Psalmen 38

1 Van David; bij het herinneringsoffer. Jahweh, tuchtig mij niet in uw toorn, Kastijd mij niet in uw gramschap:

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 Want uw pijlen hebben mij getroffen, Uw hand drukt zwaar op mij neer.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Er is geen gezonde plek aan mijn vlees om uw toorn, Niets gaafs aan mijn gebeente om mijn zonden;

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Want mijn misdaden stapelen zich op mijn hoofd, En drukken mij neer als een loodzware last.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Mijn wonden stinken en dragen Om mijn verdwazing;

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Ik ga gebukt en geknakt, Loop heel de dag maar treurend rond.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 Mijn lenden zijn aan alle kanten ontstoken, Geen gezonde plek aan mijn vlees;

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Ik ben uitgeput en gebroken, En snik het uit door het gekerm van mijn hart.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Heer, al mijn jammeren is U bekend, Mijn zuchten voor U niet verborgen;

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Wild bonst mijn hart, de kracht ontzinkt mij, Zelfs het licht van mijn ogen is heen.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 Mijn vrienden en makkers keren zich af om mijn plagen, En mijn verwanten staan op een afstand te spotten;

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Die mijn leven belagen en mijn ongeluk zoeken, Bespreken mijn val, en belasteren mij de hele dag.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 Maar ik ben als een dove, die het niet hoort, Als een stomme, die zijn mond niet opent,

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Als een man, die niet luistert, En wiens mond geen antwoord meer weet.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Neen, Jahweh, ik verlaat mij op U: Antwoord Gij, mijn Heer en mijn God;

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Want ik vrees, dat men zich vrolijk over mij maakt, Een grote mond tegen mij zet, nu mijn voeten wankelen.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Ja, ieder ogenblik dreig ik te vallen, Mijn ellende staat mij steeds voor de geest;

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Want ik moet wel mijn misdaad bekennen, En bekommerd zijn over mijn schuld.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 En machtig zijn ook, die zonder reden mijn vijanden zijn, Talrijk, die mij onverdiend haten,

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Die goed vergelden met kwaad, Mij ondanks mijn beste bedoeling bestrijden.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Jahweh, verlaat mij dus niet; Mijn God, blijf niet verre van mij!

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Kom mij spoedig te hulp, Mijn Heer en mijn Heil!

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!