 Verkoopt uw volk voor een spotprijs, En geeft het bijna voor niet!

A rhoeh pawt dongah na pilnam na yoih dae amih phu nen khaw na rhoeng hae pawh.

13 Gij maakt ons tot smaad onzer buren, Tot spot en hoon voor die ons omringen;

Imben rhoek ham kokhahnah, tamdaengnah neh kaepvai kah soehsalnah la kaimih nan khueh.

14 Gij laat de heidenen over ons schimpen, De volkeren meewarig het hoofd over ons schudden.

Namtom rhoek taengah thuidoeknah neh namtu pawt kah lu thuknah ham ni kaimih he nan khueh.

15 Mijn schande staat mij altijd voor ogen, En de schaamte bedekt mijn gelaat,

Kamah kah mingthae loh hnin takuem kamah hmuh ah om tih,

16 Om de praatjes van schimper en spotter, Om de blik van vijand en hater.

aka veet kah ol neh thunkha nah phu aka lo kah mikhmuh ah a hliphen dongah ka maelhmai he yahpohnah loh a thing khoep.

17 En dit alles trof ons, ofschoon wij U niet hebben vergeten, En uw Verbond niet hebben verbroken.

He boeih loh kaimih taengah ha pai dae nang kan hnilh uh pawt tih na paipi dongah rhi ka lat uh moenih.

18 Ons hart is niet afvallig geworden, Onze schreden dwaalden niet af van uw pad;

Ka lungbuei he a hnuk la balkhong pawh. Kaimih khokan long khaw na caehlong te phaelh pawh.

19 Toch hebt Gij ons naar het oord der jakhalzen verwezen, En ons met de schaduw des doods overdekt.

Tedae pongui kho ah kaimih nan phen tih dueknah hlipkhup neh nan khuk thil.

20 Of, hadden wij de Naam van onzen God soms vergeten, Onze handen naar vreemde goden geheven:

Ka Pathen ming ka hnilh uh tih rhalawt pathen taengah kut ka phuel uh atah,

21 Zou God het misschien niet hebben geweten, Hij, die de hartsgeheimen doorgrondt?

Lungbuei kah a huephael aka ming Pathen loh hekah he khe mahpawt a?

22 Neen, om Uwentwil blijft men ons wurgen, En worden wij als slachtvee behandeld!

Nang ham dongah maeh aka ngawn kah boiva la poek uh tih hnin takuem ah kaimih n'ngawn uh.

23 Sta op dan; waarom zoudt Gij slapen, o Heer! Ontwaak; blijf ons niet altijd verstoten!

Haenghang laeh ba dongah lae na ih. Ka Boeipa, thoo laeh a yoeyah la nan hlahpham tarha mahpawh.

24 Waarom zoudt Gij uw aanschijn verbergen, Onze nood en ellende vergeten?

Ba dongah lae na hmai na thuh tih kaimih pum kah phacipphabaem neh hnaemtaeknah na hnilh?

25 Want onze ziel ligt gebukt in het stof, En ons lichaam kleeft vast aan de grond.

Kaimih hinglu loh laipi dongla ngam tih kaimih bung loh diklai la khoem uh coeng.

26 Sta op, ons te hulp! Red ons om wille van uw genade!

Kaimih kah bomkung aw thoo lamtah na sitlohnah dongah kaimih n'lat dae.